- Waar ben je bang voor? - Duisternis en psychologen.. - Nou, psychologen zijn begrijpelijk! Waarom de duisternis? - Je weet nooit hoeveel psychologen er in zitten!?! Wat er ook gebeurt, er is altijd een kans om een ​​goede psycholoog te vinden. Persoonlijk kan het mij absoluut niet schelen of deze specialist talloze certificaten heeft in onbegrijpelijke talen, van waaruit hij een tentoonstelling in zijn kantoor maakt om zijn minderwaardigheidscomplex te compenseren, of dat hij een bescheiden diploma hoger onderwijs heeft (en alleen voltijds ), omdat het onmogelijk is om bij verstek psycholoog te worden zonder de goddelijke zegeningen. In de regel zou een belangrijk criterium voor het kiezen van een specialist de praktijk en alleen de praktijk moeten zijn. En niet alleen psychologisch profiel. Elke vorm van medische praktijk is voldoende. Werken met mensen in groepen. Eén op één werk. Elk werk met mensen waarbij van een persoon wordt verlangd dat hij over goede en werkende psychologische kennis beschikt die praktische problemen daadwerkelijk oplost. Onder mijn collega's bevinden zich veel volslagen onwetenden in de psychologie, ondanks het feit dat zij, net als ik, vijf jaar van hun leven hebben verspild en zijn afgestudeerd aan de universiteit. En hoeveel mensen een diploma als psycholoog kopen... het is eng om je voor te stellen, en waarom. Naar mijn mening moet een psycholoog over geweldige eigenschappen beschikken, bij voorkeur een superman. En ik maak absoluut geen grapje. Ten eerste heeft een psycholoog een medische basis nodig. Zonder medisch onderwijs verspillen specialisten graag veel ziekten van endogene aard, en over het algemeen verveel ik me als ik met een specialist praat die niet weet wat magifrenie is. Als je met mensen werkt, kom je op de een of andere manier medicijnen tegen. Het is simpelweg onmogelijk om dit onderwerp te negeren, vooral omdat wie anders dan een psycholoog alles zou moeten weten over de pseudodiagnoses en hypochondrische stemmingen van zijn cliënten die niet gevorderd zijn in de geneeskunde. Wie anders dan een psycholoog zou de spreekbuis moeten zijn van adequaatheid en de lakmoesproef van gezond verstand te midden van de chaos van gekke ideeën en valse ideeën over alles in de wereld. In feite is het de psycholoog en niemand anders. Persoonlijk hanteer ik een streng selectieproces voor specialisten. Psychologen die zich met psychosomatiek bezighouden, zoals ik bijvoorbeeld, hoeven alleen maar kennis te hebben van anatomie, fysiologie en allerlei medische wijsheid. Het internet en goede medisch specialisten die voor u docenten worden, kunnen u hierbij helpen. Disclaimer: zoek naar leerboeken op internet! En onderzoek. En geen onbegrijpelijke opmerkingen over de wondergoji-bessen. Lol. Soms hoor je uit de mond van de samenleving uitspraken als ‘je bent geen dokter’, schaakmat. Ik stel dus niet voor dat je een operatie uitvoert, maar vertel me alleen betrouwbare gegevens over deze of gene ziekte, als ik er zelf achter ben gekomen. Stel bijvoorbeeld dat er geen diagnose bestaat als "osteochondrose" of "dysbacteriose", en dit zal u in feite helpen de ware oorzaak van de ziekte te begrijpen, of er zelfs naar te zoeken. Welnu, om het geweten volledig te verlichten kan ik zeggen dat ongeveer 20% van de betaalde medische klinieken in Moskou artsen in dienst heeft die diploma's hebben gekocht en goedgelovige idioten van cliënten behandelen met badami en onzin. Ze zijn niet bang om hun karma te ruïneren en beroven gemakkelijk het contingent dat tot op het bot aan hun geestelijke gezondheid twijfelt. Eén zo'n arts adviseerde mijn cliënt, samen met een onrealistische reeks openhartige voedingssupplementen, om komkommer te gebruiken om chronische prostatitis te behandelen. Hoe precies, dat moet je zelf raden. Het tweede dat een psycholoog zou moeten hebben, is een levendige geest, zonder dit kenmerk: een persoon die vijf jaar na de universiteit een blikje wordt, wanneer het appartement wordt geopend begint het onaangenaam te ruiken, en na tien jaar. zo'n blik is helemaal kapot. Het is beter om het niet te openen. Het is alleen mogelijk om een ​​levende geest te behouden met strikte spirituele ascese en intern werk aan jezelf. In principe kan dit niet alleen door psychologen worden gedaan, maar zou het op een minnelijke manier moeten worden gedaan door iedereen die niet wil sterven aan de verveling van vasculaire dementie. Als uw specialist een gemakkelijk en adequaat persoon is, in staat tot analyse, niet in paniek raakt door het woord 'yoga' en weet wat een 'meme' is, dan is het niet slecht. Het derde en belangrijkste dat een psycholoog nodig heeft, is volhardendwerk aan jezelf. Je kunt geen psychologie studeren op basis van de theorie uit leerboeken, hoe duur en modieus die ook zijn. Je kunt niet leren wat je moet begrijpen. In zekere zin is een psycholoog een leraar. Dit is niet zomaar een specialist die een paar keer langskomt om een ​​antwoord te krijgen dat voor iedereen al duidelijk is. Een psycholoog is je persoonlijke Leraar, zoals ik al zei, bijna een superman. Hij werkt hard en weet veel. Hij ziet wat anderen niet kunnen zien. Hij zegt wat anderen niet eens kunnen verwoorden. Om zo’n Leraar te worden, moet je je eigen meester worden, d.w.z. Realiseer jezelf intern maximaal. Realiseer je innerlijke Duisternis, onderdrukte angsten en verlangens. Pas daarna, terwijl je je groei voortdurend voortzet, zou je met mensen moeten gaan werken. Anders zullen noch wij, noch jij, noch goede mensen daadwerkelijk beter worden. Om op zijn minst op de een of andere manier dichter bij een acceptabel niveau van begrip van mensen, zichzelf en de wetten van de psychologie te komen, moet men een training volgen onder begeleiding van een zeer deskundige. gevorderde menselijke meester in dit onderwerp. Het is door persoonlijk en groepswerk onder begeleiding van een persoon met een hoog ontwikkelingsniveau dat je groeit en de nodige ervaring en inzicht opdoet. Zelf een hoog bewustzijnsniveau bereiken en in staat zijn anderen te helpen is vrijwel onmogelijk en is het lot van door God gekozen specialisten, met een galerij van diploma's, zie het begin van het artikel. Er is een mening dat iedereen zijn eigen psycholoog is . Een vriend van mij zei ooit tegen mij: “Ik ken de psyche en het ego en ik kan het zelf uitzoeken.” Het is grappig. En het klinkt als: "Ik kan jodium op mijn vinger doen - het lijkt alsof ik een dokter ben" of "Ik geef de mandarijnboom op mijn vensterbank water - het lijkt alsof ik een agronoom ben." In feite heb je geen idee wat je moet doen met de psyche, het ego en het minderwaardigheidscomplex, waaruit overigens compenserende uitspraken zoals die hierboven voortkomen. En het lezen van literatuur over psychologie helpt niet alleen niet, maar verwart in het algemeen bijna altijd de interne situatie op zo'n manier dat 'Heer, vergeef mij' alleen maar moeilijker te begrijpen wordt. En dit komt niet alleen omdat boekwinkels gevuld zijn met regelrechte onzin uit het rijk van de psycho-vermoedens van pick-up trucks en leraren van tevenscholen. En ook omdat je waarneming AL geconditioneerd is, en zelfs als je een goed boek in handen krijgt, zul je er selectief alleen uit halen wat je dacht dat nodig was. En je negeert wat je echt kan raken. Chat met vrienden als je die hebt en vraag hen hoe zij deze of gene film of boek hebben ervaren. Je zult verrast zijn, maar iedereen ervaart ze anders en soms zijn de beoordelingen precies het tegenovergestelde. Iedereen heeft zijn eigen conditionering... Het vierde principe van het werk van een psycholoog is om zowel de GEEST als het LICHAAM te gebruiken in het werk! Het feit dat er miljoenen bacteriën in het lichaam leven is een feit dat al lang bekend is en dat zal niemand verbazen. Maar het feit dat ons sterfelijke, mooie lichaam gevuld is met een enorme hoeveelheid psycho-emotionele stress, blijkt voor velen een ontdekking die een Nobelprijs waardig is. En het feit dat je door met het lichaam te werken de gemoedstoestand kunt veranderen, lijkt voor velen onbegrijpelijk. En alles wat niet duidelijk is, moet worden ontkend! Dit is hoe veel psychologen werken, waarbij ze vele minuten en uren van hun leven doorbrengen met leeg gepraat over alles in de wereld, zonder te beseffen dat het probleem kan worden geëlimineerd met behulp van lichaamsgerichte therapietechnieken en bijvoorbeeld door de overbelaste maag van de cliënt te ontspannen. Aan de andere kant zijn er mensen die bereid zijn om het lichaam tot het punt van uitputting te trainen door middel van yoga of de sportschool, en tegelijkertijd houden ze zich niet bezig met het hoofd en de psyche. In zowel het eerste als het tweede geval zal het werk onvolledig zijn, omdat een van de partijen wordt genegeerd. Het is belangrijk om het basisprincipe te onthouden waarop onze wereld is gebouwd: ‘Alles wat bestaat is tevergeefs’. ‘Alles is met elkaar verbonden.’ Het vijfde en misschien wel laatste principe voor vandaag is eerlijkheid. Onverwacht, toch? Het zijn eerlijkheid jegens de cliënt en eerlijkheid tegenover zichzelf die wonderen kunnen verrichten. Meer dan eens heb ik situaties gezien waarin een psycholoog zijn cliënten niet de waarheid vertelde, waardoor hun diplomatieke vacuüm in stand bleef.))