Iedereen weet dat je van jezelf moet houden. Iedereen weet ook dat we onszelf moeten leren waarderen en accepteren, met alle voor- en nadelen, voor- en nadelen van dien. Maar hoe moet ik dit doen? In mijn medische praktijk ben ik situaties tegengekomen waarin een ziek kind niet zozeer door medicijnen werd geholpen, maar door een vriendelijke houding, steun en grenzeloze moederliefde. Een echte moeder accepteert altijd, ongeacht de omstandigheden en het objectieve beeld, haar kind, geeft hem haar liefde en toewijding en gelooft in succes. Deze liefde doet wonderen en doet wat artsen niet kunnen. Bedenk uit je kindertijd hoe belangrijk de steun van je moeder voor je was, haar vriendelijke woord, hoe sterk je je voelde toen je wist dat je moeder je altijd zou begrijpen en waarderen. Het feit is dat ieder mens al een innerlijk kind en een innerlijke ouder heeft Dit zijn zogenaamde subpersoonlijkheden, en alleen met hun vriendschappelijke co-existentie is de harmonieuze ontwikkeling van de persoonlijkheid als geheel mogelijk. Dit werd beschreven door de beroemde psychotherapeut Eric Byrne. Wanneer de innerlijke ouder de rol op zich neemt van een vriendelijke, begripvolle en goedkeurende moeder, wordt het voor het innerlijke kind gemakkelijker om te leven en zich te ontwikkelen. Simpel gezegd: ieder van ons moet ons innerlijke kind herkennen en liefhebben. We moeten leren onszelf te accepteren zoals een liefhebbende moeder haar dierbare kind accepteert. Dat wil zeggen, je moet je zelfrespect vergroten. Maar als arts begrijp ik dat het onmogelijk is om iets te verbeteren en te behandelen zonder eerst de initiële achtergrond te kennen, dat wil zeggen zonder een diagnose te stellen. En voordat u iemands zelfrespect probeert te vergroten, moet u een diagnose stellen. Ik heb dergelijke diagnostiek nog niet eerder in de literatuur gezien, maar ik heb het voor het eerst gebruikt in mijn trainingen. Dus over het algemeen kan ik het beschouwen als die van de auteur. Meestal stel ik voor dat je op een apart vel papier drie tot tien van je belangrijkste karaktereigenschappen in een kolom schrijft. In de tweede kolom, tegenover elke eigenschap, moet je een plus of een minpunt zetten, afhankelijk van hoe deze eigenschap de persoon zelf in het leven helpt of schaadt. In de derde kolom moet je ook een plus of min tegenover elke eigenschap zetten, maar afhankelijk van de impact ervan op anderen. Je moet zien hoe moeilijk het voor onze mensen is om over zichzelf te schrijven! Iemand denkt lang na, iemand zucht zwaar, bloost, wordt bleek alsof hij zichzelf niet mag, en iemand valt over het algemeen in een verdoving en kan lange tijd niets over zichzelf schrijven. Het is bij deze diagnose erg belangrijk hoeveel eigenschappen een persoon heeft aangegeven. Niet voor niets geef ik zo’n breed bereik: van drie tot tien. Degenen die het minimaal aanvaardbare aantal eigenschappen aangeven, willen of kunnen dat duidelijk niet, en hebben hoogstwaarschijnlijk eenvoudigweg niet de gewoonte zichzelf aan enige analyse te onderwerpen. En er zijn anderen die alle tien de eigenschappen opschrijven, en zelfs vragen of ze er een paar mogen toevoegen. Dit is een teken van een attente houding ten opzichte van zichzelf, ten opzichte van iemands persoonlijkheid, wat over het algemeen aangenaam is. Maar het belangrijkste in de tabel is niet dit, maar hoe iemand zijn karaktereigenschappen noemt en hoe hij zijn houding ten opzichte van zichzelf evalueert. en tegenover de samenleving. Enkele en dezelfde kenmerken kunnen op verschillende manieren worden uitgedrukt. Alles is heel subjectief en hangt af van je houding ten opzichte van jezelf, agressief of vriendelijk. Mee eens, je kunt over jezelf zeggen: verkwistend of een spender, of je kunt genereus zeggen, of je kunt zuinig zeggen , of je kunt iemand zeggen die weet hoe hij moet ontspannen. Je kunt zeggen - een workaholic, of je kunt zeggen - een harde werker. Er zijn veel voorbeelden, bijna elke eigenschap kan vanuit een positieve of negatieve kant worden beschreven. Het is interessant dat mensen die een positieve houding ten opzichte van zichzelf hebben, dezelfde eigenschappen als goed omschrijven en er met trots over praten, terwijl mensen die een negatieve houding ten opzichte van zichzelf hebben, ze als negatief omschrijven en er met bitterheid en spijt over praten artikel Ik zal specifieke voorbeelden geven uit de praktijk van het werken met tabellen met karaktereigenschappen, ik zal je vertellen over de dingen die niet onderhevig zijn aan psychologische correctie, maar therapie nodig hebben, en ik zal ze ook zelf publiceren.