Van de auteur: Ik herdruk het artikel van mijn website. Je kunt je favoriete sprookjes delen in de reacties als je mijn commentaar wilt ontvangen , schrijf dan niet alleen je favoriete sprookje, maar beschrijf waarom je haar zo leuk vond, wat je favoriet was, evenals je vraag over werk of roeping, het antwoord waarop je ooit eens wilt ontvangen Toen ik verschillende adviesgebieden bestudeerde, realiseerde ik me iets verbazingwekkends: wat voor soort persoon staat er voor je, kun je letterlijk te weten komen door een paar zinnen, door zijn antwoorden, of zelfs door het feit dat hij een vraag niet heeft beantwoord , in die tijd bestudeerden we op het instituut projectieve technieken - hoe je iemands karakter kunt achterhalen aan de hand van tekeningen. Het bleek dat elke regel zijn eigen betekenis heeft, zelfs als iemand helemaal niet weet hoe hij moet tekenen, zal een ervaren psycholoog uit zijn "doodles" alles kunnen "lezen" wat hij nodig heeft. En dit geldt niet alleen voor tekeningen , dit geldt voor elke vorm van creativiteit, je kunt veel zeggen, bijvoorbeeld: - door de verhalen, woorden en zinnen die de auteur gebruikt; - door de kleuren, penseelstreken en beelden die de kunstenaar gebruikt; - door de afbeeldingen en steken die de borduurder gebruikt; door het handschrift als we schrijven; en zelfs door de liedjes, films en sprookjes waar we van houden. Als er gelegenheid is om een ​​paar verhelderende vragen te stellen, zal de persoon zich als een boek voor ons openstellen. Als je bijvoorbeeld van detectiveverhalen houdt, wat betekent dit dan? Als je van actie in detectiveverhalen houdt, betekent dit dat je zelf een energiek persoon bent. Als je ervan houdt dat een detectiveverhaal een ingewikkeld mysterie heeft, dan is een baan waarbij je verschillende complexe problemen moet oplossen geschikt voor jou. En hoe verwarrender de vraag, hoe interessanter je aan het werk zult zijn. Dat wil zeggen, uit je favoriete boeken, films en al je creatieve producten kun je niet alleen je karakter ontdekken, maar ook wat je moet doen. Waarom zeg ik dit? Zoals jullie weten is mijn favoriete onderwerp het onderwerp Bestemming. Nu heb ik een andere groep, wat betekent dat ik veel nadenk over de vragen van de deelnemers uit de lucht, en ik herinnerde me mijn jeugd, waar ik van droomde. Om de een of andere reden concentreerden mijn gedachten zich specifiek op het sprookje over het lelijke eendje. "Het sprookje is een leugen, maar er zit een hint in, een les voor goede kerels." niet passend in de normen van de samenleving (school, instituut), en op jongere leeftijd verzekerde ik mezelf dat ik op een dag, als ik groot ben, zeker "mijn kudde" prachtige zwanen zal vinden. Toen was er natuurlijk veel vergeten, en al op het instituut, toen we projectieve technieken en in het bijzonder sprookjestherapie studeerden, werd ons gevraagd om de favoriete kindersprookjes te onthouden, en vervolgens legde de leraar ons uit waarom we deze specifieke sprookjes in de kindertijd kozen en hoe ze de ons lot In die tijd 'ontcijferde' ik mijn sprookje letterlijk - als kind dacht ik nog steeds dat ik erg lelijk was (volgens het sprookje werd de kleine zwaan als een freak beschouwd en hij beschouwde zichzelf ook zo), en toen daarna. Tijdens de les begon ik door mijn foto's te kijken, ik zag dat ik altijd aantrekkelijk was geweest, heel mooi, en dat ik met de jaren echt steeds mooier werd. Ik vergeleek mezelf eenvoudigweg met de verkeerde idealen en was bang om mijn verdiensten te onthullen (volgens het sprookje - toen de kleine zwaan van achter het riet naar de zwanen keek, wilde hij dezelfde worden en toen hij naar buiten durfde te kijken, de zwanen accepteerden hem). Nu zag ik in dit sprookje dat mijn eigen leven een veel diepere betekenis heeft. Ik ben je erg dankbaar dat je me hebt geïnspireerd om een ​​webinar te doen over hoe je coach kunt worden, want terwijl ik me erop voorbereidde, herinnerde ik me opnieuw mijn hele leven - hoe wanneer en onder welke omstandigheden ik tot mijn activiteit kwam. En nu zie ik het hoeveel dit sprookje mij heeft opgeleverd - mijn omgeving (vooral school, klasgenoten) begreep mij tenslotte niet, ik was "niet zo" voor hen. Ik heb echt geprobeerd om naar buiten toe op te vallen (aangezien ik niet zo ben, zal ik nog meer “anders” zijn). Het enige dat mij redde was de club, waar ik het gevoel had dat ik erbij hoorde, waar ik met heel mijn ziel en al mijn gedachten naar streefde. Waar ik kon zeggen en doen wat ik wil, waar ik mezelf kon uiten, en waar.