De identiteit van een persoon is hoe hij zichzelf waarneemt, hoe hij de vraag beantwoordt "Wie ben ik?", "Wat ben ik?" Identiteit komt tot uiting in de houding ten opzichte van zichzelf, in verhalen over zichzelf, in gedrag. Hoe volwassener iemand is, des te integraler, samenhangender en ‘continuer’ zijn zelfbeeld is. In feite wordt deze volwassenheid en integriteit in het zelfbeeld echter niet altijd bereikt. Vaker zijn onze ideeën over onszelf fragmentarisch en tegenstrijdig - het lijkt erop dat ik doelgericht ben, maar ik heb geen haast om mijn doelen te bereiken, ik schijn van mijn werk te houden, maar soms ga ik er niet graag naartoe Ik ben vriendelijk, maar soms haat ik mensen. Psycholoog en onderzoeker R. Fogelson benadrukte verschillende componenten van identiteit die naast elkaar bestaan ​​in de geest van een persoon: – echte identiteit – het zelfinzicht van een persoon, de manier waarop hij vandaag de dag in zijn vel zit; waar iemand naar streeft, hoe hij zichzelf graag zou willen zien; ‘angst en irritatie veroorzaken’ identiteit is iets dat iemand in zichzelf zou willen vermijden – gepresenteerde identiteit – beelden, gedragsvormen, een beeld dus uitgezonden, gepresenteerd aan anderen Volgens Fogelsons theorie van de ‘strijd om identiteiten’ proberen we gewoonlijk 1) de echte identiteit dichter bij het ideaal te brengen en 2) de afstand tussen echte en negatieve identiteiten te maximaliseren, vaak door manipulatie van de identiteit. gepresenteerde identiteit Maar onze negatieve identiteit is eigenlijk ook een deel van onszelf. Het is onmogelijk om niet van iets te houden waarmee je helemaal niet vertrouwd bent; we hebben iets van al degenen die ons woedend maken in onszelf. Als een scheldende marktvrouw mij irriteert, betekent dit dat ik waarschijnlijk ook voor mezelf wil kunnen opkomen en voor mezelf wil vechten, maar om de een of andere reden kan ik dat niet! - toestaan. Mensen die narcistisch en egocentrisch zijn, zijn vervelend - dus ik wil ook over mezelf praten en in het middelpunt van de belangstelling staan? Ik hou niet van winkeliers, dus ik vind het ook niet erg om minder geld uit te geven aan aankopen, ik ben gewoon bang om betrokken te raken bij ruzie. Het is onbeschaafd, het is niet goed. We duwen weg van wat ons irriteert, we proberen verder van onze ‘negatieve identiteit’ te staan ​​en daardoor alleen maar verder van onszelf af te raken. Onze identiteit verandert dus voortdurend, maar de integratie ervan, het samenbrengen van de componenten van de identiteit, vindt niet plaats, het deel van het 'ik' van de persoon dat overeenkomt met de negatieve identiteit wordt nog steeds afgewezen - en we worden niet onszelf. Het artikel is ook gepubliceerd op de professionele pagina van de auteur: vk.com/going_yourself