De arme, mislukte, ongelukkige en ongezonde persoon is degene die vaak het woord ‘morgen’ gebruikt. © Robert Kiyosaki Op een mooie zonnige ochtend, terwijl ik door de pagina's met contact scrollde, struikelde ik letterlijk over deze verklaring. “Hoe waar”, dacht ik. En mijn handen reikten natuurlijk naar het toetsenbord om dit artikel te schrijven. Ik wist waarschijnlijk nog niet waar ik over ging schrijven, maar de energie kookte al. We stellen alles uit tot morgen: zowel mijn klanten als, vaak, ikzelf. Wat zorgt ervoor dat we het voortdurend uitstellen tot morgen? Hoe stop je met uitstellen tot morgen? Is het mogelijk om dit af te leren? Terwijl ik hierover nadacht, tikte ik geconcentreerd met mijn vingers op het toetsenbord. De laatste tijd heb ik mijn dagelijkse oefeningen om 7 uur 's ochtends uitgesteld, het dagelijks onthouden van 15-20 Engelse woorden, het regelmatig schrijven van minstens één artikel voor mijn website, naar de winkel gaan. voor nieuwe kleren, mijn moeder bellen, en nog veel meer. Mijn cliënten stellen ook voortdurend iets uit: ofwel hun eigen negatieve gevoelens onder ogen zien, ofwel van de wereld van de fantasie naar de wereld van de werkelijkheid gaan, ofwel de wind van verandering in hun omgeving negeren. eigen leven... Toen ik hierover nadacht, kwam ik tot de conclusie dat een persoon een grappig wezen is, begint te handelen uit behoefte of uit groot verlangen. Het is duidelijk dat alle mysteries over het mechanisme van "uitstel tot morgen" op dit gebied liggen, en misschien niet alleen hierin. Het blijkt... Ik mis een groot verlangen? Dus ik handel niet? De eerste impuls was om te schreeuwen: “Nee, zo is het niet!” Dat wil ik! Ik wil heel graag! Maar..."Of begrijp ik misschien gewoon niet waarom ik dit allemaal nodig heb? Nee... ik begrijp het zeker! Ik heb bijvoorbeeld Engels nodig om de nieuwste artikelen over psychologie te lezen en met buitenlanders te communiceren, te sporten - om me goed te voelen en er goed uit te zien, enz. En dan begin ik het te begrijpen: er zijn twee energieën! Alles werkt niet alleen op aantrekking, maar ook op afstoting. Alles is polair, er is 'ik wil en ik wil niet', 'ik zou wel en ik zou niet moeten', en ook 'ik zou wel en ik zou niet moeten' er geen deeltje ‘niet’ is, dan lijkt het niet nodig om oorzaken uit te stellen. Is dat zo? Laten we eens kijken: ik wil bijvoorbeeld een effectieve, interessante website ontwikkelen om mijn psychologische diensten op internet te promoten. Wil ik dat? Ik wil het zeker! Heb ik dit nodig? Ik heb het echt nodig! Moet ik er een hebben? Dat zou helemaal niet zo moeten zijn, ik kan zonder werken. Laten we het nu eens analyseren in de zin van ‘uitstellen tot morgen’. Ik raakte met grote passie betrokken bij het leren bouwen van websites; niet alles was gemakkelijk, maar ik was niet van plan op te geven. Het resultaat was dat ik na een paar weken mijn eigen, best mooie website had. Ik vulde het met korte informatieve artikelen en foto's, werkte regelmatig en met plezier, en tegelijkertijd wilde ik het werk op de site geen dag uitstellen. Ik zat tot laat achter de computer, eindeloos de site herwerken, artikelen schrijven, pagina's vullen en aanpassen, en me verheugen over elke kleine vooruitgang. Maar! Anderhalve maand later stortte ik me op een nieuwe, diepere training in het bouwen van websites, en daar ging het mis: volgens de voorwaarden van de training moest ik bepaalde taken op tijd voltooien en rapporten sturen over het verrichte werk, waaronder werd mij gevraagd om minimaal 7 artikelen per week te schrijven. Ik begreep perfect het doel waarvoor ik met zoveel regelmaat moest schrijven, daarom veroorzaakte deze voorwaarde aanvankelijk geen weerstand. .. plotseling leek mijn schrijfinspiratie verdampt! Aan het eind van de week had ik nog geen enkel artikel geschreven! Ik heb het schrijven van artikelen elke dag uitgesteld vanwege een gebrek aan inspiratie, tijd, onderwerpen voor artikelen, etc., de week vloog voorbij en op de laatste dag moest ik nog steeds dezelfde 7 artikelen voor de site schrijven. Heb ik geschreven? Nee! Tegen het einde van de week waren de gevoelens onaangenaam: deadlines werden gemist, er was niets om een ​​rapport over te schrijven, het verkeer op mijn site daalde snel en tegelijkertijd was er een schuldgevoel overongedaan gemaakt. Ik hield destijds geen rekening met mijn eigen realiteit met een druk werkschema voor hoofdactiviteiten en een andere studie, en beschouwde het ook niet als excuus. Ik besloot de sensaties te onderzoeken. Nadat ik alles wat er met me gebeurde had geanalyseerd, herinnerde ik me de ongemakkelijke sensaties in mijn lichaam van het woord 'zou moeten', ik dacht dat 'zou moeten', als het geen extra positieve emotionele insluitsels heeft, alles kan doden. creatieve impuls Bij het schrijven van artikelen voor Tijdens de eerste week van de cursus leek het alsof ik me liet leiden door twee energieën: ‘moeten’ en ‘moeten’, en hoe meer ik me daardoor liet leiden, hoe sneller mijn ‘willen’ verdween. En hoe minder ‘ik wil’ werd, hoe meer ik het uitstelde. Tot welke gevolgen leiden ‘ik wil niet’, ‘ik zou niet’, ‘ik zou niet moeten’? Laten we zeggen dat ik “niet wil” elke dag artikelen voor de site schrijf. Wat kan mij motiveren om ze te gaan schrijven? Ofwel druk van buitenaf, ofwel het besef dat als er iets gebeurt, ik grote verliezen zal lijden. In mijn geval kan niemand van buitenaf druk op mij uitoefenen, omdat... Ik leer uit eigen vrije wil, wat betreft verliezen - ik draag ze al, omdat bezoekers van mijn site veel minder vaak begonnen te kijken. Gedurende 7 dagen stelde ik het schrijven van artikelen elke dag uit, waardoor automatisch de norm voor artikelen werd verhoogd de volgende dag, en opnieuw presteerde ik niet. Mijn passiviteit begon vruchten af ​​te werpen, het schuldgevoel groeide, de verliezen namen toe en ik liep ver achter wat betreft deadlines. Op de zevende dag werd ik gedwongen mijn studieschema te wijzigen en nog eens zeven dagen de tijd te nemen om de taak te voltooien. Ik was boos, boos op mezelf omdat ik het had uitgesteld. Ik besefte dat ik mijn tijd en fysieke middelen niet zo eerder had berekend of later zou ik het moeten inhalen vanwege slapeloze nachten. “Hoe stop je met het eindeloos uitstellen tot morgen?” - Ik was verbaasd. Ik deel de resultaten van mijn gedachten met je. PS Als het uitstellen tot morgen jouw karakteristieke eigenschap is geworden, als je dankzij deze gewoonte van jou enorme verliezen lijdt, als je niet kunt stoppen met uitstellen, dan voel je je. schuldig bent, maar steeds weer blijft uitstellen, dan raad ik je het volgende aan: - bepaal je doelen en subdoelen, ontwikkel een klein stappenplan en probeer je daaraan te houden - bepaal prioriteiten en deadlines; weeg uw sterke punten en capaciteiten, denk na over hoeveel tijd u bereid bent te besteden per dag of per week aan deze kwestie - bedenk beloningen voor elk geval wanneer u het niet uitstelde, maar op tijd betrokken raakte bij werk, een activiteit; - voel en onthoud de positieve emoties die je ervaart als je beseft dat je alles op tijd hebt gedaan; - merk op en onthoud zorgvuldig de onaangename emoties die optreden als je nog steeds moet vervullen wat is uitgesteld, en veel meer moeite, zenuwen en moeite kost; geld; - merk de ervaring op en onthoud deze als je begrijpt dat wat is uitgesteld niet langer mogelijk is om te voltooien en je alleen maar verliezen kunt verdragen; - vervang de gedachtevorm 'Ik zal het morgen doen' in 'Ik zal het graag doen' doe dit vandaag"; - leer bewust te kiezen, luisterend naar je gevoelens, sensaties, kennis, ervaring; - probeer in elke taak iets prettigs of nuttigs voor je te vinden, stel je voor alsof je het al hebt gedaan en voel het plezier en de voldoening zich verspreiden door het hele lichaam - handel nu! In dit artikel heb ik mijn levenservaring met je gedeeld, een voorbeeld gegeven van hoe dit in mijn leven gebeurt, eenvoudige, maar tegelijkertijd belangrijke aanbevelingen gedaan, waarna je zeker succes zult behalen op jezelf. -ontwikkeling en verander radicaal uw uitstelgedrag. Zelfontwikkeling is voor iedereen beschikbaar, ongeacht leeftijd, opleiding en sociale status, het begint allemaal met uw grote verlangen om te veranderen! Als je niets verandert en slechte gewoonten je leven laat beheersen, zul je er later alleen maar spijt van krijgen dat je leven aan je voorbij is gegaan! Maar dit was jouw leven, gedachteloos “uitgesteld tot later”! Als je jouw ervaringen en gedachten over dit onderwerp kunt delen, ben je welkom/