Van de auteur: Veel mensen geloven dat er met negatieve gevoelens moet worden omgegaan en dat we er op de een of andere manier vanaf moeten komen. Dit is echter niet de beste manier om emotioneel zelfregulerend te zijn. Hoe om te gaan met je gevoelens? Bron - Veel mensen geloven dat negatieve gevoelens moeten worden bestreden en er op de een of andere manier vanaf moeten komen. Als iemand met een dergelijke overtuiging een negatieve emotie opmerkt, probeert hij iets te doen om deze niet te ervaren. Soms doet hij dit min of meer bewust, waarbij hij zijn aandacht op iets anders richt. Maar vaak gebeurt het ontsnappen aan iemands gevoelens automatisch, zonder controle door het bewustzijn - de beschermende mechanismen van de psyche worden geactiveerd. In feite helpen methoden voor zelfeliminatie van iemands gevoelens om er geen contact mee te hebben, maar de gevoelens zelf niet. overal verdwijnen en alleen naar het onbewuste deel van de psyche worden verdreven. Negatieve gevoelens die in het onbewuste leven, vormen een gevaar voor het psychologische welzijn van een persoon. Ten eerste kost het veel energie om dit gevoel in de onbewuste zone te houden, en ten tweede kan een intens negatief gevoel dat iemand niet ervaart zich openbaren in het optreden van verschillende soorten psychosomatische ziekten. Bovendien kunnen onbewuste negatieve gevoelens iemands gedrag beheersen. En omgekeerd helpt het bewustzijn van uw gevoelens u om correct door de situatie te navigeren en de juiste beslissing te nemen. Daarom is weglopen voor ervaringen niet de beste optie. Waarom lijkt het vaak makkelijker om van een negatieve emotionele toestand af te komen dan er doorheen te leven? Dit komt door het feit dat veel mensen simpelweg niet de vaardigheid hebben om met hun gevoelens om te gaan. Net zoals ouders een kind leren zijn tanden te poetsen en een lepel vast te houden, leren zij hem ook, door hun eigen voorbeeld, met zijn gevoelens om te gaan. Helaas, als een kind van streek is, zich zorgen maakt of boos is over iets, wijzen ouders hem helaas vaak af en zeggen tegen hem: "Stop met zo te doen / stop met huilen / je bent niet klein meer / jongens huilen niet", en sturen daarmee een signaal af. de boodschap: “Ik heb je niet nodig, wie maakt dit mee, ik weet niet wat ik zo met je moet doen.” En het is niet verrassend dat iemand als volwassene op dezelfde manier met zichzelf en zijn ervaringen begint om te gaan. Een andere reden om voor gevoelens weg te rennen is een gebrek aan copingvaardigheden, dat wil zeggen gedrag gericht op het veranderen van de probleemsituatie. Omdat hij niet weet hoe hij een probleem moet oplossen dat negatieve gevoelens met zich meebrengt, sluit een persoon zich eenvoudigweg af van zijn gevoelens, in plaats van een uitweg uit de situatie te vinden of zich eraan aan te passen Probeer ze kwijt te raken, maar erken gewoon hun aanwezigheid. Geef jezelf emotionele steun, sympathiseer met jezelf. Voer fysieke oefeningen uit die stress verlichten. Analyseer de oorzaak van de emotie - is deze in grotere mate ontstaan ​​​​als gevolg van een intern proces of liever onder invloed van externe omstandigheden? Het simpelweg bewust ervaren van een negatieve emotie draagt ​​​​bij aan een geleidelijke afname in zijn intensiteit, zijn leven. Als de negatieve emoties zoals woede, schuldgevoel, angst of verdriet chronisch zijn, is dit een reden om psychologische hulp te zoeken. Als de gevoelens verband houden met externe gebeurtenissen, bedenk dan wat u in deze situatie kunt doen. In sommige gevallen hebben we het vermogen om de omstandigheden te beïnvloeden, in sommige situaties kunnen we ons alleen maar aanpassen. Het is noodzakelijk om copingvaardigheden te ontwikkelen als je jezelf wilt helpen in contact te komen met je gevoelens. Het is onmogelijk om snel te leren je bewust te worden van al je gevoelens; alle. U moet uw bewustzijn en uw vermogen tot zelfregulatie geleidelijk ontwikkelen door middel van zelfobservatie.