Eerste gegevens: meisje, 25 jaar oud, wil een relatie opbouwen, maar kan niet uit de langdurige eenzaamheid komen. Nadat we haar verleden, soort gehechtheid en familiesysteem hebben onderzocht, kunnen we op een dood spoor terechtkomen, omdat de cliënt bijna altijd snelle verbeteringen verwacht van het werken met een psycholoog. Dit is begrijpelijk, omdat we niet in het verleden leven, maar hier - en - nu, en als depressieve gedachten je 's nachts niet laten slapen, dan moet er iets aan gedaan worden. Bij het werken met Olya heb ik de stapsgewijze aanpak van Robert Leahy gebruikt om angst te verminderen en optimisme te winnen. Stap 1. Wat levert piekeren over de toekomst mij op? Zoals je weet, kunnen zorgen productief en onproductief zijn. In het eerste geval kunnen we bijvoorbeeld verdwalen, ons zorgen gaan maken, dan pakken we een kaart en vinden we de juiste route. In het tweede geval stellen we veel ‘Wat als…’-vragen. en wij doen niets. Van ‘mentale kauwgom’ een bruikbare vraag maken: ‘Welke stappen moet ik ondernemen om een ​​man te ontmoeten?’ Olga verwierp alle niet-ideale 'beslissingen' (meld je aan voor dansende koppels, registreer je op een datingsite, begin te communiceren op interesseforums, enz.). Het afwijzen van alle alternatieven omdat ze niet ideaal zijn, levert echter in principe geen oplossing op. We besloten dat Olga in eerste instantie gewoon meer zou communiceren. In de vorm van een gedragsexperiment werd voorgesteld om elke dag (op het werk, in een winkel, op straat) met mannen in dialoog te gaan en met hen te praten over welk onderwerp dan ook (weer, tijd, oriëntatie in de stad, enz.). ). Na 2 weken had de cliënt een penvriend en voelde zich beter. Stap 2. Accepteer je leven en verander het. Ik ben alleen. Dit is waar. Dat vind ik niet leuk. Dit is waar ik moet beginnen” - zo zag Olga's acceptatie van de situatie waarin ze zich bevond er in woorden uit. De gedachte alleen te zijn is niet haar toekomst. Daarom leerden we in dit stadium afstand te nemen van gedachten en onzekerheid te accepteren als een onderdeel van het leven. Vervolgens moesten we drie vragen stellen die tot actie aanzetten: “Wat is mijn doel? Wat moet ik doen om dit te bereiken? Ben ik hier echt klaar voor? De laatste vraag is vooral belangrijk omdat veranderingen in het leven altijd gepaard gaan met ongemak. Is Olga klaar om luiheid en onwil om elke dag met onbekende mannen te communiceren te overwinnen? Geleidelijk aan begon ze een nieuwe gewoonte te ontwikkelen, met als doel zich buiten haar comfortzone te voelen en zelf op zoek te gaan naar communicatie. Stap 3. Bestrijd angstige gedachten Een manier om minder vatbaar te zijn voor deprimerende gedachten is de bekende methode van psychologen , ‘maak een speciale tijd voor zorgen.’ Het lijkt misschien stom, maar als je 2-3 weken lang 30 minuten per dag gaat zitten en over je angst schrijft, zal het veel helpen. Olga werd gevraagd gedachten over vreselijke, hopeloze eenzaamheid uit te stellen tot een speciaal uur. Dit gaf haar meer controle over haar angst. Daarnaast vroeg ik haar om een ​​verhaal te bedenken over het beste scenario. Daarin gaat ze wandelen in de bergen, ontmoet een man en ontdekt dat ze veel gemeen hebben. Ze beginnen te daten en worden verliefd. Aan de andere kant is het nuttig om na te denken over hoe je met de slechtst mogelijke uitkomst om kunt gaan. Wat zal er gebeuren als Olga alleen blijft en niet trouwt? Dit overkomt miljoenen mensen, bovendien kiezen miljoenen mensen over de hele wereld deze optie uit eigen vrije wil. Leven ze allemaal slecht? Hoe gaan ze ermee om? Veel van deze mensen kunnen een lonend en zeer interessant leven leiden. Stap 4: Vind je diepste angst Ieder mens heeft een fundamentele angst. Diep van binnen beschouwt Olga zichzelf als een inferieur persoon en denkt dat elke man haar zou afwijzen als hij haar beter zou leren kennen. Daarom vermijdt ze daten. Bovendien zegt ze niet wat ze denkt, omdat ze bang is dat mensen niet meer met haar communiceren. Ze probeert vaak anderen te plezieren en probeert altijd gaten in het gesprek op te vullen. Diepe overtuigingen zijn zoZe zijn zo in haar persoonlijkheid gegroeid dat ze ze niet eens opmerkt. Het geloof in minderwaardigheid leidt ertoe dat Olga zich zorgen maakt dat ze niet zal kunnen concurreren met andere vrouwen, ze zullen haar gewoon niet opmerken. Omgaan met de angst om onopgemerkt en afgewezen te worden, is een van de moeilijkste dingen. We benaderden het en gingen weer weg, met behulp van verbeeldingskracht en, in eerste instantie, heel eenvoudige gedragsexperimenten. Deze omvatten: het leuk vinden van mannen op sociale netwerken, het schrijven van "Hallo!" tegen een vreemde, vraag een man om hulp en anderen. Stap 5. Probeer het ‘illusoire’ niet onder controle te houden. We falen vaak in situaties waar we geen controle over hebben. Olga heeft geen controle over wanneer en waar ze ‘haar’ man in de toekomst zal ontmoeten. Ze kan echter nadenken over welke levensvreugde en voordelen volledig onder haar controle blijven. Het bleek dat er nogal wat zijn: wandelingen, fitness, communicatie met vrienden. Maar pogingen om een ​​relatie aan te gaan met een collega die een passieve communicatiepositie innam, vergrootten het gevoel van hulpeloosheid van de cliënt alleen maar. Blijkbaar maakte dit geen deel uit van zijn plannen. Ik stelde voor dat Olga de controle over de situatie terugkrijgt en het zinloze doel opgeeft om een ​​relatie aan te gaan met iemand die dat niet wil. Stap 6. Vecht niet tegen emoties Mentaal 'kauwgom' in de vorm van voortdurende zorgen en bittere gedachten de toekomst verduistert vaak de emoties die we moeten doormaken. Als we ons zorgen maken en op zoek zijn naar een oplossing, denken we en voelen we niet. Olga's bewustzijn was dus gevuld met koude, abstracte gedachten over eenzaamheid, maar ze kon zich nooit voorstellen dat ze in een lege kamer huilde. Angst bleek verweven te zijn uit gedachten, niet eens uit beelden. Om echter van de angst om alleen te zijn af te komen, moet je het eerst echt voelen. Om ervaringen niet uit de weg te gaan, werd Olga gevraagd haar emoties in een speciaal notitieboekje op te schrijven. Wat heeft dit haar opgeleverd? Ze werd steeds minder bang voor melancholische toestanden, die ze eerder 'wegspoelde' met alcohol en 'opeitjes' met snoepjes. Bovendien begon ze haar gevoelens te verwerken en na te denken over hoe ze het probleem kon oplossen. Het negeren van emoties en emotionele vermijding (bijvoorbeeld: 'Ik zou deze gevoelens niet moeten hebben') verhoogt vaak het niveau van algemene angst De persoon heeft het gevoel dat hij de werkelijkheid niet kan verdragen. Bovendien kunnen we, door voor emoties weg te rennen, onze werkelijke behoeften niet ontdekken. Stap 7. “Geef het mij nu, anders ga ik dood!” Olga is pas 25 jaar oud, maar het lijkt haar dat haar jeugd 'snel voorbij flitste' (veel van haar vrienden zijn getrouwd) en dat ze nu de uitdaging van het leven moet beantwoorden. Als gevolg hiervan voelt ze zich onder druk gezet, angstig, uit de hand gelopen en in beslag genomen door een onzekere toekomst. In plaats van zichzelf af te vragen: “Welke nuttige en goede dingen kan ik nu doen?”, kijkt Olga naar de trouwfoto’s van haar vriendinnen en raakt van streek. Wat kan ik hier leren? Doe bewust afstand van je gedachten en waardeer het moment. In de positie van waarnemer kan Olga haar gevoelens opmerken en beschrijven (ergernis en teleurstelling over wat haar niet is overkomen), metaforen gebruiken (bitterheid stroomt als een zwarte rivier door mij heen), opmerken hoe emoties in haar lichaam reageren. Eindelijk kan ze kijken naar wat er om haar heen gebeurt, waarbij ze de kleuren en vormen van objecten en geluiden van de straat vastlegt. Neurotische angst gaat bijna altijd over wat er in de toekomst zal gebeuren. Daarom is het erg belangrijk voor Olga om te leren ‘zich op haar gemak te voelen in het heden’. Olga’s sterkste en meest onbuigzame houding is dat ze in haar eentje nooit gelukkig kan zijn en nooit uit eenzaamheid zal kunnen ontsnappen. Eenzaamheid wordt hier gelijkgesteld met ongelukkig zijn. Is het echt? Zijn alle mensen (die ze persoonlijk kent) gelukkig in hun relaties of huwelijk? Bestaat er eenzaamheid binnen een relatie? Kunnen mensen zich niet alleen voelen zonder een relatie te hebben? Bij het ter sprake brengen van deze en andere onderwerpen mag een psycholoog in de CGT-benadering de exposure - een gedragsexperiment - niet vergeten. In het geval van Olga was het contact met de werkelijkheid, via de door mij voorgeschreven taken, het meest tastbaar.