In het artikel zal ik een werkstuk analyseren van een cliënt wiens kind een ziekte had die als psychosomatisch wordt beschouwd. Het doel van de moeder was om erachter te komen wat er mis ging, waar en hoe ze de verkeerde kant op ging. Het is immers bekend dat alle moeilijkheden met een kind jonger dan 3 jaar te maken hebben met het gezin. Een werkstuk gaat nu niet over technieken, maar over de conclusies die naar voren kwamen als resultaat van verschillende bijeenkomsten. Dus het verzoek van de cliënt: “Zoek uit wat ik verkeerd doe, wat er in het gezin gebeurt, zodat een kind (opstaat). tot een jaar oud) is ziek.” Vroeger was het mijn taak om onderzoek te doen naar de geschiedenis van het gezin waar het kind werd geboren, de relatie tussen echtgenoten, de manieren van interactie in het gezin, enzovoort. Dat wil zeggen, een goede vraag, met de juiste vragen vanuit verschillende invalshoeken. De volgende kenmerken van de moeder kwamen naar voren: het verlangen naar idealiteit, ook voor zichzelf als moeder (dit is het tweede kind, met de eerste is er een moeilijke relatie). , tot volledig wederzijds begrip) aanvankelijk is er veel bezorgdheid over de gezondheid van het kind, zelfs vóór de geboorte (hij is te laat, heeft extra aandacht nodig!) Vandaar de volgende acties: uitsluiting van contacten met vreemden, geen bezoeken, vooral niet naar een winkelcentrum , enz. Grootouders mogen tot de lente niet op het balkon wandelen, aangezien herfst en winter de tijd zijn van virussen; constante behandeling van het appartement met ontsmettingsmiddelen (ter bescherming tegen infectiebeperking van de bewegingsvrijheid van het kind); infectie; box, bank, bed om te kruipen) slogan in het gezin (ook voor de man) - alles voor het kind!!! Seks kan wachten. Ik maak het eten zelf klaar, ik en het kind. Is het duidelijk dat het stel nog nooit ergens is geweest? Het komt voort uit het feit dat je nergens heen kunt. Dit zijn de belangrijkste punten. Als dergelijke verzoeken zich voordoen in een adviesmodus (ik en de klant analyseren de situatie, ik help kijken naar wat er vanuit verschillende invalshoeken gebeurt), bied ik een oplossing aan. boek om te helpen. Hieronder meer hierover. Ik zal een voetnoot maken over counseling en therapeutische interactie. Therapie is een soort verzoek om jezelf te begrijpen: hoe kun je het verlangen naar idealiteit veranderen? Hoe kun je stoppen met alles onder controle te houden? Waarom zijn de behoeften van mijn man voor mij van weinig waarde en hoe kan ik dit veranderen? Enzovoort. Dat wil zeggen dat voor een duurzaam resultaat een diepere studie en verandering in jezelf nodig is. We keren terug naar consultaties en naar het boek. Als een moeder moet leren hoe ze met een kind moet omgaan, raad ik aan om 'How to Raise' van Jean Ledloff te lezen een gelukkig kind.” Het principe van continuïteit.” Er zijn hier geen praktische aanbevelingen; verspil uw tijd niet als u ernaar op zoek bent. Het is het principe dat hier wordt beschreven. Het moet begrepen en gevoeld worden. Je hoeft niet eens het hele boek te lezen. Om maar even de essentie weer te geven! In een notendop: ouders moeten niet leven voor het kind: beschermen, creëren, geven. En met hem! Een gewoon, natuurlijk leven leiden en je baby pas één jaar alleen laten, is de sleutel! En de gebruikelijke dingen met hem doen. Het leven verandert met de komst van een pasgeboren baby! Maar minimaal. Spreken we figuurlijk, dan is het niet de blik van de moeder die op het kind is gericht, maar het kind dat als het ware door de moeder wordt omhelsd en met zijn gezicht naar de wereld is gekeerd. Wanneer de wereld om de baby begint te draaien, verwacht dan niets goeds. Maar wacht op psychosomatiek. Alle huidziekten bij kinderen gaan bijvoorbeeld over een enorme fusie in het familiesysteem. Hier moet je niet alleen kijken naar het kerngezin (mama en papa), maar ook naar de scheiding (vaak psychologisch) van de oudere generatie. Maar dat is een ander verhaal. Alle toevalligheden zijn willekeurig. Je psycholoog, Elena Kislova.