Hoe kun je psychologische trauma's opsporen en genezen die je ervan weerhouden gelukkig te leven? Heb je in je leven 🔹 terugkerende negatieve situaties 🔹 plotselinge angst of ongerustheid terwijl er geen reden lijkt te zijn 🔹 vermoedens en angsten dat je verraden zult worden 🔹 angst voor eenzaamheid 🔹 het gevoel dat je niet goed genoeg bent, en het is onduidelijk wat je zal openen. Maar al deze omstandigheden hebben gevolgen: 🔹relaties werken niet 🔹je grijpt ongeschikte mensen aan als laatste kans 🔹verdraagt ​​vernedering, geweld, onwetendheid en devaluatie 🔹 voeden je onzekerheden, je kunt je doelen niet bereiken, jezelf realiseren. En dit is niet de hele lijst, begrijp je? Iedereen heeft blessures. Rond sommige van hen wordt een persoonlijkheid opgebouwd. Maar dit betekent niet dat je niet met ze kunt werken. Aan de hand van mijn voorbeeld uit je kindertijd zal ik je laten zien hoe een trauma kan optreden dat in de toekomst je relaties met mensen verpest. Maar daarover later meer. (Lees tot het einde) De blessure kan acuut zijn - het is alsof je een been breekt. En dan zijn er 2 opties: 1️⃣ met de juiste zorg geneest het been en blijft er alleen een litteken over. 2️⃣ als er op wordt gehamerd en niet wordt behandeld, blijft de blessure over verandert in een chronische aandoening zoals artritis. Het legt beperkingen op aan het beeldleven en kan op elk moment schieten. Het is hetzelfde verhaal met psychologisch trauma. Ongeleefde emoties en niet-geaccepteerde ervaringen kunnen plotseling opduiken en hun voorwaarden dicteren, beslissingen, reacties en dus het leven in het algemeen beïnvloeden. Het goede nieuws is dat trauma kan worden genezen. Vooral als je met een ervaren psycholoog werkt (bijvoorbeeld ik 😉). Dezelfde gebeurtenis kan de ene persoon traumatiseren, maar de andere niet. Het is net als bij een lichamelijk letsel: waarbij de een een been breekt, krijgt de ander gewoon een blauwe plek, en de derde wel niet eens merken. Het hangt allemaal af van de initiële toestand, conditie en gezondheid van het lichaam. Psychologisch trauma ontstaat wanneer we de mentale middelen missen om de situatie het hoofd te bieden en te verwerken. Met een zorgvuldige benadering van jezelf, met zorg en een goede herstelperiode zal de blessure genezen. Als je door het leven gaat met een psychologisch trauma, zoals naar je werk gaan met koorts, zal het verdwijnen en, net als een maagzweer, je leven langzaam vergiftigen, waarbij inzinkingen, neurosen, hysterie en angsten eruit schieten waar dat niet nodig is. alles. Wat te doen? Weet je nog dat ik zei dat trauma ontstaat als er een gebrek aan middelen is? Hier is het antwoord: geef jezelf de nodige middelen en beleef de situatie opnieuw, herschrijf het in een nieuwe, sterke staat. Trauma is altijd bevriezend en je hebt actie nodig om de energie die erin vastzit te ontladen. De hulpbron kan een aandoening, vaardigheid, kwaliteit, enz. zijn. Om de hulpbron met de hulpbron te vullen en de blessure te genezen, gebruik ik trancetechnieken en NLP-technieken. Naar mijn mening zijn ze het meest effectief. Het is beter om samen met een specialist aan de genezing van de blessure te werken. Een zorgvuldige aanpak is van groot belang om hertraumatisering te voorkomen. In mijn werk vertrouw ik altijd op uw toestand. Wij gaan in een tempo dat voor u prettig is. Zorg goed voor jezelf, kom voor een consult https://vk.me/yakushina_psy Waarom kan ik je helpen? Toen ik 7 jaar oud was, liet mijn ouders me niet alleen uitgaan, en had ik anderhalve graver van mijn vrienden. Ik moest vrienden zijn met de kinderen van de vrienden van mijn ouders (klinkt als een grap😁). Er waren daar 2 meisjes, de een jonger en de ander ouder. Ik verveelde me met hen. Elk bezoek kwam uit de serie ‘nou ja, ik kijk tenminste tv’. Tegelijkertijd dacht ik dat ze het goed met me vonden. Maar op een dag verzamelden de meisjes hun moed en vertelden me dat ik klote was, en dat ze geen vrienden met me wilden zijn. Nu ben ik volwassen, bij bewustzijn en met een verwerkt trauma, waar ik niet op wil reageren zo'n oordeel. Voor mij als kind was het een klap. Ik denk dat je me begrijpt. Ik had geen warme relatie met mijn ouders waarin ze me konden helpen en ondersteunen. Dus wat heb ik gedaan? Ik begon steun te zoeken bij mijn vriendin (mijn anderhalve graver😁). Ze vertelde me dat ik cool was, gaf me de erkenning die ik nodig had. Je zult zeggen dat ik steun in mezelf moet cultiveren. Ja, dat zijn wij nu allemaal