Als je de vraag beantwoordt zonder na te denken: "hoe beïnvloeden persoonlijke grenzen de aan- of afwezigheid van conflicten in iemands leven, evenals het vermogen om er doorheen te leven?", zullen de meesten eerst zeggen dat een persoon met grenzen er de voorkeur aan geeft zonder te leven conflicten, maar dit is helemaal niet het geval. Voor velen is conflict een woord met een negatieve connotatie. Maar in feite zijn conflicten een manier van interactie met de buitenwereld en andere mensen. Bovendien zou er zonder conflicten geen vooruitgang zijn, omdat tijdens het proces van discussie nieuwe ideeën worden geboren en de wereld eromheen verandert. Toch gaat een persoon met gevestigde persoonlijke grenzen conflicten niet uit de weg. Integendeel, hij streeft ernaar zijn opvattingen en belangen te verdedigen, en dit leidt onvermijdelijk tot een botsing met de belangen en opvattingen van andere mensen. Een ander ding is dat een persoon met goedgebouwde persoonlijke grenzen alleen deelneemt aan constructieve conflicten. Dat wil zeggen, in dergelijke conflicten waarin naar zijn mening wordt geluisterd, waarbij niet wordt overgegaan tot schreeuwen, vloeken of beledigingen. Opgemerkt moet worden dat het voortdurend onderdrukken van emoties en het vermijden van conflicten feitelijk ook niet eeuwig kan duren. Bij het kiezen van een dergelijke gedragslijn drijft een persoon zichzelf in een hoek, waar op een gegeven moment alle onopgeloste conflicten samen op hem zullen vallen en, zoals je kunt raden, er weinig zal verschijnen. Als je een vooroordeel hebt over de noodzaak van conflicten, Ik raad je aan om je aan de volgende eenvoudige regels te houden. Geef eerst uw gevoelens de vrije loop. Het is niet nodig om ze te onderdrukken. Als u ongemak direct meldt, kunt u dit op een gematigde en milieuvriendelijke manier doen. Als het ongemak zich ophoopt, zal het nog steeds doorbreken, maar hoogstwaarschijnlijk grof en ongepast. Ten tweede: als je ergens niet tevreden mee bent, praat er dan meteen over. Het heeft geen zin te wachten tot zich een hoop ontevredenheid heeft opgehoopt. En nog meer: ​​je moet er niet op rekenen dat de mensen om je heen raden waar je aan denkt. En ten derde: begin eraan te wennen dat conflicten de norm zijn, ook de norm in je persoonlijke leven. Het allerbelangrijkste is om zorgvuldig te analyseren waarom je een conflict aangaat en conflicten niet toestaat omwille van het conflict..