Hoewel de pandemie het misschien letterlijk het gevoel heeft gegeven dat je gevangen zit in een relatie, is ambivalentie een normaal onderdeel van relaties. Relatiedeskundige Terry Real noemt dit soms 'normale huwelijkshaat', wat een beetje hard kan overkomen. Maar als hij de term voor een publiek introduceert, wordt hij steevast veelbetekenend gelachen. Als het oké is om soms een hekel aan je partner te hebben, wanneer zul je dan weten dat je de grens van echt ongelukkig zijn hebt overschreden? Met andere woorden: wanneer moet je weg? In mijn therapiepraktijk zie ik vaak mensen worstelen met deze vraag. Je weet dat je ongelukkig bent, maar je probeert vol te houden omdat je je op je gemak voelt. Of je beseft dat je mishandeld wordt, maar je kunt het vooruitzicht niet aan om alleen te zijn of opnieuw te beginnen met iemand anders. Het is zelfs nog verwarrender als de samenwerking goed is, maar je nog steeds het knagende gevoel hebt dat de relatie niets voor jou is. Het vinden van oplossingen voor complexe problemen vereist het stellen van moeilijke vragen. Hier zijn enkele vragen die u kunnen helpen bij het nemen van een beslissing: 1. Zijn onze problemen gebaseerd op wat we doormaken of op wie we zijn? Het is gemakkelijk om verstrikt te raken in het idee dat het leven beter zal worden zodra een bepaalde bron van stress achter je ligt en je relaties beter zijn. We maken ons allemaal schuldig aan deze magische gedachte: als ik maar een specifieke baan had, zou ik meer geld verdienen, of verhuizen uit mijn geboortestad, alles zou perfect zijn. In relaties projecteren we soms dit magische denken op onze partners: als dit ene ding maar zou veranderen, zouden we de relatie kunnen hebben die ik wil. Soms is het waar. Paren maken allerlei moeilijke tijden door en komen er aan de andere kant sterker en meer verenigd uit. Maar je moet eerlijk tegen jezelf zijn: is dit een geïsoleerd incident of een diepgeworteld patroon? En als het een patroon is, kan het dan in de loop van de tijd worden getolereerd, of heb je het gevoel dat het je leven uit je zuigt? Als je jaren of zelfs decennia hebt gewacht totdat je partner zich anders gedroeg, en bepaalde levenservaringen die verandering altijd lijken te verhinderen, dan heb je het misschien mis. 2. Wat zou ik in mijn situatie tegen een goede vriend zeggen? Dit is meestal gemakkelijk te raden, omdat dit waarschijnlijk is wat uw goede vrienden u nu vertellen. Misschien heb je vrienden die eindeloos klagen over hun partner of handelen op basis van nutteloze overtuigingen zoals ‘Alle mannen zijn waardeloos’, ‘Vrouwen zijn nooit tevreden’ of ‘Geen enkel huwelijk is echt gelukkig.’ Misschien wil je wat deze vrienden zeggen met een korreltje zout nemen. Maar hopelijk heb je ook vrienden die vinden dat je waardering verdient en gewaardeerd en geliefd kunt worden door je partner en gelukkig kunt zijn in je relatie. Wanneer deze vrienden hun bezorgdheid uiten, is het tijd om rechtop te gaan zitten en het op te merken. 3. Hoeveel dingen heb ik geprobeerd? Zelfs de beste relaties ervaren groeipijnen. Een leven delen met iemand anders vereist compromissen, goede wil en het vermogen om voorbij kleine grieven te kijken. Voordat u een serieuze relatie verbreekt, is het zinvol om iets te zeggen, moeilijke gesprekken te voeren en bereid te zijn mee te werken en van uw kant te veranderen. Misschien eens een relatietherapeut raadplegen. Als je van iemand houdt, blijf dan niet stil zitten en hoop dat alles vanzelf goed komt. 4. Wat als alles in orde is, behalve als we ruzie hebben? We kunnen niet alleen maar nadenken over wie we zijn als onze relatie op zijn best is. We moeten ze onder de loep nemen als we op ons slechtst zijn. Conflicten zijn gezond en productief: alleen mensen die geen grenzen kennen, worden nooit boos. Maar conflicten en woede moeten onder controle worden gehouden. Als u of uw partner uw gedrag niet onder controle heeft als u van streek bent, bevindt u zich in een ongezonde relatie. Ruzies mogen geen kwestie van verschroeide aarde zijn. Wij allen