Waarschijnlijk hebben alle mensen wel eens gehoord van een principe als ‘Doe geen kwaad’. Meestal wordt het nageleefd door mensen in de medische beroepen. Maar de meerderheid van de mensen op onze planeet zijn ouders. En dit geldt ook voor hen. Wie anders dan een ouder wil alleen maar goedheid en geluk voor zijn kind? Wie anders dan een ouder zal de mensen om hem heen nauwlettend in de gaten houden, zodat niemand, God verhoede, zijn kind kwaad doet? Verlangt de ouder zelf dat dit beginsel wordt nageleefd? Laten we het eens uitzoeken. Hoeveel van jullie zijn het concept van overbescherming tegengekomen? Overbescherming is buitensporige en alomvattende zorg, het verlangen om uw kind te beschermen en te beschermen, zelfs als er geen spoor van gevaar is buitenwereld en haar kind, waarbij ze alles eruit filtert wat naar haar mening traumatiserend kan zijn, zowel fysiek als mentaal. En wat is het eindresultaat? Het kind groeit volkomen ongeschikt op voor een zelfstandig leven. Zelfs de eenvoudigste taken en kleine moeilijkheden zorgen ervoor dat hij in paniek raakt. Natuurlijk rent hij naar zijn moeder voor hulp, als redder en helper. En ten slotte is mama blij, haar kind is altijd dichtbij. Misschien ziet het er op vijfjarige leeftijd heel schattig uit als een jongen met zijn moeder aan de hand loopt. Maar als deze jongen vijfenveertig wordt, en hij blijft met zijn moeder aan de hand lopen, nu “op het tapijt” naar de baas, op een date, dan is dat voor niemand meer goed en dat is zorgwekkend. Dit gedragspatroon begint zowel moeder als zoon te hinderen. En dan komt het ‘X-uur’ wanneer de moeder beseft dat ze voor zichzelf wil leven, maar dat was niet het geval. De jongen, die al vijfenveertig is, kan niets alleen beslissen; hij heeft de moed niet om iets te doen. Vrouwen zien in zo'n man in de regel slechts een kind, en niet een man in de ware zin van het woord. Op zijn werk wordt hij niet serieus genomen en van een promotie kan hij alleen maar dromen. Wie moet ik bedanken? Dat klopt, moeder is een supervoogd. Vaak is de reden voor overbescherming het verlangen van de ouder om voor zichzelf op te komen. Denk er maar eens over na: zelfbevestiging ten koste van het kind. Het klinkt, op zijn zachtst gezegd, immoreel. En wanneer een kind aan een periode van snelle rijping en persoonlijke groei begint, begint zo’n ouder in paniek te raken, uit angst dat het kind zal verhuizen en dat mama of papa niet langer nodig zullen zijn. Het gevolg van overbescherming is een gevoel van nutteloosheid voor de ouder. Zodra het kind ergens in begint te slagen, ontstaat er een conflict. De moeder-voogd ziet het gevaar en ‘slaat’ op alle mogelijke manieren in de handen van het kind, waardoor het verlangen om succes te behalen wordt ‘ontmoedigd’ en hem zich schuldig voelt over succes. De favoriete methode om een ​​dierbaar kind te behouden is manipulatie. De plotselinge ‘ziekte’ van een ouder of externe ongunstige factoren houden de vijfenveertigjarige ‘baby’ dicht bij zijn moeder. In deze situatie bestaat het gevaar dat een volwassen kind negatieve gevoelens jegens zijn ouder zal ontwikkelen. Precies zoiets als vijandigheid, en niet dankbaarheid voor het ‘heroïsche educatieve werk’. Omdat gebrek aan vrijheid altijd een belemmering is, is het iets waar ieder mens vanaf wil. Vroeg of laat kunnen we ook praten over een situatie waarin een ouder zijn kind beschouwt als een hulpmiddel om zijn onvervulde droom te verwezenlijken: promotie op de “carrièreladder”. Mijn moeder wilde bijvoorbeeld ooit schitteren op het podium van het Bolsjojtheater. Ik ging naar de balletschool, waste mijn voeten in spitzen tot ze bloedden, maar helaas werd ik om de een of andere reden nooit een prima balletdanser. Ofwel was er niet genoeg talent, ofwel een blessure. Nu heeft ze een dochter, Masha, een lief meisje dat van scheikunde houdt. Ze heeft nog nooit in haar leven gedanst en is dat ook niet van plan, maar haar moeder, die geen aandacht schenkt aan de voorkeuren van haar dochter, stuurt haar naar een balletschool. Alle familieleden en vrienden zullen tenslotte gretig luisteren naar hoe de moeder vertelt over de successen van haar dochter, dat ze een geweldige moeder is die een vervanger voor Anna Pavlova opvoedt... En dan begint de kwelling van het meisje. Ja, ze zal bijvoorbeeld vooruitgang boeken in ballet, maar... wie heeft dat nodig? Voor het meisje Masha, die houdt van chemische formules, puzzels en experimenten? Of.