Van de auteur: Namen zijn fictief, alle klanten hebben toestemming gegeven voor publicatie Hoe bepaal je dat een man “een ruwe diamant” is Er is al veel gebeurd geschreven over slechte mannen. Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Er zijn veel goede en slechte mannen, net als vrouwen. Op mijn levenspad ben ik meer fatsoenlijke, gelijkmatige en sterke mensen tegengekomen. Het enige dat ik wil opmerken is dat diamanten niet onmiddellijk opvallen; alleen een subtiele en sensuele vrouw kan zulke ‘goedheid’ zien. Het zijn de goeden die ‘niet in het oog springen’. Vanaf de tiende klas rijden ze niet meer in dure buitenlandse auto’s en dragen ze geen merkkleding. Aardige jongens, meestal uit gezinnen met een middeninkomen, zijn niet de enige kinderen die gewend zijn aan het denken en zorgen voor anderen. Ze zien het leven niet door een roze bril van rijke ouders, en ze denken niet dat er broodjes aan de bomen groeien. Sinds school hebben zulke kinderen veel verantwoordelijkheden en zorgen. Ik moet mijn broertje vóór school naar de kleuterschool brengen. Ga na schooltijd zelf naar de sportschool, er zijn namelijk geen bewakers aangesteld en je moet jezelf beschermen. Ze praten niet veel met meisjes. Maar je wilt toch graag een dure telefoon of een stoere motor hebben. En vragen aan ouders met een gemiddeld salaris voor ingenieurs is vernederend. Meisjes merken zulke jongens soms niet op omdat ze bescheiden zijn, geen grapjes maken en altijd haast hebben. Al vanaf school hebben ze het doel om een ​​hogere positie in de samenleving te bekleden en begrijpen ze dat ze hiervoor veel moeten studeren, werken en alleen op zichzelf moeten vertrouwen. Zulke jongens, die zonder hulp aan de universiteit zijn afgestudeerd, gebruiken hun eerste salaris om geen merkartikel voor zichzelf te kopen, maar voor hun moeder gouden oorbellen die ze nooit heeft gehad, een coole fiets voor hun broers en voor hun vader een dure set gereedschap waar hij van droomde. En ook al is er geen geld meer voor zichzelf, zo iemand heeft voldoening en vreugde in zijn ziel. Ooit zag ik zo iemand. Al moet worden opgemerkt dat ik een ruime keuze had. Er was ook een man Boris (niet zijn echte naam) uit een ooit zeer nobele adellijke familie. En zelfs nu lieten zijn ouders hem ‘niet in de steek’ en bekleedden zij hoge bestuurlijke functies. Er is geld genoeg, de wegen staan ​​open voor elke universiteit. Boris werd naar de Staatsuniversiteit van Moskou ‘geduwd’. Ik studeerde zonder plezier, maar maakte het af omdat ik geen dom persoon was. Hij was knap, geestig, zeer gemanierd en keek neer op anderen. In eerste instantie wilde ik hem als mijn echtgenoot kiezen, maar mijn intuïtie liet me niet in de steek. Bij het kiezen hielp de psychomethodologie me om mijn ware verlangen te bepalen. Ik zal haar in het volgende artikel in detail beschrijven. Dus ik koos nog steeds voor de bescheiden, zorgzame, hardwerkende Yegor (niet zijn echte naam) en, zoals altijd, had ik gelijk. Na verloop van tijd begon de verwende Boris te drinken bij de eerste moeilijkheden. en raakte vervolgens volledig verslaafd aan alcohol. Hij trouwde drie keer en verwekte kinderen, die door zijn ouders werden gesteund. En hijzelf zit tot op de dag van vandaag 'op hun nek' en Egor bereikte met zijn harde werk en doorzettingsvermogen de hoogten van de militaire dienst. De man is rijk en een geweldige, zorgzame echtgenoot. Dus haast je niet naar de schoonheid, misschien is het een zeepbel en helemaal geen diamant verlangen, en niet het verkeerde pad bewandelen. Uw besturingssysteem.