Van de auteur: Ik heb dit al een keer genoemd, en vandaag hebben we laat gegeten. Dit is de sleutel tot het begrijpen van de politiek en de mensen daarin. Laten we ons allereerst voorstellen dat elk politiek systeem een ​​projectie is van het bewustzijn van de bevolking van het land. Natuurlijk geen pure weerspiegeling, maar tamelijk gebroken, en ook van buitenaf gecorrigeerd door de internationale politieke situatie en het mondiale bewustzijn (stukjes persoonlijkheid die de mondialisering geeft). Twee componenten van projectie. A) er is een bepaalde “gemiddelde persoon”. Een man met massa, toch? Laten we zijn portret niet voor onze tijd schilderen (dit is een apart onderwerp), maar laten we eens naar zijn skelet kijken: hij produceert geen betekenissen, maar slikt ze door zonder ze echt te kauwen. Hieruit volgt dat zo iemand zich op zijn gemak voelt in elke omgeving waar het niet nodig is een persoonlijke keuze te maken. En in een omgeving die niet wordt onderscheiden door persoonlijke taken, zal deze persoon zich altijd comfortabeler voelen dan iemand met een ander apparaat. Op psychofysiologisch niveau manifesteert dit zich als een stabiel energiemetabolisme, zonder explosies, met het vermogen om zich te hechten aan een energiebron (dankzij het vermogen om betekenissen op te nemen). Tegelijkertijd kunnen dit mensen zijn die sterk en succesvol zijn, of met veel emotionele blokkades, die het leven haten, maar toch stabiel zijn en hun stabiliteit beschermen. B) het tegenovergestelde: een persoon die betekenissen produceert, gericht op het aanvullen van de werkelijkheid, zich in een meer gedifferentieerd veld bevindt - dat wil zeggen, de dingen veelzijdiger en minder subjectief ziet. Op psychofysiologisch niveau kan dit, bij gebrek aan een juiste realisatie van creatief potentieel, leiden tot een overvloed aan emotionele blokkades, of, in het geval van een succesvolle transformatie van de werkelijkheid, een effectief metabolisme vertegenwoordigen. Over het algemeen kan deze groep van de bevolking het beeld holistischer zien en omdat hun bewustzijn gericht is op het verbeteren van het milieu, transformeren ze succesvol, of zijn ze kritisch ontevreden over de situatie en lopen ze rond in een omhulsel van energieklemmen. Projectiestructuur De belangrijkste bron is uiteraard de gemiddelde persoon. Hij arriveert in harmonie met de politieke situatie – positief of negatief voor hem, maar in wezen conflictvrij. En de politieke situatie is voor 80% een weerspiegeling van deze persoon, en het zichtbare deel is voor 100% een weerspiegeling. En het dissonante licht van groep “B” wordt over deze ideale harmonie heen gelegd. Het kan constructief zijn (als het afkomstig is van een zelfrealiserend subject), of destructief (als het afkomstig is van een persoon die verscheurd wordt door een intern conflict). Positief licht omlijst en vertegenwoordigt de natuurlijke buitenlaag van het sociale bewustzijn, waardoor het systeem, terwijl het open blijft, stabiliteit en duurzaamheid in de ontwikkeling kan verwerven. En naar het begin. Elk politiek systeem is een projectie van het bewustzijn van de bevolking van het land. De bepalende factor voor de politieke structuur is het niveau van emotionele ontwikkeling van de bevolking. De staat gaat een onuitgesproken overeenkomst aan met het transformatieve deel van de bevolking, accepteert zijn eisen en introduceert ze zorgvuldig in algemene harmonie. Zo vindt ontwikkeling en emotionele groei van de bevolking en de mensheid als geheel plaats. Dit is een goede optie als de staat geen groep ‘B’ heeft of wordt vertegenwoordigd door mensen die conflicten binnen hun persoonlijkheid niet effectief kunnen oplossen, dan creëert de staat een kunstmatige buitenlaag. Er is ophef bij gebrek aan echte betekenis en algemene formalisering: de bekende bureaucratie, puur patriottisme, en dan de behoefte aan een sterke leider, enz. De samenleving is gebouwd naar het model van een paranoïde persoonlijkheidstype, met een rigide gesloten grens. Er vindt geen energie-uitwisseling plaats, de spanning hoopt zich op. Maar vroeg of laat zal het uitbreken in de vorm van een revolutie (burgeroorlog), die, als de aard van het metabolisme niet verandert, hetzelfde verhaal in nieuwe gezichten zal voortzetten. PsIk geloof niet dat de levensstandaard (en de burgerlijke vrijheid) rechtstreeks verband houdt met het niveau van emotionele ontwikkeling van de bevolking. Het biedt alleen maar kansen.