Vanaf het begin maak ik een voorbehoud dat ik de B17-site, op wiens pagina's ik deze publicatie plaats, niet als aggregator classificeer. Ik heb niets tegen advertentieplatforms en -middelen voor psychologen en hun potentiële cliënten. Dergelijke middelen doen geweldig en belangrijk werk, en het feit dat ze wat geld vragen voor hun bemiddeling is heel redelijk, aangezien het veel werk is, en er zeker voor betaald moet worden. Deze middelen interfereren niet met de relatie tussen de cliënt en de bemiddeling de therapeut. Ze vertellen de therapeut niet hoe hij moet werken, en daar ben ik ze heel erg dankbaar voor. Ik heb ervaring met het samenwerken met een van de aggregators, beginnend met de letter ‘A’, dus ik baseer mijn kritiek op de activiteiten van aggregators op basis van deze ervaring. Wat zijn dus de belangrijkste problemen van aggregators, wat doen ze verkeerd? Hoe vernietigen ze de therapeutische relatie tussen therapeut en cliënt? Het voornaamste probleem is het initiële conflict tussen de belangen van de cliënt en therapeut enerzijds en de aggregator anderzijds. Het doel van de therapeut is het bieden van therapeutische hulp aan de cliënt, het doel van de aggregator is het behalen van maximale winst. Ja, de therapeut ontvangt geld voor zijn werk. Maar hij probeert niet zoveel mogelijk geld uit de klant te persen. De kosten van de sessie worden besproken en moeten door zowel de cliënt als de therapeut als passend en eerlijk worden ervaren. Het belangrijkste voor de therapeut is de psycho-emotionele en fysieke gezondheid van de cliënt, geld is secundair. De aggregator bouwt zijn beleid niet op vanuit de belangen van de cliënt, maar vanuit de wens om maximale winst te halen uit de stroom cliënten, vaak. het nemen van beslissingen die leiden tot negatieve gevolgen in de therapeutische relatie en, als gevolg daarvan, in de therapie zelf. In de eerste plaats gebeurt dit omdat deze beslissingen worden genomen door marketeers - mensen die psychotherapeutische processen verre van begrijpen. Een paar jaar geleden was er een schandaal in verband met een aggregator met de letter "Z". De marketeers van deze aggregator bedachten een beoordelingssysteem voor psychotherapeuten die met dit bedrijf samenwerken, en besloten afscheid te nemen van meer dan honderd psychologen die in de ‘kelder’ van deze beoordeling belandden. Bovendien werden cliënten die bij deze psychologen in therapie waren, aangemoedigd om deze te verlaten en naar andere psychologen te gaan die bovenaan de ranglijst stonden. Moeten we uitleggen wat voor soort trauma deze cliënten hebben opgelopen? Vooral cliënten die de gehechtheidsrelatie met hun ouders hebben verstoord en zojuist een gezonde gehechtheidsrelatie met hun therapeut hebben opgebouwd. Opeens blijkt dat er boven de symbolische oudertherapeut ook nog een ‘supervader’ staat die de ‘vader’ kan opzeggen. Voor cliënten met een disfunctionele relatie met de ouders is retraumatisering gegarandeerd. “Onze vader bleek geen vader, maar een zwakkeling.” Als de cliënt erin slaagde te vertrouwen op een symbolische vader- (of moeder-)figuur in de persoon van de therapeut, dan hebben de marketeers van deze aggregator met zo'n actie alles verpest! De cliënt blijft achter met trauma en wantrouwen in de therapie als zodanig en in zijn eigen genezing. De aggregator met wie ik heb samengewerkt, en die zich aanvankelijk niet bemoeide met de relatie tussen therapeut en cliënt, heeft vervolgens ook zijn eigen beoordelingssysteem opgezet. Degenen met de hoogste monetaire conversie bereikten de top van deze rating; therapeuten met een lage conversie begonnen zich te ontdoen van. Nu zal ik uitleggen wat ik bedoel. Wat is conversie? Voor een cliënt die naar een therapeut komt, vraagt ​​de aggregator van de therapeut een bedrag dat gelijk is aan de kosten van twee sessies (als de kosten van een sessie bijvoorbeeld 3.000 roebel bedragen, dan is dit bedrag 6.000 roebel) plus 30% van de kosten van elke sessie. Dat wil zeggen, het is gunstig voor de aggregator dat cliënten voor een minimum aantal sessies komen (idealiter twee) en dan vertrekken, en iemand anders naar de therapeut komt en hij (de therapeut) opnieuw 6.000 roebel betaalt. Dan is de conversie maximaal en heeft zo’n therapeut een hoge beoordeling. Als de cliënt langdurige therapie volgt, betaalt de therapeut hem slechts één keer en daalt het conversiepercentage. Zo'n therapeut is voor de aggregator niet rendabel. Het blijkt dus dat therapeuten dat niet kunnen