We hebben allemaal een relatie. Voor sommigen zijn dit lange en harmonieuze relaties gebaseerd op wederzijdse zorg en liefde, voor anderen zijn dit korte ontmoetingen met pijnlijke scheidingen, voor anderen zijn dit zakelijke, emotioneel afstandelijke relaties, voor anderen een gepassioneerde en stormachtige romance die alles wegvaagt. op je reis, voor sommigen is het een verslaving waar je sinds maandag mee worstelt. Waarom ontwikkelen relaties zich zo anders? Je zou kunnen zeggen dat de ontwikkeling van relaties afhangt van beide partners en dat het scenario van de relatie niet alleen door jou wordt bepaald. Het zou mogelijk zijn. Als het maar niet om eten ging. Ja, ja, het is onze relatie met voedsel waar ik het vandaag over wil hebben. Laten we eens kijken naar de psychologie van voedsel. Dus je wordt geboren, en als compensatie voor zo’n scherpe overgang van een staat van sereniteit en welzijn, ontvang je de borst van je moeder (of geen borst, maar een fles met een mengsel, natuurlijk niet God weet wat, maar dat is genoeg). Je weet niet veel anders te doen: ongemak voelen en melden, je armen en benen bewegen, slapen, ademen, schrijven en poepen, eten. Van al het bovenstaande kan alleen eten je zoveel plezier bezorgen dat je je ogen van gelukzaligheid sluit en in slaap valt. Zo maak je kennis met de eerste en belangrijkste functie van eten: je plezier bezorgen. Maar plezier is niet alles. In de armen van je moeder, terwijl je haar warmte voelt, haar hartslag, de huid van je moeder ruikt, in haar ogen kijkt, begrijp je dat je niet alleen bent, dat er nu een andere persoon naast je is en dat je je goed voelt bij deze persoon. Bijna net zo lekker als in mama's buik. En dit is een andere functie van voedsel: een gevoel van nabijheid geven, samensmelten. Bovendien gaat de moeder tijdens het voeden van het kind (hetzij borstvoeding of kunstmatig) in communicatie met het kind. Ze vertelt hem iets met haar blik, ontspanning of spanning van het lichaam, stem of stilte, strelen of slaan. En dit is de volgende functie: communicatie. Onze eerste ervaring met eten wordt dus geassocieerd met plezier, een gevoel van nabijheid en de mogelijkheid om te communiceren. En als deze ervaring positief was, zal onze toekomstige relatie met voedsel zich goed ontwikkelen. We zullen voedsel beschouwen als een middel om aan de behoefte aan voedsel te voldoen en zullen het alleen consumeren in de hoeveelheid die hiervoor nodig is. Als de eerste ervaring niet succesvol was, en we voedsel gebruikten als een kans om interne spanningen te verlichten (zoals in het geval van een angstige moeder, wanneer de spanning van de moeder op ons werd overgedragen en we vaak huilden, en eten het enige beschikbare middel tot ontspanning bleek te zijn) of als de enige gelegenheid om in contact te komen met moeder (bijvoorbeeld als moeder ons in haar armen nam alleen om ons te voeden en we moesten vaak om eten vragen). Of voedsel kan onaangename gevoelens veroorzaken als de moeder ons tijdens de voedingen (fysiek of emotioneel) afwijst. En dan zullen we voedsel beschouwen als een kans om interne spanningen te verlichten of ons minder alleen te voelen, of als een manier om te laten zien hoeveel we onze moeder kwalijk nemen (in het geval van anorexia). In deze gevallen zal voedsel aan heel andere behoeften voldoen: intimiteit, veiligheid, acceptatie, communicatie, d.w.z. behoeften die we als volwassenen op andere manieren moeten bevredigen, niet met voedsel. En onze relatie met voedsel zal complex zijn: overmatige voedselconsumptie, eten ongeacht of je honger hebt of niet, een constante behoefte om op iets te kauwen, een ongezonde interesse in het onderwerp voedsel, een onvermogen om de hoeveelheid geconsumeerd voedsel te beheersen te doen? Ontdek welke behoeften u probeert te bevredigen met voedsel? Wees je ervan bewust wat je in elk specifiek geval naar de koelkast duwt. Bedenk hoe je op een andere manier aan deze behoeften kunt voldoen. Begin ze op een andere manier te bevredigen. Het actieplan past in 4 zinnen. Maar het is natuurlijk veel moeilijker en verantwoordelijker om dit allemaal tot leven te brengen. Daarom kiezen we, in plaats van aan onszelf te werken, voor voedsel (alcohol, sigaretten, werk,.