De eenvoudigste manier om een ​​overtreding van grenzen te begrijpen, is door te vertrouwen op de spraak en de betekenis van de Boodschap. Hoe herken je een overtreding van grenzen in spraak? Waar moet je op letten? Elk woord en elke zin maakt indruk in een zintuiglijke reactie, metaforische beelden zijn mooi van vorm, hun gif bereikt de geest veel later met een nasmaak van walging, dus buitensporige complimenten zijn miezerig misselijkmakend en brengen geen vreugde. Emotionele grenzen zijn gekwetst: woorden laten niet onverschillig, ik voel een gewelddadige uitbarsting van emoties, ik trek me terug in mezelf en wil stoppen met communiceren, het gevoel dat de boodschap naar mij persoonlijk is gestuurd, er was geen manier om afstand te nemen, ik. word meegesleept in een emotionele woordenwisseling. Persoonlijke grenzen worden aangetast: generalisatie, objectivering, gebruik van een derde persoon, pure feiten en feitelijke uitspraken over mij, jij Berichten (word persoonlijk). Met vrienden behandelen psychologen zonder te vragen. Ze luisteren niet naar mij: ik vertel iets, als antwoord vertellen ze mij een parallel verhaal dat niets met het mijne te maken heeft, een persoon op zijn eigen golflengte, het gevoel dat ik tegen mezelf praat. Wanneer de stijl van interactie wordt verstoord: een epos over jezelf als een grote held en over niemand anders, vullen veel details alles en iedereen, en gaan over in doordachte, rationeel dwalende gedachten. Vervaging van betekenis: formele spraak, indirecte uitdrukkingen en de helft -hints (ja, maar; nou ja, je begrijpt het). Nog veel meer subtiliteiten en nuances van grenzen door het prisma van literaire termen: De valkuil van scheldwoorden schuilt in hun heldere, rijkelijk kleurrijke redundantie. "Ik houd zo veel van je! Je ziet er zo slecht uit! Je hebt zwoele borsten! Je kunt je 'voor de gek houden' door heldere zinnen, maar daarachter schuilt een leeg geluid, of onbeschoftheid. Een beledigende metafoor neemt je mee in de wereld van vergelijkingen met antihelden, lelijke trekken, onaangename acties: 'Je bent donkerder dan een wolk. . Waarom zo somber?! Zoals onze baas na het weekend. Je bent vandaag zo mooi, net als Baba Yaga.’ Tekens in spraak: alsof, alsof, precies. “Je humeur is als de thee van gisteren. Je bent net een laffe haas. Oh kijk! Hij is rood als een kreeft! Sluw als een vos.” Personificatie. Vergelijk mensen met levenloze objecten. 'Je hebt een theepot in plaats van een hoofd! Je ogen zijn als dode sterren, net zo dof en vervaagd.” Metonymie is de overdracht van een naam van het ene object naar het andere op basis van contiguïteit. In ons geval kunnen we het eenvoudiger zeggen: "klik", "rijd". “De deur ging open en rode lippen kwamen binnen. Deze trui vertelt me ​​al zo lang iets! Toen ik het café naderde, zag ik Beard naar buiten komen om mij te ontmoeten.' Perifras. Benadruk, net als bij het spelen van krokodil, de essentiële kenmerken. Een subtielere en sierlijkere overtreding van grenzen. Dancing Heron gaat over een langbenig meisje. Een mooi en sierlijk knotje. "- Deze beelden zijn geweldige wezens!" Een verwijzing naar een andere gebeurtenis, persoon, feit, fenomeen. Vaker zal er sprake zijn van een schending van de grenzen van intellectuele uitspraken en oordelen. “Het is godslastering om psychologie met esoterie te vermengen!” Intertext is een prachtige belediging. De relatie van de ene tekst tot de andere, de dialogische interactie van teksten en talen. De tekst is opgebouwd uit citaten. '- Schat, kom op. Maak je geen zorgen, wees gelukkig. Dus wat ga je nu doen? Ga je naar Leningrad?’ Hyperbool. Overdrijving. 'Ik heb het je duizend keer verteld! Schouders zo groot als een huis. Ik wacht eeuwen (na vijf minuten wachten). Ik zal je in mijn armen wurgen.’ Litota is een vervanger voor het tegenovergestelde, om niet te beledigen. Maar meestal doet het nog steeds pijn. "Laag laag. Die thee die je me hebt gebracht... Het is helemaal niet warm.’ Ironie. De betekenis is verborgen of is in tegenspraak met het voor de hand liggende. “Ja, je bent een held! (bij de beoordeling van een onbetamelijke handeling). Ik denk alleen aan jou!" Ironie die doorgaans grenzen overschrijdt, heeft te maken met: uiterlijk, sociale status, seksuele thema's, succes. “Ik herhaal het nog een keer! Ik herhaal het voor de laatste keer!” Op zijn zachtst gezegd irritant. Leven in constante herhaling is gemakkelijk om een ​​minderwaardigheidscomplex te ontwikkelen. Constante stijging. 'Ik maak me zorgen, ik denk de hele tijd aan je, ik ben gek zonder jou.