I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Van de auteur: Zoeken. Naar welke “plaats” zijn we op zoek? Hoe kiezen we een man? Hoe begon Claudia een nieuw leven? Dat besloot ze. Ze verliet de haatdragende stad en de hatelijke man, verhuisde naar de hoofdstad en schreef zich in voor yoga. Dat was haar naam in de hal. deze naam was qua klank heel anders dan “Klava” of zelfs “Klavdi”; er was iets koninklijks, majestueus, bijna magisch aan. Het paste bij de sfeer die er heerste in de yogaruimte. Om precies te zijn: het was een banale zaal, en de magie ervan begon met de aankomst van de groep. Claudia herinnerde zich haar eerste aankomst in de zaal, haar schok op het moment dat ze, terwijl ze een moeilijk stuk probeerde uit te voeren, die van iemand anders voelde. handen op haar voeten. Wat? pootje recht in de hal?? Haar schok kende geen grenzen, hoewel Klavdya, toen nog Klavdya, aan de rand van haar bewustzijn voelde dat de handen zachtjes haar voeten raakten en niet ‘hoger gingen’. Ze hield de schreeuw tegen die op het punt stond uit te barsten, nou ja, en de hand die hij ook ophief om hem in zijn gezicht te slaan, en keek om zich heen. Ziet iemand anders deze schande? Het bleek dat iedereen in de zaal al lang in paren was opgedeeld en de een hielp de ander om dieper in de asana te komen. Om de een of andere reden waren de helpende ‘mensen’ mannen. En de gastheren zijn meisjes. Klava besloot de man zichzelf te laten helpen. Dit bleek voor haar zeer effectief, ze ontspande zich vollediger, trok de aderen niet meer uit zichzelf, gaf zich stilletjes over aan de zachte handen van de vreemdeling en Klava zelf hielp de man al met strekken . Het complex was ruim 15 minuten later en een meisje benaderde de “Klava”-man en…. Ze leidde hem kalm weg en nam hem bij de hand. Klava knipperde alleen maar met haar ogen totdat ze besefte dat ze een partner kon kiezen als hij ermee instemde. En het voordeel van deze keuze is voor meisjes. Zo gebeurde het in deze kamer en Claudia, die er natuurlijk aan gewend was geraakt, begon mannen voor een stel te kiezen. Ze kende iemand al goed, bij naam en bij ‘handen’, hoe voorzichtig ze waren met haar ligamenten en spieren, hoe energiek deze of gene partner was gevuld, en andere subtiliteiten van de mannen om haar heen, die alleen met het lichaam kunnen worden gevoeld. en er werd niet over gesproken. Ze leerde voelen. Jijzelf, je partner, en die bal van energie tussen een man en een vrouw, die in verschillende culturen anders wordt genoemd. Toen het recht om te kiezen aan mannen werd gegeven, kozen ze daar vaak voor. Soms zijn dit niet de mannen die ze graag als koppel zou zien. De verkiezingen vielen niet samen. Ze weigerde soms een man te kiezen. Soms - nee. Het leek alsof er iets mis was, iets vernederends voor een man. Ze wilde hem niet vernederen, maar ze wilde ook niet met hem samenwerken. Ze begreep waarom. Eenmaal in een van de klassen was er een taak die heel wreed was. Je moest de mannen, ieder om de beurt, benaderen en slechts één zin zeggen: ‘Ik kies jou.’ Of ‘Ik kies jou niet.’ De instructies waren om deze man als echtgenoot voor te stellen. Een minuut lang of voor de rest van mijn leven zag Claudia wat er met de gezichten gebeurde, zonder zelfs maar de zin te horen van het meisje dat naar voren komt en in ieders gezicht haar keuze maakt. Zelf stond ze in brand. En... hoe ze zich daar gedroeg, laat alleen de goden weten. Maar later, veel later, besloot ze tot zo'n experiment. Voer de hele les geblinddoekt uit. Laat zich aanraken, vooroverbuigen, uitstrekken, op de grond leggen en op de schouderbladen plaatsen van iemand die ze niet zal zien. Sterker nog, in de verkeerde handen. En het is alles. Alleen handen. Zonder naam en zonder gezicht. Zonder persoonlijkheid. Het verband kan op elk moment worden verwijderd. Claudia gaf zich over aan het proces. Er was iets spannends en ongewoons aan, ze voelde zich veilig, omdat ze zag dat in de hal “iedereen zijn eigen is”, die als één uiterst voorzichtig zijn met haar lichaam en ligamenten. Ze kwam er zelfs achter wie haar de les gaf eerste yogacomplex. Keulen, handen, adem. Alles is duidelijk, je hoeft jezelf niet te blinddoeken. Ze herkende ook haar tweede partner. En toen gebeurde er zoiets... Claudia vergat zelfs maar te snuffelen, dus werd ze “meegesleept” door de handpalmen die op haar schouders lagen om haar in een bocht te laten zakken. Oh, Kundalini, die eigenzinnige Dame, begon haar hoofd in haar heiligbeen op te heffen, en.

posts



10749143
21817394
106997948
31656208
50791849