"Ik dacht dat ik tegen die tijd een gezin zou hebben, een stabiele carrière, dat ik populair en succesvol zou worden" - hoe pijnlijk het is als dromen worden gebroken en je die verwachtingen moet realiseren viel niet samen met de realiteit. De crisis begint vaak op 29-jarige leeftijd en kan lang aanslepen als je niet begrijpt wat er gebeurt en je de komende veranderingen niet verzet. Dus wat gebeurt er in deze periode: het meisje wordt een vrouw. Het gevoel van jezelf en je rol in het gezin, de samenleving en de wereld verandert. Er kunnen bijvoorbeeld nieuwe verschijnen, zoals gezondheid, innerlijke rust, onafhankelijkheid, enz. Veranderingen in prioriteiten. Voor sommigen wordt het belangrijk om vaker thuis te zijn bij hun gezin, voor anderen juist om tijd alleen door te brengen. Er vinden interne transformaties plaats, iets raakt verouderd en verdwijnt. Een meisje geeft bijvoorbeeld aan zichzelf toe dat ze geen kinderen wil hebben. Sommigen komen op het punt om feestjes en eenmalige relaties op te geven. En zo verder, de geboorte van een nieuwe betekenis in het leven of de verduidelijking van de oude. Dit kan de geboorte van een kind zijn of een soort zakelijk project. Of simpelweg beseffen waar en waarom ik heen ga. Dit zijn serieuze interne processen die tijd vergen en veel onaangename gevoelens veroorzaken. Kan worden vergeleken met het snijden van tanden)) Het zal pijn doen.. Dat wil zeggen, het is volkomen normaal om melancholie, woede, verwoesting, wanhoop, machteloosheid te ervaren, een emotionele schommel te maken, te twijfelen aan het gekozen pad.. Wat kan je helpen hier doorheen te komen onvermijdelijke levensfase: Steun van vrienden en familie, indien mogelijk. Natuurlijk heb je hier mensen nodig die bereid zijn al je keuzes te accepteren, evenals het proces van het overgeven van informatie over hoe de crisis verloopt. Verhalen van andere mensen die het ook moeilijk hadden of iets moesten opgeven. Nou ja, zoals altijd))) Psycholoog. Hij zorgt voor de nodige ondersteuning, een neutrale opstelling en helpt je jezelf beter te begrijpen. Inclusief al het bovenstaande. Daarin kun je steun krijgen, jezelf verkennen, werken met interne kritiek en weerstand, jezelf en jouw pad accepteren. Wat kan de crisis verlengen en het leven erdoor nog pijnlijker maken? Kritiek, druk op zichzelf, weerstand als iemand vasthoudt aan het oude, beperkende overtuigingen en verboden (op mijn dertigste had ik al twee kinderen moeten hebben, ik zou mezelf niet moeten zijn), gebrek aan flexibiliteit (ik zou dat moeten doen, ik zou altijd dacht dat ik het had, het zal zo zijn).