Website "World of Psychics", 2011, auteur - psycholoog Vladimir Dobrovolsky. Laten we proberen de diepere mechanismen van het denken te onderzoeken. Waarom dit nodig is, zal duidelijk worden als we de processen in het hoofd beschrijven. Onmiddellijk na de bevruchting wordt het mechanisme van ‘evenwichtsdenken’ geactiveerd. Bij ‘evenwichtsdenken’ werkt het principe van ‘communicerende vaten’, waarbij irritatie in de ene helft van de hersenen wordt geremd door tegenexcitatie die in de andere helft ontstaat, en omgekeerd, waardoor elke irritatie objectief kan worden beschouwd. Het verlangen naar correctheid is inherent op genetisch niveau en vormt de basis voor het voortbestaan ​​van alle levende wezens. Met ‘evenwichtsdenken’ zijn beide hersenhelften gelijk. Door wederzijdse remming kunt u snel het evenwicht herstellen dat verloren is gegaan onder invloed van irritaties. Evenwicht is waar het hele lichaam voortdurend naar streeft, wat de basis is van zijn bestaan. De meeste herstelprocessen vinden plaats tijdens de slaap. Helaas overtreft de hoeveelheid opgehoopte irritatie de hoeveelheid die vrijkomt, wat geleidelijk leidt tot uitputting van het centrale zenuwstelsel. En de boosdoener is het verschuivingsdenken, dat leven schenkt, maar tegelijkertijd de doodgraver is van het hele organisme. Shift-denken ontstaat onder invloed van irritaties die het lichaam aanvallen, is gebaseerd op emotionele reacties en gehoorzaamt aan instincten. Onder invloed van irritaties die het lichaam aanvallen, worden er voortdurend verschuivingen gevormd. Ze mobiliseren de krachten van het lichaam om manieren te vinden om het leven te behouden, plezier te verkrijgen, zich voort te planten, enz. Het evenwicht dat tijdens het waken tijdens de slaap wordt verstoord, moet volledig worden hersteld, maar dit gebeurt niet als gevolg van te sterke of langdurige irritaties die het proces van zelfontplooiing verstoren. regulatie. Er vindt een stabiele pathologische verschuiving plaats, die het centrale zenuwstelsel programmeert voor storingen en zelfvernietiging. Pathologisch verschuivingsdenken vindt al plaats op intra-uterien niveau tijdens de eerste psychologische trauma's, wanneer de hersenen niet kunnen omgaan met irritatie om deze te begrijpen, zich eraan aan te passen en te neutraliseren. De foetus in de moeder leeft autonoom en is tegelijkertijd sterk afhankelijk van de irritaties die van haar uitgaan. Een moeder is bijvoorbeeld gestrest. Irriterende impulsen komen ook terecht bij de foetus, wiens verdediging tegen onaangename irritaties te zwak is. En als deze irritaties lang of sterk genoeg optreden, treedt er een afbraak van de verdediging op en treedt er een blessure op. Bij herhaalde moederlijke stress en de aanwezigheid van dit trauma breken irritaties gemakkelijker door de verdediging. Dan verandert het foetale letsel in een overgevoelige wond die door letterlijk alles geïrriteerd is. Vervolgens begint de wond in een zelfirritatiemodus te functioneren, dat wil zeggen dat hij bij de minste ontspanning gewond raakt en onmiddellijk, ontsnappend aan irritatie, dichtslaat met een spasme die erin slaagde erin te glippen zelfde spasme. Het resultaat is het volgende beeld: de hersenen kunnen niet ontspannen, omdat bij het ontspannen de krampachtige bescherming wordt verwijderd, waardoor de overgeïrriteerde, uitgeputte wond bloot komt te liggen en gewond raakt. Maar zo'n situatie is schadelijk voor de hersenen en er wordt een unieke oplossing voor het probleem gevonden: het creëert een verschuivingsritme dat pathologisch verschuivingsdenken vormt. Er is sprake van een afleiding van de irritatie van de uitgeputte wond naar een alternatieve, concurrerende bron van opwinding, om een ​​bron van opwinding te creëren die nodig is om het zenuwstelsel te stimuleren, over te brengen naar een meer opgewonden toestand, zich vast te klampen aan iets onbeduidends, er een superbelangrijkheid aan te geven en vanuit een andere hoek naar de wereld gaan kijken. Met een nieuw wereldbeeld is wat je voorheen irriteerde niet langer aanwezig in je bewustzijn. Het werd in het onderbewustzijn geperst en werd niet meer begrepen, maar tegelijkertijd was het de eerste die op eventuele irritaties reageerde en deze ophoopte, alsof het door een halfgeleider ging. Om te voorkomen dat we afglijden naar aanvankelijke irritatie, die onvermijdelijk tot de dood zou leiden, werd een concurrerende focus gecreëerdexcitaties moeten voortdurend in een opgewonden toestand worden gehouden, wat periodiek tot zenuwinzinkingen leidt (geforceerde remming). Overmatige exploitatie van een concurrerende focus van opwinding leidt tot de uitputting ervan, de vorming van een ‘volledig trauma’, waaraan men moet ontsnappen door het creëren van de volgende concurrerende focus van opwinding, met de vorming van een nieuwe, hogere prikkelbaarheid, nieuwe verbindingen eromheen. de nieuw gecreëerde aanhoudende focus van opwinding. Dit lijkt de manier te zijn waarop de hersenen zich ontwikkelen. Angst spoort voortdurend aan, dwingt ons om steeds meer nieuwe opties te zoeken waarmee we kunnen overleven en ons kunnen aanpassen aan de realiteit. Maar dit is maar eenrichtingsverkeer, het record van het leven speelt slechts in één richting. We hebben onze slechte gewoonten en talrijke ziekten in de eerste plaats te danken aan het ‘pathologische veranderingsdenken’, waarin het balancerende kritische tegendeel een zwakke positie heeft. Bij ‘pathologisch shiftdenken’ gaat de accumulatie van stress vooraf aan het loslaten ervan. Slapen helpt niet altijd. Waarom? Het is eng om terug te gaan, om een ​​pad te bewandelen waar passies kookten en verbrandden, er was veel stress, psychologisch trauma, waar we met zoveel moeite aan konden ontsnappen en ze door iets anders konden vervangen. Het verleden is vooral eng, vooral als er weinig goeds in zat. Is er een uitweg uit deze situatie, of zijn verleden, heden en toekomst vooraf bepaald? Naast het ‘shift’-denken is er ook het ‘evenwichtsdenken’, waarbij twee tegenpolen, jouw twee ‘ik’s, gelijke rechten hebben bij het beoordelen van de situatie en het nemen van beslissingen. Shift-denken creëert een shell-wereld in de rechterhersenhelft, waarin je je kunt verbergen voor prikkels en ze in delen kunt begrijpen - je kijkt naar buiten en verbergt je onder de bescherming van je kunstmatig gecreëerde, comfortabele kleine wereld. Hij keek weer naar buiten en verstopte zich weer. Het is nodig, het is noodzakelijk, het heeft emotionele ervaring opgebouwd en in kritieke situaties redt het. Alle binnenkomende informatie wordt hierdoor gebroken, maar is niet objectief en daarom niet correct en moet voortdurend worden gecorrigeerd. Bij ‘shift-denken’ treden voortdurend mislukkingen van reeds opgebouwde ideeën op vanwege hun vaste aard, wat het denken conservatief maakt. Vaste ideeën zijn voortdurend in conflict met een steeds veranderende realiteit. Het is gemakkelijker om in een veranderend ritme te leven – een platgetreden sleur, maar dit is een pad dat nergens heen leidt, een doodlopend pad. Met ‘shift-denken’ zal er nooit harmonie worden bereikt, omdat eenzijdige belangen altijd zullen domineren. Harmonie is alleen mogelijk met evenwichtig denken, wanneer de belangen van het individu worden gecombineerd met de belangen van andere mensen, met de wereld om hem heen. Elk extreem is schadelijk, zelfs als het de beste bedoelingen heeft. Voordelen van evenwichtig denken. Ten eerste verdwijnen talloze ziekten; hun oorzaak is het verschuivingsdenken. Spanningen die zich gedurende het hele leven hebben opgebouwd, vanaf de conceptie, worden verlicht. Je kunt zelfs tot op genniveau doordringen om de fouten van je voorouders te corrigeren. ‘Evenwichtsdenken’ is in staat de krachtigste psychotrauma’s te behandelen, de vervormde psyche te normaliseren en gevoelens terug te brengen naar hun originaliteit. Bij het ‘evenwichtsdenken’ zijn beide hersenhelften met elkaar verbonden, als twee communicerende vaten. Elke verstoring in de ene helft van het hoofd heeft de neiging onmiddellijk te worden gecompenseerd door tegenexcitatie in de andere helft om de excitatie te remmen en te begrijpen. Met ‘evenwichtsdenken’ ontstaan ​​er geen stabiele fixaties, is er geen conservatisme van het denken, wordt de communicatie met de werkelijkheid direct uitgevoerd, zonder vervorming, is het geheugen holistisch, omvangrijk, niet-traumatisch, zijn alle zintuigen bij het denken betrokken, zijn er geen verboden. Een tweezijdige beoordeling van de werkelijkheid verhindert de dominantie van welk gevoel dan ook. Met behulp van ‘evenwichtsdenken’ is het gemakkelijker om prikkels te weerstaan ​​en is het gemakkelijker om het interne evenwicht te behouden. Op de langere termijn zal het ‘evenwichtsdenken’ de hersenen zo kunnen bevrijden dat, naar believen, de opwinding in het hoofd zal kunnen stoppen, en dan zal het fenomeen ontstaan.‘supergeleiding’, waarbij de werkelijkheid direct wordt waargenomen, zonder vervorming. Evenwichtig denken elimineert automatisch alle slechte gewoonten, zoals roken, alcoholisme en drugsverslaving. Met ‘evenwichtig denken’ hoef je jezelf niet te martelen met vasten om je gewicht te normaliseren; het principe van zelfregulering zal zelf de norm herstellen. Maar het beheersen van ‘evenwichtig denken’ is niet zo eenvoudig. Voor sommigen kan dit maanden of zelfs jaren van hard werken vergen. En iemand zal het speels doen. Het hangt allemaal af van de mogelijkheden en de opgebouwde negativiteit, omdat je je hele leven in omgekeerde volgorde zult moeten scrollen, het in overeenstemming moet brengen met je geweten, jezelf moet dwingen de waarheid onder ogen te zien, moet terugkeren naar waar je voor wegliep, en niet iedereen zal dat doen. besluit dit te doen. Hoewel, aan de andere kant, wanneer je de echte voordelen van ‘evenwichtig denken’ begint te voelen, de behoefte verschijnt om het onder de knie te krijgen. Wie wil er niet gezond zijn naar lichaam en geest, een lang leven leiden vol blijvende emoties en in harmonie zijn met jezelf en de wereld om je heen? Evenwichtig denken is geen wondermiddel voor alle problemen, het is eenvoudigweg een evenwichtiger benadering om ze op te lossen. Laten we proberen de componenten van 'evenwichtsdenken' te begrijpen. Wat is evenwichtig denken? Stel je voor dat een slak uit zijn schild kruipt. Ze heeft nog geen traumatische ervaring gehad, ze kent geen angst, ze is ontspannen in haar handelen, ze weet wat en hoe ze moet doen. De werkelijkheid is voor haar voorspelbaar. Probeer het met een speld te prikken, het zal zich in zichzelf verstoppen en zich een tijdje verstoppen, dan zal het voorzichtig naar buiten kruipen, wachtend op een tweede injectie. Als de blessure niet terugkeert, zal ze na enige tijd tot bezinning komen en weer ontspannen worden, maar met enige aandacht voor de blessure die ze heeft opgelopen. Als je haar meerdere keren prikt, zal ze zich lange tijd in zichzelf terugtrekken en dan, met nog grotere voorzichtigheid, uit haar schulp kruipen. Het wereldbeeld zal vervormd worden door angst, en je zult al je verdere acties er doorheen moeten laten gaan, anders zou het met de dood beladen kunnen zijn. Als de slak volledig het vermogen wordt ontnomen om met injecties naar buiten te kruipen, zal hij zich volledig in zichzelf terugtrekken en uiteindelijk sterven. Wat is er nodig om de slak te laten herstellen na injecties? Volledige rust, "nul" toevloed van irritatie, alleen in dit geval zullen de spasmen die de wond beknellen beginnen te openen en zal de wond zelf langzaam genezen. Het centrale zenuwstelsel kan figuurlijk worden vergeleken met een slak. Om te herstellen heeft ze volledige rust en slaap nodig "helemaal". Tijdens de slaap worden de spanningen die zich niet alleen gedurende de dag, maar ook gedurende het hele leven hebben opgehoopt, vrijgegeven. Maar volledig herstel van het centrale zenuwstelsel tijdens de slaap vindt niet plaats vanwege de verschuiving ervan oriëntatie, ‘beweging in één richting’, waarin de opeenstapeling van irritaties altijd groter zal zijn dan het loslaten ervan. Of misschien is dit de essentie van ontwikkeling, en is het angst die de creatie van een innerlijke schilwereld afdwingt waarin men zich kan verstoppen. moment van gevaar; is het angst die het veranderende ritme creëert? Angst, als het domineert, dwingt je om weg te rennen van de realiteit, deze te blokkeren als een bedreiging voor je bestaan ​​en je aandacht te verleggen naar het innerlijke, denkbeeldige wereldfort, dat heeft zijn eigen opgebouwde emotionele verdediging, zijn eigen bastions. Hoe kunnen we de invloed van angst op de psyche verzwakken? Angst wordt in evenwicht gehouden door agressie Moet je dit doen als het verdedigen van het ‘ik’ gepaard gaat met een mogelijke dood of grote problemen? Laten we het concept van ‘visie’ introduceren, dat twee tegenpolen combineert: ‘concentratie’ en ‘verspreiding’. Concentratie van aandacht stelt je in staat de werkelijkheid zonder vervorming te lezen, fotografisch nauwkeurig in realtime, spreiding staat de vorming van stabiele fixatieverbindingen die inherent zijn aan shift-denken niet toe. Visie vormt de basis van het ‘evenwichtsdenken’ en maakt de verbinding met de werkelijkheid onlosmakelijk met elkaar verbonden. “Shift-denken” is discontinu en niet flexibel genoeg;.