Van de auteur: Helaas heb ik C. Castaneda vrij lang geleden gelezen, ik ben veel vergeten, ik heb niet veel begrepen. Deze reflectie is een spontane associatie over het onderwerp van de gemeenschappelijkheid van twee benaderingen van schijnbaar verschillende persoonlijkheden, en een poging om de aandacht te vestigen op de studie van beide richtingen van zelfkennis. Door een vreemd toeval hebben Jung en Castaneda veel gemeen parallellen Ik heb onlangs Jungs Tavistock-lezingen gelezen en het feit dat hij over vrijheid schrijft. Volgens Jung blijkt dat de wil de energie van het ego is, met behulp waarvan het mentale functies kan beheersen: gevoel, denken, sensatie, intuïtie. Door de wil op één functie te richten, kan het ego abstraheren van andere. Maar deze functies zijn ectopsychisch en werken met objecten in de buitenwereld of reacties op externe stimuli. En hier herinner ik me de eerste aandacht uit de boeken van K. Castaneda. Het lijkt erop dat de eerste paar boeken van Castaneda, de leer over het Pad van de Krijger en de bijbehorende technieken niets anders zijn dan het trainen van deze energie van de wil van het ego en het werken met 4 Jungiaanse functies heeft ook de ontwikkeling van de tweede aandacht. Als de eerste aandacht gericht was op bewuste verschijnselen, die Don Juan de Tonale noemde, dan werd de tweede aandacht gericht op de onbewuste sfeer, de wereld van dromen, en deze sfeer werd de Nagual genoemd. Het lijkt mij dat de eerste aandacht wordt beperkt door de drempel van het bewustzijn, en voorbij de grenzen ervan ligt de tweede aandacht. Het onbewuste van Jung met al zijn archetypen komt al naar voren. Castaneda noemde echter de derde aandacht, maar deze sfeer is zeer onbekend en er werd weinig over gezegd. Volgens Jung kan het niveau van het collectieve onbewuste daaraan worden aangepast. Dus, wat kan Jung zeggen over de tweede aandacht in dezelfde Tavistock-lezingen, namelijk het geheugen, de onderbewuste structuur ervan, zoals schaduwen van het ego, de invloed ervan? op bewuste processen. En daarom zijn er manieren om met deze schaduwstructuren te werken, bijvoorbeeld door middel van dromen. Het blijkt dat Casteneda en Jung snijpunten hebben in zowel bewuste als onbewuste aspecten. Als Castenada in dromen aan bewustzijn werkte, werkte Jung in de richting van analyse en bewustzijn van wat de dromer al had gedroomd. Blijkbaar zijn dit verschillende werkniveaus. Jung geloofde dat de verbinding tussen het bewustzijn van het ego en het onbewuste tot stand kan worden gebracht via twee kanalen: dromen en verbeelding. Hij ontwikkelde een speciale methode om bewust met het onbewuste te werken: actieve verbeelding. Met behulp van deze methode kan het bewustzijn communiceren met de krachten van het onbewuste via de beelden die erop afkomen. Je kunt met deze beelden communiceren, verschillende situaties doorlopen en er informatie van ontvangen. Er zijn veel beschrijvingen in de boeken van Castaneda die sterk lijken op het proces van actieve verbeelding (degenen die dit hebben geoefend zullen het begrijpen). Castaneda zag bijvoorbeeld in zijn verbeelding een coyote, met wie hij een dialoog voerde. Het is waar dat Castaneda voor dergelijke communicatie hallucinogenen gebruikte, maar juist het feit van communicatie tussen bewustzijn en het onbewuste, gepersonifieerd in een coyote, vond plaats. Jungs Actieve Verbeelding laat dezelfde processen plaatsvinden, alleen zonder het gebruik van drugs - en dat is geweldig. Iets anders dat het systeem van Jung en Castaneda gemeen heeft, is het proces van individuatie. Beide systemen hebben een duidelijke focus op het ontwikkelen van de unieke kwaliteiten van individualiteit. En in beide benaderingen is het nodig om naar 'tekenen' te luisteren - boodschappen van de Geest of van het Zelf - dit zijn verschillende talen die soortgelijke verschijnselen beschrijven. Het is ook interessant om Jungs brieven te lezen, zijn houding ten opzichte van angsten, en de noodzaak om er aandacht aan te besteden (wat is niet Castaneda's 'doodsadviseur'?). In het Rode Boek verschijnt Jung in een heel ander licht - daarin is hij zowel een mysticus als een magiër, die communicatie beoefent met de krachten van het onbewuste, superieur aan de krachten van zijn eigen ego. Bron: Good Psychology!