Heeft u ooit een ogenschijnlijk redelijk verzoek gedaan, op een “normale” toon, met een volkomen adequaat verlangen naar uw partner, en kreeg u te maken met een scherpe reactie of een duidelijke weigering? Of nog erger: “Heb je het gevraagd?”, waarbij de persoon tegenover je niet meer weet dat je iets wilde. Ik ben in beide situaties geweest. Ik zal zeggen dat er weinig prettigs is, het kan aanstootgevend, vervelend en 'uit wrok' zijn. Natuurlijk kun je de partner de schuld geven van wat er gebeurt, hem veroordelen van doofheid en egoïsme, maar heel vaak, als de gevoelens kalmeren. , na het uitvoeren van een “debriefing”, kan men begrijpen dat als ik wist hoe ik verzoeken beter kon formuleren, of ze misschien met andere woorden zou hebben gezegd (dit is trouwens de moeilijkste plaats om te begrijpen waar verzoeken in eisen veranderen), ze zouden me gehoord hebben en gedaan hebben wat ik nodig had. Deze situaties komen vaker voor dan ik zou willen. Misschien komt dit omdat het in onze cultuur gebruikelijk is om verkeerd over onze behoeften te praten (“Fatsoenlijke mensen brengen anderen niet in moeilijke situaties” of “Als je jezelf niet kunt helpen, zal niemand je helpen” en “Heb je dat niet gedaan?”) Ik heb het nog niet door) of simpelweg omdat ons onproductieve strategieën worden aangeleerd – anderen vragen wat we nodig hebben of ‘juist’ bestellen. Ik geloof dat er een paar belangrijke punten zijn waar we op moeten letten: de verschillen tussen ‘vragen’ en ‘eisen’. boos worden bij weigering “juiste” smekende woorden correspondentie van energie in de zin met de wens om te vragen, wat hoort uw luisteraar: een verzoek of een eis 1. Verzoek of eis Naar mijn mening is dit het moeilijkste wat er is. Heel vaak vinden ‘beleefde en welgemanierde’ vrouwen het moeilijk om te beseffen en toe te geven dat ze een eis maskeren als een verzoek, wat een man feitelijk als een eis leest. Wat we krijgen is “nee”!! Hoe u kunt begrijpen of u veeleisend of vragend bent. Het antwoord is simpel: stel uzelf de volgende vragen: "Als ik, toen ik een verzoek aan mijn partner deed, eigenlijk een eis bedoelde en een" nee "ontving, zal ik dan mijn man gaan beoordelen?" . Zo ja, dan vraag je het ‘beleefd’. Dit is de oplossing. En als er in je bewustzijn een wraakplan ontstaat, volgens het principe 'jij vertelt het mij - ik vertel het je', dan ben je 100% een veeleisende hypocriet. Dus als je (ik) eerlijk tegenover jezelf hebt toegegeven dat je daartoe geneigd bent vraag het van mensen en vermom het terwijl ik je verzoek om verder te gaan. En dan worden we geconfronteerd met een gevoel van woede, dat zowel voortkomt uit bewustzijn als uit een onbevredigde vraag-eis. Gevoel van boosheid Woede komt voort uit de volgende gedachten: Ik wil iets heel graag en ik snap het niet. Ik vind dat iemand het mij moet geven. Ik ben simpelweg niet in staat (te lui) om een ​​alternatief te vinden voor wat ik wil vraag “qiqiu” als een wispelturig kind. Als we iets eisen, betekent dit meestal dat we ergens erg aan gehecht zijn, er is iets dat ik zo graag wil dat ik geen dialoog kan voeren met degene aan wie ik iets wil vragen. Als dit ons drijft, krijgen we niet het gewenste resultaat. Wat moeten we in dit geval doen? Deze tijd kan worden gebruikt voor analyse om te begrijpen wat mijn behoeften werkelijk zijn en welke opties ik heb als er niet op mijn verzoek wordt gereageerd.3. ‘Juiste’ pleidooiwoorden Er zijn behoorlijk effectieve en ‘positieve’ manieren om verzoeken te doen. Het woord ‘positief’ betekent dat ik vraag om wat ik wil, en niet om wat ik NIET wil (wat in dit geval negatief taalgebruik zou zijn). Dus! 1) Praat over iets specifieks, niet over iets in het algemeen: als je bijvoorbeeld om iets in het algemeen vraagt, zeg dan: "Ik wil dat je mij respecteert", dan noem ik het een "verlangen", en geen verzoek. Als je zegt: "Ik wil dat je meer aandacht voor me hebt" - dit zal geen specifiek verzoek zijn, maar een verzoek - een verlangen. Maar als je zegt: "Ga je ermee akkoord om naar de auto te gaan en me te helpen met het uitladen van de auto?" elke keer boodschappen doen, wanneer ben je thuis?” - dit is slechts een specifiek verzoek. 2) Gebruik 'Ik wil je' in plaats van 'Ik wil je niet'. Als je iemand vraagt ​​om 'niet meer te zijn zoals hij of zij is', is het mogelijk dat hij/zij niet meer is zoals hij of zij is.Er doen zich verschillende problemen voor: ten eerste heeft Patner niet eens gehoord wat je wilt dat hij doet. Hij heeft gehoord wat je wilt dat hij niet doet. Ten tweede gebruik je het werkwoord 'zijn'. Je zegt niet tegen een man dat hij moet stoppen met iets te doen, maar dat hij moet ophouden iemand te zijn. Daarom adviseer ik om verzoeken met het werkwoord 'zijn' te vermijden. Het is beter om een ​​specifieke actie te bedenken die iemand kan doen om aan jouw behoefte te voldoen. 3) Vraag in de tegenwoordige tijd: het verzoek - "Zet de volgende keer alsjeblieft je bord in de gootsteen" - is in principe correct geformuleerd. , het is specifiek, maar het gaat over toekomstige actie ("volgende keer"). "Ik wil dat je leert onze ontmoetingen met familieleden rustig te doorstaan" - toekomst. Maar “Ben je bereid te luisteren naar mijn ideeën over wat je zal helpen kalmeren en ontspannen als ons gezin samen is” is reëel. 4) Formuleer open verzoeken, d.w.z. degenen die verdere gesprekken aanmoedigen. Vermijd woorden die klinken als een ultimatum: “Ben je thuis?”, “Zullen we nu een film kijken?”, “Ga je drie keer per week een half uur aerobics doen?” – alle verzoeken zijn werkelijk positief, aanwezig en haalbaar. Ik vind het leuk. Maar elk van hen kan eenvoudigweg met “ja” of “nee” worden beantwoord. Er is geen manier om het gesprek voort te zetten. Deze verzoeken kunnen worden omgezet in open verzoeken door alternatieve en verduidelijkende vragen te stellen. Dit zal helpen het gesprek gaande te houden en het standpunt van uw partner te verduidelijken. 5) Doe een verzoek aan de persoon individueel, niet als groep: 'Ik wil dat we elkaar met respect gaan behandelen.' of “Ik wil dat we iets veranderen in onze relatie.” Hoor je? Snap je het? Een vraag die niet alleen voortkomt uit een standpunt dat lang duurt, maar ook een agressief generaliserend karakter heeft. Dit werkt niet. en alleen ik! Begin bij jezelf. Dit omvat vertrouwen, contact, openheid en specificiteit.4. Verzoek of eis Ten slotte is er nog een laatste element op het gebied van verzoeken dat het moeilijkst te controleren is: hoort de luisteraar een eis (d.w.z. dat er een situatie wordt gecreëerd die zijn/haar onafhankelijkheid bedreigt) of een verzoek (een prachtige gelegenheid om dat te doen)? help en geef een geschenk aan een ander mens). Dit is een moeilijk moment: ik doe alles “goed” (doe een open verzoek, kies de juiste woorden) en ontvang nog steeds een negatieve reactie of een ontevreden akkoord. Hoogstwaarschijnlijk heeft mijn luisteraar de vraag gehoord. Het probleem in dit stadium kan zijn dat ik het verzoek begon met de energie van een verzoek, maar toen begon te verschuiven en druk uitoefende op de persoon. Hoe kun je begrijpen dat de persoon de vraag hoorde en niet het verzoek? Op basis van het antwoord “ja”/“nee” en hoe de partner u als geheel heeft waargenomen (zijn gezichtsuitdrukkingen, sensaties en gevoelens). Wat kan ik in een dergelijke situatie doen? persoon hoorde eigenlijk een eis in plaats van een verzoek: “Vertel me, ook al stemde je ermee in, het leek mij dat hij terughoudend was. Misschien dacht je dat ik maar op één ‘juist’ antwoord wachtte, of dat ik je op de een of andere manier zou ‘straffen’ als je het er niet mee eens was?’ Als de persoon op de een of andere manier duidelijk maakt dat dit inderdaad het geval is, kun je zeggen: ‘Vertel me eens, hoe had ik dit moeten zeggen, zodat je zou begrijpen dat ik geen geweld gebruik, dat je het recht hebt om te kiezen, en dat ik dat respecteer?’ Het is niet verrassend dat sommige mensen zijn opgegroeid in een omgeving van eisen (expliciet en impliciet) kunnen moeilijk geloven dat er echt van hen wordt gevraagd iets te doen. Maak het duidelijk! 5. Correspondentie van energie in een zin met de wens om te vragen. Ik zal hier kort zijn. Je begon met een verzoek, veranderde vervolgens en begon te eisen. Meestal gebeurt dit omdat gevoelens en verwachtingen overweldigend zijn - deze keer, en omdat je sterk gebonden bent aan het resultaat zelf. Wat kun je eraan doen? Zoek onmiddellijk naar een alternatief voor elk antwoord “Ja” / “Nee”, “Later”, “Ik heb het druk”, enz. Dus, om samen te vatten: 3 hoofdelementen van een verzoek: Doet u echt een verzoek? woorden die u gebruikt (vijf technieken) voor de wens om te vragen. Hoort uw luisteraar een verzoek of eis?.