Waarom heb ik een relatie nodig waarin geen geluk bestaat? Dit is wat sommige meisjes denken als hun partner spanning begint te veroorzaken en hen irriteert. Ze komen in therapie met de vraag: ‘Alles in het leven gaat goed, maar de relaties gaan niet goed.’ In werkelijkheid ziet het er zo uit: bij de minste ruzie beëindigen de eersten de relatie; ze kunnen niet ontspannen in het bijzijn van een man; ze zien geen enkel nut in het bespreken en oplossen van problemen, ze kiezen aanvankelijk voor 'moeilijke' mannen; Meisjes vluchten voor relaties die op het eerste gezicht stabiel lijken. En dat allemaal omdat ze zich niet veilig voelen. En je kunt alleen hechte relaties opbouwen in een staat van ontspanning en vertrouwen. Als meisjes sinds hun kindertijd alleen stellen hebben gezien waarin er onverschilligheid, ruzie of teleurstelling was, dan besluiten ze resoluut: 'Dat wil ik niet'. De hersenen hebben een keten van ‘relaties = gevaar’ opgebouwd. En hoe betrouwbaar de partner ook is, totdat het meisje deze houding in zichzelf doorbreekt, zal ze intimiteit vermijden. Intimiteit is voor haar immers kwetsbaarheid, zwakte of pijn. Zulke meisjes zijn sceptisch over eventuele uitingen van gevoelens. Vaak verbieden strenge ouders gevoelens en eventuele “zwakheden”. Dan gaan de meisjes de volwassenheid in met de poster "Ik ben sterk, ik heb niemand nodig." Maar je hebt het nodig, en je handen zijn moe van de spanning van het vasthouden van een poster met de opgelegde beperkingen van anderen. Meisjes willen echt liefde, en ze begrijpen met hun hoofd dat dergelijke relaties echt zijn. Maar hoewel er geen duidelijk inzicht is in wat ze precies willen, komen ze in reeds bekende situaties terecht. Onze heldinnen zijn meestal erg mooi, slim en doelgericht. En ze kiezen de juiste mannen: status, prominent en betrouwbaar, zoals Audi. Een hoog niveau van de norm staat het niet toe om iemand 'eenvoudiger' te kiezen, maar vanwege de lage eigenwaarde ontstaat er een verlangen om bij de gekozen man te passen. En de noodzaak om het beeld voortdurend vast te houden veroorzaakt ongemak en angst. Voordat u een relatie aangaat met als doel een partner te ‘behandelen’, zou het leuk zijn om uzelf te bestuderen en uw gedragsstrategieën te begrijpen. Wanneer iemand zichzelf toestaat te voelen, begint hij te leven in vertrouwen en openheid voor de wereld. Actieplan voor degenen die intimiteit in relaties vermijden: Denk aan de eerste ervaring van verharding en werk door deze situatie heen. Bedenk of u de angst voor verlating en eenzaamheid uit uw kindertijd nu overbrengt naar uw relaties. Zorg ervoor dat er geen emotionele gehechtheid of gevoelens zijn aan relaties uit het verleden. Als er geen verlangen is om een ​​nieuwe relatie aan te gaan om ‘jezelf te vergeten’. Beschrijf je gevoelens als je een relatie hebt: Wat voor soort vrouw ben ik nu? Hoe wil ik naast een man zijn? Door de angst voor afwijzing heen werken (MUST HAVE). Analyseer gedragsscenario's in uw gezin. Herhaal of spiegel niet het script van je moeder/grootmoeder of andere vrouwen die belangrijk voor je zijn. Geef jezelf het recht om alle gevoelens te uiten, inclusief het leren ervaren van pijn. Begrijp precies wat voor soort relatie u wilt, gebaseerd op uw waarden, niet op uw tekorten. Leer al uw tekorten zelf op te vullen. Voeg alles toe aan jezelf wat je in je kindertijd niet hebt gekregen: liefde, zorgzaamheid, tederheid, warmte, geschenken, vrijheid, enz. Dit is een basisreeks acties die ik je adviseer te doen. Voor sommigen zal slechts één oefening voldoende zijn, voor anderen kunnen zich gaandeweg nieuwe horizonten van werk openen. Niemand zal je hier van tevoren over vertellen; zelfs jij hebt geen idee welk potentieel erin schuilt, totdat je daar kijkt. Therapie is de weg. Maar het pad is spannend, leerzaam en inspirerend). Ik nodig u graag uit voor een gratis diagnostisch expresconsult