Er is een gezegde dat pijn onvermijdelijk is, maar lijden is optioneel. Pijn is alles waar we machteloos over zijn, bijvoorbeeld ons verleden, onze leeftijd, de woorden en daden van andere mensen, ouders die ons bekritiseren (niet te verwarren met echte ouders, we hebben het over de ‘interne kritische ouder’) Lijden is spanning, die we toevoegen aan de oorspronkelijke pijn door de werkelijkheid te verzetten, te beoordelen, te ontkennen en weg te duwen. “Ik hou niet van deze rimpels”, “Ik heb deze persoon nodig om mij te erkennen”, “Ik moet verder gaan...” Hoewel mindfulness de pijn niet elimineert, vermindert het het lijden door ons te helpen in contact te blijven met onze ervaringen. dan er weerstand aan te bieden. Hoewel we er misschien de voorkeur aan geven dat onze kritische ouder zwijgt, zijn we misschien niet altijd in staat hem te dwingen zich terug te trekken. In plaats daarvan kan een bewuste aanvaarding van de situatie ons helpen beseffen dat we wel degelijk een keuze hebben over hoe we reageren. Op dit punt kunnen we accepteren dat de ‘kritische ouder’ actief is geworden. Deze acceptatie kan ons meer ruimte geven om beslissingen te nemen zonder te luisteren naar de harde stem van de “kritische ouder” en in plaats daarvan ons “innerlijke kind” liefdevol te voeden. Wat we dus feitelijk kunnen doen, is proberen onze gevoelens te begrijpen, indien nodig, gebruiken een gevoelsdagboek; het uiten van onze gevoelens helpt om ze te realiseren en de emotionele intensiteit enigszins te verminderen; dat wil zeggen, dingen die buiten onze controle liggen, om onze machteloosheid tegenover dit gegeven te accepteren, laten we dit gegeven dichtbij ons zijn; zonder de wens om het weg te duwen of te ontkennen; als het moeilijk te accepteren is, dan kun je eenvoudigweg zeggen dat het hier is, dat het dichtbij is, dat het gebeurt en dat ik het op geen enkele manier kan veranderen (ontkennende) gedachten erover; probeer voor elke negatieve gedachte een tegenargument op te schrijven of uit te spreken, en probeer dan na te gaan welk gevoel er ontstaat als er een tegenargument wordt geuit; is er enige belangstelling geweest voor datgene waartegen werd gevochten? Belangstelling is een voorbode van verandering.