I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Wat goed is aan de cognitieve psychologie is de structuur ervan. Nou ja, eigenlijk kan het niet anders zijn, het is cognitief. Dit is haar sterke punt. Daarom gebruik ik, naast de cognitieve psychologie, graag emotioneel rijke technieken - trances, holotropische ademhaling... Maar vandaag - over onze overtuigingen. Jij en ik leven in een tijd waarin cognitieve vervormingen heersen. In wezen moeten we het feit accepteren dat bijna alles wat we denken doorspekt is met een of andere vorm van cognitieve vervorming. Er zijn er enorm veel. De dia toont een onvolledige lijst. Maar soms worden deze cognitieve vervormingen zo duidelijk dat het onmogelijk is om er geen aandacht aan te besteden. Waarom vertekenen we de werkelijkheid überhaupt? Feit is dat onze psyche een bepaalde structuur heeft. In het gedeelte van onze overtuigingen zijn er verschillende basisovertuigingen, die we in onze diepe kinderjaren hebben opgenomen. Ze worden vervolgens gelaagd met alles wat we gedurende het hele leven leren. En we integreren elk nieuw feit in ons systeem van gedachten en overtuigingen. Als een feit ‘niet past’ op de juiste plaats, ‘duwen’ we het daar, en om dit te doen moet het worden vervormd (geknipt, samengedrukt, verpletterd). Als een feit helemaal niet in ons systeem is geïntegreerd, wordt het als onnodig weggegooid. Er is een interessant onderdeel van cognitieve vervormingen wanneer iemand ernaar streeft zijn overtuigingen op alle mogelijke manieren te bevestigen. Ik denk dat iedereen in zijn leven gevallen kan tegenkomen waarin informatie die jouw standpunt tegenspreekt, werd weggegooid, vervormd, bekritiseerd, vergeten, genegeerd... En dat wat jouw standpunt bevestigde, werd benadrukt, herlezen, uitgezonden naar anderen... Zo konden we ons 15 jaar geleden niet voorstellen dat we niet naar kantoor konden, maar op afstand konden werken. En zelfs een maand geleden zou dit niet bij me opgekomen zijn. Maar nu, nu het zogenaamde ‘zelfisolatieregime’ is afgekondigd, na een schok van een week, heeft onze psyche zich aangepast en beginnen velen zich thuis volkomen normaal te voelen. En er zijn zelfs aanwijzingen dat werken op afstand niet minder effectief is dan face-to-face werken. Misschien. Dit is de tweede keer dat mijn collega en ik een groep op afstand houden. Maar... weet je, om een ​​of andere reden wil je toch al persoonlijk contact. Mis je live communicatie??

posts



103130055
28694494
16493722
51853100
43527944