I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

In ieders leven was er minstens één situatie die hem ongelooflijke pijn bezorgde. Deze situatie deed pijn aan mijn ziel en hart. En deze pijn verliet hem niet één dag, maar maanden en jaren lang. Het leek erop dat deze pijn overal was: binnen, buiten, thuis, op straat, in de blikken van andere mensen, in iemands gedachten, in elke cel van het lichaam. Deze pijn drong door en leek de persoon zo te beklemmen hij voelde het levendiger dan de aanwezigheid van jezelf in je leven. Deze pijn kon geen seconde verdwijnen, maar zodra het je leek dat alles, punt uit, keerde het weer terug met ongelooflijke kracht, en als een orkaan. , veegde alles op zijn pad weg. Je was alleen met deze pijn. Alleen op deze wereld. En niemand, zelfs niet de meest sympathieke, meest empathische en attente persoon voor jou, kon voelen wat jij voelde. Omdat het, ondanks zo'n algemeen woord 'pijn', voor iedereen anders is, met zijn eigen ervaringen, emoties en intensiteit. Deze pijn vulde alles - ogen waarin tranen zaten, handen die niet omhoog gingen en niets wilden doen , benen die nergens heen wilden, het lichaam alsof het niet van jou was... Je wilde daar liggen, nergens aan denken, de telefoon en jezelf blokkeren voor de hele wereld. Je wilde jezelf in een donkere hoek duwen en je daar verstoppen tot betere tijden, niet ademen, niet nadenken, bevriezen in de hoop dat dit alles zal loslaten, voorbijgaan als een nare droom waaruit je wakker zult worden... En je hebt het geprobeerd dat, maar niets hielp. En weet je waarom? Omdat je al je pijn in een glas water stopt. Maar niet alleen met water. Er zat een eetlepel zout bij. En je dronk dit water, soms gretig, soms huiverend, en soms voegde je nog een lepel zout aan dit water toe. Je martelde jezelf door naar dit glas te kijken en opnieuw te drinken, je pijn te herinneren en na te denken over de onmogelijkheid om het te overleven. Stel je nu voor dat ik je bij de hand neem en je naar een meer in de bergen leid. Voeg nu dezelfde lepel zout toe aan dit meer. Hoe drink jij het liefst uit een meer? Vindt u het water net zo zout als in het glas? Nee? En je zou gelijk hebben. Want je pijn hangt niet af van de situatie die je is overkomen, maar van de plek, van de container waar je het neerzet. En hoe groter deze container, hoe eenvoudiger en gemakkelijker het is om te overleven.

posts



55709229
53105070
62686022
52654095
17819614