Ieder van ons heeft op de een of andere manier perioden in het leven meegemaakt waarin ons eigen bestaan ​​bijzonder acuut wordt waargenomen. De meest voorkomende in de herinneringen van patiënten zijn de perioden van de adolescentie, de overgang van de gezinsperceptie van de wereld om ons heen ons eigen. Het volgende is de leeftijd van de adolescentie, waarin we proberen een partner te vinden en de noodzaak ervan te beseffen. En in de periode van 30 tot 33 jaar overschatten we op dit moment onze eigen prestaties. In de psychologie worden dergelijke punten van de meest acute perceptie van onszelf leeftijdsgebonden crises genoemd. Crisis (Oudgrieks ΚρЇσις) - een beslissing, een keerpunt, een revolutie, een tijd van transitie, een keerpunt, een toestand waarin bestaande methoden om doelen te bereiken onvoldoende of volledig onaanvaardbaar worden. Processen die plaatsvinden in de psyche en verband houden met de behoefte om gedragspatronen te veranderen, zoals hoe degenen die minder geschikt of helemaal niet effectief zijn geworden voor het bereiken van doelen, het opbouwen van interpersoonlijke relaties, crises begeleiden ieder van ons vanaf het moment dat we worden geboren. Crises kunnen normatief of niet-normatief zijn. Bij sommige mensen komen ze duidelijker voor, bij anderen minder. Normatieve en niet-normatieve crises kennen geen duidelijke leeftijdsgrenzen; Tijdens perioden van leeftijdsgebonden crises vinden er scherpe ontwikkelingssprongen plaats in de ontwikkeling van een kind. Op volwassen leeftijd begint iemand tijdens perioden van crisis hogere eisen aan zichzelf te stellen en kritischer te zijn over zijn eigen leven dan op andere momenten. Elke leeftijdsgebonden crisis wordt gekenmerkt door een speciale psychologische ontwikkeling . De psychologische ontwikkeling zal worden gevormd op basis van erfelijke, culturele en persoonlijke factoren. De fundamentele factoren in de ontwikkeling van de psyche zijn de sociale omgeving waarin de psyche wordt gevormd. In gevallen waarin het gezin de samenleving waarin het gezin verblijft radicaal verandert, kunnen er interne conflicten ontstaan ​​als gevolg van het verschil in eisen die door deze samenleving worden opgelegd. In dergelijke situaties is het de moeite waard om contact op te nemen met een psycholoog voor zowel volwassenen als kinderen. Ongeacht geografische, etnische en sociale factoren onderscheidt de psychologie meestal de volgende perioden van leeftijdsgebonden ontwikkeling van de menselijke psyche periode vanaf de conceptie tot de geboorte. Ondanks het feit dat het kind nog niet is geboren, heeft de rijpingsperiode al invloed op de vorming van de toekomstige psyche. Belangrijke factoren zijn onder meer: ​​de toestand, de leeftijd van de moeder en de volwassenheid bij het nemen van de beslissing om een ​​kind te baren; andere minder belangrijke, maar niet minder invloedrijke factoren. Crisis pasgeborenen 0-2 maanden Tijdens de geboorteperiode ervaart het kind een enorme overbelasting, en dit hangt niet alleen samen met de passage van het geboortekanaal, maar ook met het begin van een onafhankelijke situatie. fysiologisch leven. Tijdens deze periode verliest de pasgeborene een aanzienlijke hoeveelheid gewicht. De habitat verandert van water in lucht en alle interne organen worden opnieuw geconfigureerd. Tijdens deze periode is het belangrijk om zo snel mogelijk aan de behoeften van de baby te voldoen. Crisis van 1 jaar. Tijdens deze periode wordt fundamenteel vertrouwen/wantrouwen in de wereld gevormd. Voor een gunstige doorgang van de crisis is het noodzakelijk dat de volwassene reageert op de behoeften van het kind, en dit is in de eerste plaats emotioneel contact, eten, omkleden, het bestuderen van de wereld om hem heen. Gedurende deze periode moet de baby zoveel mogelijk fysiek contact krijgen. Crisis van 3 jaar De crisis van 3 jaar is misschien wel een van de moeilijkste crises in het leven van een kind. Dit is de vorming en het begrip van jezelf als een persoonlijkheid die gescheiden is van volwassenen. Het kind communiceert zijn bedoelingen niet bepaald met de volwassene en wordt onafhankelijk en ‘autonoom’ bij het nemen van beslissingen. Het kind begint vakkundig spraak te gebruiken en stelt eindeloze vragen, heel vaak zonder zelfs maar naar de antwoorden daarop te luisteren. Karakter, onafhankelijkheid en de noodzaak om de eigenheid te verdedigen worden onthuld."I". Kinderen op deze leeftijd zijn het meest eigenzinnig en koppig. Interessant feit. Als je naar een kleuter-, midden- of middelbare schoolgroep in een kleuterschool gaat, zie je groepen kinderen iets doen. Als je naar de driejarigen gaat, zul je zien dat ze over het hele grondgebied ontbonden zijn, ieder bezig met zijn eigen zaken. Een driejarig kind dat zich de schommel in de aangrenzende tuin herinnert, zal zich klaarmaken en weggaan zonder iemand erover te vertellen. Crisis van 7 jaar Tijdens deze periode leert het kind sociale en genderrollen die nieuw zijn voor zijn begrip. Het kind identificeert zich met de ouder van hetzelfde geslacht. Het gedrag van deze ouder in het gezin begint te worden overgenomen, en dit manifesteert zich niet alleen in het gezin, maar ook in de buitenwereld. Gedurende deze periode worden de spontaniteit en impulsiviteit van acties van kinderen vervangen door intellectuele motivatie van acties. Emotionele toestanden zijn niet alleen spontaan, maar krijgen ook betekenis. Dit is een belangrijke periode van sociale acceptatie/niet-acceptatie. Een kind gaat naar school, waar hij zijn eerste sociale ervaring opdoet, wanneer hij en zijn daden worden geëvalueerd door andere volwassenen en leeftijdsgenoten. Dit is erg moeilijk; tijdens deze periode is het vooral belangrijk om het zelfrespect van het kind op een voldoende niveau te houden. Interessant feit. Waarschijnlijk hebben de meeste moeders gemerkt dat de kleding van het kind op een gegeven moment plotseling te kort wordt in de mouwlengte. Psychologen hebben hier ook aandacht aan besteed en een verband gevonden tussen een dergelijke sprong en de fysiologische bereidheid van het kind om naar school te gaan. Filippijnse test om de fysiologische bereidheid van het kind voor school te bepalen: strek uw rechterhand omhoog; vingers van uw gebogen hand (reik met uw rechterhand naar het linkeroor); buig deze vervolgens over uw hoofd; bereik het oor met de vingers van uw gebogen hand (reik met uw linkerhand naar het rechteroor). Als het kind gemakkelijk zijn oor bereikt, is de test geslaagd. Je moet de juiste uitvoering zorgvuldig controleren, vooral voor meisjes, zij zijn degenen die erin slagen te buigen, buigen, je hand dichter bij de achterkant van het hoofd brengen en nog veel meer. Adolescentiecrisis 12 - 15 jaar De crisis van de adolescentie is langduriger en acuter. Gedurende deze periode vindt er een scheiding van het gezin plaats, een herwaardering van de waarden tussen de waarden die door het gezin zijn bijgebracht en de waarden die door de tieneromgeving/-maatschappij worden aangeboden. Tegen de achtergrond van de puberteit is er een sterke afgifte van hormonen, die een zeer sterke invloed heeft op de psyche van de tiener, zijn reactie op kritiek en, in het algemeen, op eventuele opmerkingen die aan hemzelf of zijn vrienden zijn gericht “Als je boos wordt, gaat alles voorbij.” Het kind moet op dit moment veel tijd besteden, maar dan als onafhankelijke volwassene. Anders kan uw missie tijdens deze overgangsperiode worden uitgevoerd door een andere persoon die hoogstwaarschijnlijk zijn eigen belangen zal nastreven, en kan uw kind mentaal, fysiologisch en financieel lijden. Crisis van 17 jaar. Tijdens deze periode worden jongeren geconfronteerd met twee belangrijke taken. Eén daarvan is de beroepskeuze. In feite is het kiezen van een beroep een basis voor de toekomst, en hoe succesvoller de keuze, des te succesvoller en zelfvoorzienender je toekomstige leven zal zijn. De tweede, niet minder, en misschien wel belangrijker, taak is het kiezen van een partner. Dergelijke relaties duren natuurlijk zelden, maar dit is een belangrijke ervaring bij het vormen van een koppel, waarop iemand later zal vertrouwen. De crisis van 30 jaar. De crisis van 30 jaar wordt vaak een crisis van herwaardering van de zin van het leven genoemd . Gedurende deze periode zoekt iemand naar de zin van zijn bestaan, waarbij hij vaak zijn prestaties uit het verleden devalueert. Dit is een psychologische mentale overgang van jeugd naar volwassenheid. Er vindt een herwaardering van de levenswaarden plaats, waarvan de gevolgen introspectie en kritische herziening van zichzelf als individu zijn. De crisis van 30 jaar komt bij bijna elke gezonde persoon met variërende intensiteit voor, ongeacht of die persoon al dan niet vervuld is in het leven. Tijdens deze periode ontstaan ​​primaire existentiële gedachten. De crisis van 40 jaar De crisis van 40 jaar wordt ook wel de ‘laatste kans’ genoemd. Een persoon analyseert opnieuw zijn leven, zijn prestaties, waarbij een nieuw leven wordt ontwikkeld..