Hoe het menselijk brein werkt. Zonder de pretentie te hebben een diepgaand onderzoek uit te voeren, zal ik alleen de reacties van een gezond brein herhalen die relevant zijn voor het onderwerp universele menselijke communicatie. Op de leeftijd van twee maanden onderscheidt de baby het gezicht van de moeder niet van anderen, maar tegen zes tot zeven maanden wordt de glimlach van het kind selectief. Nu lacht hij naar zijn moeder en naar degenen die hij goed kent, maar begroet vreemden met terughoudendheid. Dit duidt op de ontwikkeling van een sociaal belangrijk vermogen om ‘ons’ te onderscheiden van ‘buitenstaanders’. Hoe het menselijk brein op latere leeftijd werkt - het gebruikt voortdurend de 'vriend of vijand'/mijn-niet-mijn/like-niet-like, mogelijke of onmogelijke techniek met alle zintuigen, dit is bijvoorbeeld hoe ogen werken een menigte mensen, oren bij het luisteren naar muziek, enz. d. Wanneer het lichaam te maken krijgt met fysiek trauma, vergiftiging of infectie, wordt de volledige kracht van het Systeem betrokken bij de strijd (om terug te keren naar de normale toestand). Elke menselijke emotie gaat gepaard met beweging/veranderingen in hormonale niveaus. De opkomst van een hormoon veroorzaakt bepaald gedrag. Een sterke emotie – voor de hersenen is het niet zo belangrijk of deze positief of negatief is – wordt beter onthouden dan een neutrale emotie, die kan worden vergeten zonder dat er geheugenbronnen aan worden verspild. Tot nu toe is alles duidelijk, vanuit medisch oogpunt. Laten we nu natuurkunde en psychologie met elkaar verbinden. De eerste wet van Newton: elk materieel punt (lichaam) handhaaft een staat van rust of uniforme lineaire beweging totdat de invloed van andere lichamen het (het) dwingt deze toestand te veranderen (wet van traagheid). “Alles wat in beweging is, beweegt onder invloed van een ander. Zonder actie is er geen beweging’, zei Aristoteles. Alles in de wereld is relatief, duaal, d.w.z. heeft zowel positieve als negatieve kanten. Positieve voorbeelden vindt u in het bovenstaande zelf. Ik wil de aandacht vestigen op het negatieve dat de harmonie van uw communicatie verstoort, om DIT uit uw relatie uit te sluiten (uit te roeien). Traagheid van het denken is de neiging om bestaande ideeën te behouden. Een persoon leeft voor zichzelf, veel dingen zijn hem duidelijk en bekend, maar iets 'vergiftigt' het bestaan. Eerst denkt hij erover na, daarna zoekt hij naar mogelijkheden voor correctie/verbetering. Hij wendt zich tot zichzelf, maar vindt daar (in de hersenen) geen hulp (het systeem heeft al een ingebouwd model). Draait naar buiten. En hier is de eerste reactie de actie van de wet van traagheid, d.w.z. in ons geval is een terugkeer naar bestaande persoonlijke kennis/ervaring een ontkenning van het nieuwe/ongebruikelijke. Historische referentie. De jonge Amerikaanse uitvinder Fulton kwam ooit naar Napoleon en stelde voor om de Franse zeilvloot te vervangen door schepen aangedreven door stoommachines. Ze konden onder alle weersomstandigheden het Engelse Kanaal oversteken en op de meest onverwachte momenten voor de vijand landingsoperaties uitvoeren. Schepen zonder zeilen? Dit idee leek de grote commandant zo ongelooflijk dat hij de uitvinder belachelijk maakte. Volgens Britse historici werd Engeland grotendeels van een invasie gered omdat Napoleon de uitvinding van Fulton niet goed kon waarderen. In dit geval manifesteerde de psychologische traagheid van het denken zich in de vorm van een volledige ontkenning van een nieuw idee zonder veel bewijs. Hoe kan ‘nieuw’ ‘mijn’ worden? Nadat we informatie hebben ontvangen over iets nieuws en onbekends, streven we ernaar er een verklaring voor te vinden binnen het kader van ons bestaande kennissysteem. Als het daar niet past – een ‘vreemdeling’, het is nieuw – dan worden pogingen ondernomen om het op de een of andere manier in het bestaande kennissysteem te persen of te verwerpen. Als een Persoon, die de “meester” is, erop staat iets nieuws te leren kennen, dan “geeft/gaat het brein ermee akkoord” (voorlopig!). Wat er daarna gebeurt, zal uitsluitend afhangen van de kracht van het verlangen/de intentie. Door de tijd en kracht van de druk van het ‘nieuwe’ te vergroten, kun je het nieuwe native maken, d.w.z. iemand anders worden, bijvoorbeeld alcoholist, of een nieuw beroep leren. “Een goede sprong heeft een goede aanloop nodig” (spreekwoord) Iedereen heeft het gehoord: begin met het ondernemen van acties en herhaal DEZE gedurende 21 dagen - er zal zich een nieuwe gewoonte/behoefte vormen in je gedrag, d.w.z.: Er zullen nieuwe neurale netwerken ontstaan.