Ieder van ons wordt zijn hele leven geconfronteerd met problemen en moeilijkheden. En soms zijn ze zo sterk en langdurig dat het nodig wordt om voor hulp tot iemand anders te wenden. Deze andere persoon kan meestal een kennis zijn (vriend, familielid, enz.), een psychologische groep waar deelnemers advies geven, minder vaak een psycholoog en nog minder vaak een professionele psycholoog. Hoe kunnen we in dit geval begrijpen wat zal helpen bij het oplossen van problemen, wat ‘ze een tijdje zal verdoezelen’, en wat de situatie volledig zal verergeren of zelfs nog meer moeilijkheden zal veroorzaken? Hoe kies je een professionele psycholoog en wat zijn zijn belangrijkste onderscheidende kenmerken? Hoe verschilt de ‘alledaagse psychologie’ van professionele hulp van een specialist, en waarom is het nog steeds niet de moeite waard om psychologische hulp te zoeken bij het oplossen van ernstige problemen van vrienden, familieleden of gewoon mensen uit forums en groepen die aanbieden om ‘zich uit te spreken’ en advies te geven? Dus wie is een psycholoog? Vaak hoor je van mensen dat een psycholoog een roeping is, een gemoedstoestand. Er wordt hier niet gesproken over de professionele component. Als we het ondertussen hebben over kwaliteitshulp, moet de psycholoog, naast de roeping en het verlangen om te helpen, een aantal eisen aan zichzelf stellen. Deze vereisten zijn onderverdeeld in 2 categorieën: onderwijs, zelfstudie, persoonlijke ontwikkeling. Deze categorie impliceert het hebben van een hogere opleiding op het gebied van psychologie, vervolgopleidingen, het volgen van persoonlijke groeitrainingen van gekwalificeerde psychologen (psychotherapeuten), evenals VERPLICHTE langdurige persoonlijke therapie van een gecertificeerde specialist. Persoonlijke therapie helpt u uw eigen trauma's en problemen, sterke en zwakke punten te begrijpen en uw professionele capaciteiten nuchter te beoordelen. Zoals ze zeggen: voordat je anderen helpt, help jezelf. Iedereen herinnert zich waarschijnlijk de analogie met een zuurstofmasker in een vliegtuig. De tweede categorie omvat de persoonlijke kwaliteiten die nodig zijn voor dit beroep: het vermogen om zonder oordeel te luisteren, te begrijpen, te accepteren en een oprecht verlangen om te helpen. Bij dat laatste ligt het anders: advies geven, vooral vanuit je eigen persoonlijke ervaring, helpt niet. Je kunt een interessante analogie trekken die ik van mijn leraar hoorde: als een ouder zijn kind leert lopen door zijn benen te bewegen, zal het kind nooit leren lopen. Het kind leert zelfstandig, en de ouder is gewoon in de buurt en helpt, ondersteunt, tilt hem op als hij valt, kalmeert hem als het kind zichzelf slaat, enz. Hetzelfde geldt voor een psycholoog: de cliënt is ZELFSTANDIG in staat zijn problemen en moeilijkheden op te lossen, de psycholoog kan alleen maar helpen, maar deze hulp ligt in een gezamenlijke zoektocht naar hulpbronnen bij de cliënt zelf. Een psycholoog kan zijn kennis op het gebied van de psychologie delen om eventuele punten voor de cliënt te verduidelijken. Je kunt dit psychologische opvoeding noemen, als je wilt. Ook kan de psycholoog verschillende technieken en oefeningen geven als deze geschikt zijn voor een bepaalde cliënt in een bepaalde situatie. Het belangrijkste is om niet alleen als technici te werken, ze moeten ‘helpen terwijl ze hulp bieden’. Een mens is geen machine en een standaardreeks oefeningen helpt niet iedereen, en zelfs als dat wel het geval is, begrijpt de cliënt mogelijk de oorzaak van het probleem niet. Als gevolg hiervan zijn er 2 manieren: ofwel zal het probleem opnieuw verschijnen, maar later, of het zal verschijnen, maar op een andere plaats, in een ander gebied van het leven. Zoals de praktijk laat zien, is dit meestal het gebied van de gezondheid. In het kort samenvattend wat hierboven is geschreven, helpt de psycholoog de cliënt door te luisteren, de situatie te analyseren, de ware houding van de cliënt ten opzichte van deze situatie te achterhalen, de cliënt te helpen gevoelens over de situatie te begrijpen en te ervaren en, als gevolg daarvan, de cliënt te helpen bewust en verantwoord de situatie oplossen. De vraag rijst: waarom kunnen vrienden en familieleden hierbij niet helpen? Ze hebben hun eigen interesses, we zullen er niet op ingaan. Dus de verschillen tussen de hulp van vrienden en de hulp van een professionele psycholoog: 1. Degenen die ons kennen, vooral al lang en nauw, zien misschien niet wat ziet de psycholoog. En hij ziet dat het van kracht ishet feit dat hij de cliënt in het leven niet kent, voor hem is de cliënt voor het eerst “tabula rasa” en door opleiding (de manier waarop mensen leven lijkt bekend, maar als je met zelfvertrouwen naar een professional kijkt, kun je zie daar psychopathologie, maar later over de ‘alledaagse’ psychologie). In het kantoor van een psycholoog heeft de cliënt de mogelijkheid, zou ik zelfs zeggen, het volledige recht op zelfexpressie. Deze zelfexpressie kan niet alleen de mooie eigenschappen van de ziel omvatten, maar ook ‘sociaal onaanvaardbare’ eigenschappen: woede, agressie, wrok, enz. Niet elk familielid is bereid om te horen dat ze hem bijvoorbeeld haten en opsommen waarom. In sommige gezinnen is het over het algemeen verboden om boos te zijn. En een mens accumuleert en accumuleert dit in zichzelf (bewust of niet), en dan... Dan is er een grote explosie met een hoop slachtoffers. Niet al onze gevoelens zijn aanvaardbaar voor expressie in de samenleving; ze hebben zelfs vreemde namen: POSITIEVE en NEGATIEVE gevoelens. Gevoelens zijn gevoelens zoals ze in een bepaalde situatie zijn en er zijn geen goede of slechte. Maar het komt voor dat zelfs sociaal aanvaardbare, ‘goede’ gevoelens niet door de cliënt kunnen worden uitgedrukt. De taak van de psycholoog is om een ​​sfeer van vertrouwen en acceptatie te creëren en de cliënt te helpen zijn gevoelens op een constructieve manier te realiseren, voelen, leven en uiten, zonder zichzelf schade toe te brengen of anderen aanzienlijke schade te berokkenen. En dit is de helft van het succes bij het oplossen van problemen. En nog een ding: sommige gevoelens kunnen HEEL sterk zijn en een onvoorbereid persoon kan ze gewoon niet verdragen, verdwaalt of begint ze te veel te steunen. Het gevolg is dat beiden in deze gevoelens zitten en nu allebei hulp nodig hebben... Een psycholoog helpt om de situatie van de andere kant te bekijken. Voor sommige cliënten kan dit een grote ontdekking zijn. De cliënt brengt zijn conflicten naar het kantoor van de psycholoog, herhaalt deze conflicten onbewust en verliest ze. En hier krijgt de cliënt een unieke kans om een ​​oplossing voor de situatie te vinden: zonder wederzijdse beschuldigingen (zoals vaak gebeurt in het leven), zonder zijn stem te verheffen, zonder beledigingen of bedreigingen. Twee volwassenen, bewuste mensen proberen het conflict dat tussen hen is ontstaan ​​op te lossen, een oplossing te vinden, te verkennen, te voelen (zichzelf en de ander), de reacties van de ander te zien en hun gevoelens met deze ander te delen. Door situaties op deze manier op te lossen, krijgt de cliënt een unieke ervaring die kan worden overgedragen naar het leven. Sommige problemen kunnen in principe niet worden opgelost zonder professionele hulp. Er zijn situaties waarin de hulp van een psycholoog verplicht is: psychologisch trauma, geweld, PTSS, chemische afhankelijkheid (hier is ook de hulp van een arts nodig), ernstige gezinsproblemen (alcoholisme van een echtgenoot, asociaal gedrag van een kind, huiselijk geweld ), moeilijk om het verlies van een dierbare te dragen etc. Ten slotte is het voor sommige cliënten gewoonweg belangrijk om iemand te vertellen wat er met hen gebeurt. Vertel hem dat er met respect, acceptatie, zonder advies, moraliserend en andere dingen naar hem geluisterd wordt. Vreemd genoeg is het moeilijk om dit van familieleden en vrienden te krijgen. Nu over de 'alledaagse' psychologie. Hier zou ik het onderwerp willen opnemen dat in de inleiding staat over de zogenaamde 'psychologische' hulp van niet-psychologen op forums en op internet. sociale netwerken. “Alledaagse” psychologie - Dit is onze eigen ervaring en de ervaring van vorige generaties. Een deel hiervan kan daadwerkelijk helpen, maar het is een heel klein percentage. Bovendien helpt wereldse wijsheid bij ernstige problemen helemaal niet. Hier is een vrouw die samenwoont met een alcoholische echtgenoot. Ze leeft zoals ze leeft, ze heeft zich al bij haar ‘lot’ neergelegd. Periodieke schandalen, mishandeling, het breken van borden, geschreeuw en andere “charmes”. Welke hulp kan ze bieden aan een andere vrouw in dezelfde situatie? Of aan een vrouw (man, het maakt niet uit) die in dezelfde situatie heeft gezeten als de persoon die op het forum schreef. Zij weet dit. Zij heeft deze situatie opgelost. Het is waar dat het onbekend is hoe succesvol het werkelijk is. Ja, de situaties van iedereen kunnen vergelijkbaar zijn, maar ze zijn nog steeds uniek, en de ervaring van iemand anders brengt geen echte hulp. Soms lijkt het erop dat wat voor ons werkte, ook voor anderen zal werken. Dit gebeurt zelden, en nog minder vaak wordt er deskundig advies gegeven. Of een succesvolle vrouw helpt andere ‘niet-succesvolle’ vrouwen hetzelfde te bereiken.