I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Laat ik beginnen met jullie er misschien aan te herinneren, dierbaren, dat de relatie tussen een man en een vrouw een proces is waaraan altijd twee mensen deelnemen, en twee mensen samen bijdragen aan hun leven. En als er iets misgaat in de relatie, dan gebeurt dat Het is belangrijk dat beide partners betrokken zijn bij het werken aan relaties!❤️‍🩹 Maar helaas, vaker wel dan niet, begint iemand toe te geven en toe te geven, en op dit moment accepteert hij de rol van slachtoffer. En het “opofferen” begint 👎🏻Opoffering is liefde geven, niet vanuit innerlijke overvloed, maar jezelf leegmaken, in ruil daarvoor alles aan je partner geven, zolang je geliefde er altijd is, niet ophoudt met liefhebben en niet weggaat 😏 In elke relatie is het belangrijk om te ontvangen en te geven, maar als je veel meer geeft dan je ontvangt, dan is dit een opoffering. En voordat u zulke grote hoeveelheden teruggeeft, moet u zich afvragen: heeft uw partner zulke offers nodig? Maar in de regel vraagt ​​niemand iets, en het spel begint 🤷🏻‍♀️ Het slachtoffer zal altijd een excuus voor zichzelf vinden en zeggen: “Ik ben geen slachtoffer! Ik hou van mijn man en dit is hoe ik mijn liefde en zorg laat zien!” En daarom kun je zien hoe deze mooie “geen slachtoffer” van ‘s morgens tot’ s avonds aan het fornuis danst, zich wast en in de mond van haar geliefde kijkt. Laten we dus onze roze bril afzetten en nuchter naar het leven kijken! Opoffering is niet zorgzaam, noch is het een uiting van liefde. Opoffering in een relatie is iets dat het gezinsleven veel meer kan verduisteren dan ruzies, conflicten en misverstanden. En dan heb ik het nog niet eens over de positie van een slachtoffer en de relatie met een mishandelende echtgenoot. Ik heb het over hoe de opoffering van één, en soms van beide partners, de ontwikkeling van relaties verstoort 👩🏻‍❤️‍👨🏻Het is belangrijk om te begrijpen dat opoffering in een relatie altijd de vrijwillige positie van een persoon is om te handelen “voor de goed” van de partner en ten nadele van zichzelf. Natuurlijk kun je je partner de schuld geven dat hij alles voor hem doet. In eerste instantie is opoffering in een relatie echter een vrijwillige, bewuste of onbewuste keuze van een van de partners die besluit zijn eigen belangen op te geven in het belang van de ander. Tegelijkertijd vermoedt de tweede partner meestal niet eens dat ze offers voor hem brengen 🤯 Laten we proberen opofferingen in relaties te analyseren aan de hand van voorbeelden: 1️⃣ Je gaat niet naar het theater, de bioscoop, tentoonstellingen (hoewel je ervan houdt ze erg) omdat je partner daar niet geïnteresseerd is. 2️⃣ Je bent niet naar je vrienden gegaan omdat je man eenzaam zal zijn terwijl je weg bent, en niemand hem te eten zal geven als hij thuiskomt van zijn werk. 3️⃣ Jij koop geen nieuwe dingen voor jezelf, jurken, een tas, je doet geen manicure omdat je alles aan de kinderen moet geven, zij moeten het beste hebben. 4️⃣ Je geeft je fluitje van een cent aan het kind, omdat alle het beste gaat naar de kinderen! 5️⃣ Je gaat niet naar de fitness-/schoonheidssalon etc. omdat je je tijd niet kunt besteden aan “onzin”, aangezien je moet wassen, schoonmaken, koken, huiswerk maken, de hond uitlaten ... En je kunt wel een miljoen van zulke voorbeelden geven... Herken jij jezelf? Heeft u dergelijke neigingen bij uzelf of bij uw partner ontdekt? Met vriendelijke groet, Uw psycholoog Anton UstinovAls u uw individuele geval wilt analyseren en een oplossing wilt vinden, meld u dan aan voor een consult Telegram, WhatsApp +7 926 010 80 82

posts



51703347
6835686
21871154
24650091
74326090