In het gezelschap van haar vrienden zucht de vrouw opnieuw en klaagt over haar man - elke keer dat hij thuiskomt van zijn werk, is het eerste wat hij doet beginnen met het plaatsen van alle dingen die er, naar het hem lijkt, niet zijn, op hun plaatsen. Tegelijkertijd moppert hij natuurlijk over zijn zorgeloze vrouw, die de orde in huis niet kan herstellen. De vrouw huilt, is beledigd en alles herhaalt zich opnieuw. De 'medelevende' vriend 'adviseert' haar onmiddellijk: 'Als ik jou was, zou ik al deze dingen verzamelen en ze uit het raam gooien!', 'En ik zou de koekenpan pakken en hem op zijn hoofd slaan!' - echoot de tweede. Natuurlijk geloven vrouwen oprecht dat hun 'advies' onze heldin zeker zal helpen geluk in het gezinsleven te 'bereiken'. De vrouwen zijn al ouder dan 40, ze hebben hun eigen gezin, kinderen en ervaring met het gezinsleven. Desondanks doen ze niet eens de moeite om op de een of andere manier na te denken over waarom hun man dit doet, ze stellen deze vraag niet eens. En het is verrassend dat veel mensen, naarmate ze ouder worden, geen enkele moeite doen om na te denken over hun leven, om te proberen je daden te analyseren, je gedrag te veranderen... (Trouwens, zelfs sommige psychologen adviseren vrouwen in dit geval heel serieus: 'Geef je man geen eten, was zijn kleren niet, stop met praten met hem!.." - waarom zou je dan verbaasd zijn over het 'advies' » vriendinnen?) Wijsheid is wanneer je een situatie van de andere kant kunt bekijken. Ze zeggen dat na 50-60 - hetzij op oudere leeftijd, hetzij in wijsheid. Of een andere uitdrukking: ‘Ouderdom is geen vreugde.’ Waarom geen vreugde? Jongeren worden immers vaak vergeven voor verschillende stereotiepe reacties en gedragingen, maar als iemand ouder is dan 50 en hij blijft op dezelfde manier op dingen reageren, gedraagt ​​hij zich nog steeds alsof hij geen 40-50-60 is, enzovoort. , maar slechts 12-18 , hoe triest is het om hiernaar te kijken. Ik wil alleen maar zeggen: je bent tenslotte geen 18 jaar meer om zo beledigd te zijn door iemand of iets, nog steeds te mopperen over de overheid, nog steeds te wachten tot het weer komt, natuurlijk, als je altijd hoopt dat de wereld dat zal doen veranderen, mensen zullen verbeteren, de dollar zal “dalen”, enz., waar zal de vreugde dan vandaan komen? Het echtpaar leefde 20-30 jaar in het huwelijk. Het lijkt erop dat ze elkaar uit het hoofd kennen. Maar net als 20-30 jaar geleden nemen ze aanstoot aan elkaar, worden ze boos, terwijl ze zeggen: "Je bent voor altijd...", of "Jij, zoals altijd...", "Hoeveel jaar heb ik geleefd met jou, maar ik kan nog steeds niet van je wachten...” . Bekende uitdrukkingen, toch? Dit is de echte situatie. Een vrouw wordt beledigd door haar man (meer dan 30 jaar huwelijk) omdat hij haar voortdurend afwijst. Wat betekent het: afwijzen? Haar man is een professor, een man die het erg druk heeft. Geef hem geen brood, maar laat hem doen waar hij van houdt: wetenschap. Elke avond blijft hij op de computer werken en schrijft hij artikelen en recensies. Mijn vrouw vraagt ​​alleen maar: laten we ergens heen gaan: naar een café of gewoon een wandeling maken. Waarop haar man (het is zelfs moeilijk te berekenen - nogmaals) haar weigert, omdat hij het druk heeft. De zaak is serieus, het gaat om echtscheiding - hoe lang kan een vrouw dit tenslotte verdragen? Het lijkt erop dat het moeilijk voor hem is om minstens één keer aan zijn geliefde vrouw toe te geven? Ik denk nee – het is niet moeilijk. Waarom zo'n koppigheid trouwens, als hij toch toegeeft aan zijn vrouw en ermee instemt een wandeling met haar te maken, dan eindigen deze wandelingen in de regel in ruzie, ontevredenheid en wordt de avond toch verpest. Komt dit je bekend voor? Het hele punt is dat de man voelt dat dit precies is wat zijn geliefde vrouw nodig heeft: niet een wandeling maken, niet naar een café gaan, maar haar 'afwijzen', zoals zij het noemt. Het blijkt dat dit precies is wat haar vader als kind deed. Hij had het erg druk, en het meisje droomde steeds dat papa met haar mee zou gaan naar de schommel, een ijsje voor haar zou kopen... Het is zelfs mogelijk dat ze helemaal geen vader had, en dat weet het meisje alleen van haar moeder haar vader heeft ze in de steek gelaten... Nu is het duidelijk: waar komen de benen vandaan? Natuurlijk, zelfs als deze vrouw als echtgenoot een man kiest die graag met haar ‘op de schommel’ gaat en ‘ijs koopt’, verandert hij na een paar jaar plotseling in een erg drukke man die je nergens heen kunt slepen. bij zijn oren. Dit is hoe hij voor zijn vrouw ‘probeert’, zodat zij haar jeugdprobleem kan oplossen -