Van de auteur: Reflectie op centreren als basisprincipe van lichaamsgerichte therapie - vanuit het standpunt van het taoïstische wereldbeeld Waarom Wordt algemeen aanvaard dat ‘egocentrisme’ een symptoom is van morele degradatie? En wie zei dat liefde en vertrouwen in jezelf een ondeugd is? Laten we niet liegen! Laten we onszelf toegeven dat de aantrekkelijkheid die alle vrouwen wensen niets anders is dan het vermogen om in het middelpunt van de belangstelling te staan, althans in het middelpunt van de mannelijke aandacht! Zelfs het woord ‘centrum’ zelf bevat een bepaald onverklaarbaar magnetisme. Wandelen door het historische centrum van de oude stad is prachtig, en het is niet minder geweldig om bezoeker te worden van een cultureel centrum. Omringd zijn door vrienden betekent dat je in het middelpunt staat van een kring van hechte mensen, dat je het centrum van liefde en zorg wordt. Het centrum is een zone van stabiliteit en evenwicht. De praktijk van het vinden van het innerlijke centrum is een van de meest complexe heilige praktijken van de taoïstische filosofie. Centreren is een van de basispraktijken van lichaamsgerichte therapie. Laten we eens kijken naar welk mysterieus centrum de oude wijzen op zoek waren, en waar moderne bio-energiespecialisten naar op zoek zijn. De grondlegger van de lichaamsgerichte therapie verbindt twee basispraktijken, aarden en centreren, met één energetische noodzaak: het zwaartepunt naar de kern verplaatsen! onderste deel van het lichaam. "Wanneer het zwaartepunt van het lichaam naar het bekkengebied zakt en de benen energiegeleiders worden, wordt het mogelijk om jezelf te voelen, geconcentreerd in het onderste deel van de buikholte", schrijft Alexander Lowen in zijn werk "Collection van bio-energetische experimenten.” De maag heeft ongetwijfeld een bijzondere betekenis voor de menselijke vitaliteit. Het is geen toeval dat het woord ‘buik’ in de oud-Russische taal ‘leven’ betekende. De voortplantingsfunctie wordt geassocieerd met dit deel van het lichaam, dat wil zeggen het vermogen om het leven in stand te houden als een evolutionair proces, en niet alleen als een soort voortzetting. Het is ook waar dat in de cultuur van het Oosten, niet alleen in de oudheid, maar ook in de moderne tijd, de buik een symbool is geworden van de volheid van het leven, en dat een eigenaardige cultus van de buik de traditionele oriëntaalse dans begeleidt, die in staat is dierlijke hartstocht op te wekken. de koudste baarmoeder. Trouwens, het feit dat dierlijke passie niet toevallig is. Seksualiteit heeft zowel vanuit westers als oosters perspectief een zeer specifieke lokalisatie in de onderbuik. Bij het noemen van de bijzondere belangstelling van het Oosten voor de buik verwijst Lowen naar de Japanse filosofie: “Het belang van het gecentreerd zijn in de onderbuik of buik wordt door de meeste oosterse leringen erkend. De Japanners hebben bijvoorbeeld het concept hara. Deze term verwijst tegelijkertijd naar zowel de buik als de kwaliteit van leven van een persoon die zich in dit deel van het lichaam bevindt. De exacte centreerlocatie ligt volgens Darkheim op 5 centimeter onder de navel. Als een persoon op dit punt gecentreerd is, kunnen we zeggen dat hij hara heeft, en dit betekent op zijn beurt dat hij zowel fysiologisch als psychologisch harmonieus is zin om te begrijpen welke plaats de taoïsten toekenden aan het onderste deel van het lichaam - in de wetenschap van de natuurlijke energie-uitwisseling van mens en milieu. Vanuit het standpunt van de volgelingen van de eerste syncretische Chinese wetenschap is de menselijke energiestructuur niet gebaseerd op één centrum, maar op drie. Ze worden Dantian of DanTian genoemd. “Dan Tian” betekent “kleine kostbare bal”, maar in feite is het een bolvormig klontje energie dat zich in het lichaam bevindt. De grootte van de Dan Tiens hangt af van de energiekracht van het individu. De Lagere Tan Tien 'houdt toezicht' op de voortplantingsfuncties en is verantwoordelijk voor plezier van de laagste orde, maar het fundamentele deel van de vitale energie is precies daaronder geconcentreerd. Er zijn drie belangrijke acupunctuurpunten in de Lower Tan Tien-regio. Navel - Tu Chi (Du Qi), "Zee van energie" - Chi Hai (Qi Hai), "Poort van de Bron" - Guan Yuan. Het laatste punt ligt precies op de plaats die Lowen heeft aangewezen"hara", verwijzend naar Darkheim. Volgens Chinese genezers heeft het energiecentrum zelf echter geen exacte lokalisatie en bevindt het zich individueel - achter de navel of net eronder. De positie van de punten is ook individueel en hangt af van de verhoudingen van het lichaam. De maat is de breedte van het tweede kootje van de middelvinger - cun. Het Guan Yuan-punt bevindt zich vier cun onder de navel. De Lower Tan Tian is verbonden met alle drie de punten en zorgt voor een deel van de fysiologische gezondheid, en deelt deze missie met de Middle Tan Tian, ​​waarover we in meer detail zullen praten. een beetje later. Nu is het belangrijk om te benadrukken dat de Chinezen het onderste deel van de buikholte, laat staan ​​één punt, niet als het centrum van het lichaam beschouwden, zowel fysiek als energetisch. Bovendien lag de nadruk op Wushu-scholen op hoog niveau niet op de Lagere of zelfs de Midden-Dantian, maar op het Midden-Kanaal als bron van gevechtskracht. Meesters van de krijgswushu beoefenen aanvallen gebaseerd op de energie die vanuit alle drie de dantianen wordt gestuurd, en niet vanuit één energiezone van het lichaam. Taoïsten raden echter aan om het pad van het vinden van je centrum te verbeteren om de energiebalans te behouden. Wat bedoelen de Chinese Tao Meesters dan? Welke route nemen ze met hun leerlingen op zoek naar een mysterieus energiecentrum? Taoïstische leraren moedigen hen aan om naar hun centrum te zoeken, wat betekent dat ze de energie van het bewustzijn naar één mysterieuze energieformatie sturen: het Zhong Mai-kanaal, ook wel Xian Mai genoemd. Dit is het Centrale Kanaal, waarvan alle kennis met recht heilig kan worden genoemd, dat wil zeggen geheim. Ondanks het feit dat je op internet wat informatie over dit kanaal kunt krijgen, blijkt alles in werkelijkheid veel ingewikkelder te zijn. Zhong Mai is niet een van de twaalf belangrijkste kanalen, en zelfs niet een van de reservekanalen, de ‘acht prachtige schepen’; het is niet inherent aan de natuur en kan niet door toeval, spontaan, in een opwelling of op wat voor manier dan ook worden verworven op een andere manier, behalve voor speciale energiebeoefenaars Zhong Mai loopt van het Bai Hui-punt, dat zich bovenaan het hoofd bevindt, naar het Hui Yin-punt, gelegen in het midden van het perineum - als een verticale buis. De initiatie van de “constructie” van dit kanaal behoort toe aan de Tao Meesters. De techniek van het “bookmarken” van een kanaal wordt geheim gehouden en wordt uitsluitend persoonlijk van leraar op leerling doorgegeven. Er zijn maar heel weinig mensen met een ontwikkeld Middenkanaal. Er zijn echter enkele activiteitengebieden die speciale beheersing van energie vereisen. Vechtsporten vereisen bijvoorbeeld dat de atleet Zhong Mai heeft - voor effectief slaan en stabiliteit. Als dit kanaal om de een of andere reden niet in een atleet is ingebouwd, kun je de energie van het ruggenmerg gebruiken, wat een voorwaardelijke, maar geen volwaardige vervanging voor het Centrale Kanaal kan worden het voortdurend vullen met energie. Het menselijke energiecentrum is geen punt of zone, het is een verticaal kanaal dat de torso van een persoon doordringt, van de bovenkant van het hoofd tot de onderkant van de buik. Laten we nu terugkeren naar waar we begonnen: naar egocentrisme en de natuurlijke behoefte daartoe het middelpunt van de aandacht zijn. Meester Ji merkte ooit op dat de problemen van de beschaafde samenleving precies begonnen toen het individu grenzen begon te trekken tussen zichzelf en de vele zelven van de mensen om hem heen. "Dit is mijn huis", "dit is mijn man", "dit is mijn kind" - vanuit het oogpunt van de taoïstische filosofie zijn al deze "kenmerken" betekenisloos. Het heeft echter ook geen zin om de grenzen tussen ‘ik’ en ‘niet-ik’, ‘mijn’ en ‘niet-mijn’ te doorbreken, aangezien deze vernietiging altijd uitmondt in een conflict. De enige “vernietiging” die natuurlijk zal zijn en tot harmonie met het Universum kan leiden, is de vernietiging van grenzen binnen het eigen “ik” en het begin van de zoektocht naar iemands “spirituele centrum” – de Bronnen van de Kosmos of de zoektocht naar God in jezelf. Dit begrip van de betekenis van het bestaan ​​begint met de constructie van Zhong Mai. En wanneer je energiecentrum gevuld is met chi, wordt je ‘ik’ het centrum van het universum, en word jij zelf de magneet waartoe echt menselijk geluk wordt aangetrokken. Hier binnen…