Van de auteur: Een artikel over de invloed van ervaringen uit de kindertijd op de vorming van persoonlijkheid, karakter en levensstijl. Dit is natuurlijk geen keuze die we op een afgemeten manier maken sfeer, rustig de voor- en nadelen afwegend. Daarom heb ik het woord ‘kiezen’ tussen aanhalingstekens gezet. We handelen onder invloed van moeilijke omstandigheden en verwerven de gewoonte om op de een of andere manier te leven. In de regel maken we dergelijke keuzes in de kindertijd, in een poging ons zo goed mogelijk aan te passen aan de omstandigheden van ons leven. We doen er alles aan om veilig te zijn, geliefd te blijven, dicht bij degenen te blijven die voor ons kunnen zorgen. Op die leeftijd waarop noch trots, noch schaamte, noch gedragsregels, noch angst voor evaluatie, noch kennis van wat in de toekomst nuttig of schadelijk voor ons zal zijn, onze flexibiliteit belemmeren en onze beslissingen niet beïnvloeden. Dan begrijpen we niet hoe het leven is, we weten niet dat het anders kan zijn, dat er moeilijke situaties zijn die over het algemeen voorbij zullen gaan en die niet als uitgangspunt mogen worden genomen bij het vormen van onze kijk op het leven in het algemeen. Over het algemeen hangt veel af van wat de situatie in het begin was, wat voor soort mensen ons omringden, welke gewoonten, beperkingen en levensomstandigheden hen dwongen om precies te leven en zich te gedragen zoals zij deden Zo was er bijvoorbeeld iemand helaas ziek. Ik ben lange tijd ziek geweest, moeilijk en had veel aandacht en zorg nodig. Een kind in zo'n gezin werd geprezen omdat het stil en bescheiden was, niemand lastig viel, voor zichzelf zorgde en geen aandacht trok. Als deze situatie lang genoeg heeft geduurd, heeft het kind de les goed geleerd en is het zeer waarschijnlijk dat hij nu altijd zal proberen de geleerde regels te volgen om succes in het leven te behalen. Als volwassene zal hij elke keer zeer verrast en verontwaardigd zijn hij is zo stil, bescheiden en de onzichtbare is niet gelukkig en succesvol geworden, omdat hij alles deed voor zijn eigen geluk!? Mensen om hem heen begrijpen voortdurend niet hoe hij de kans kan weigeren om zijn talenten en ambities voor carrièregroei te uiten, de kans om op te vallen en zichzelf te bewijzen in het gezelschap van aardige mensen, of de kans om de aandacht te trekken van het meisje dat hij leuk vindt . Hoe hij nooit om hulp vraagt ​​of zijn verdriet deelt met vrienden, en onafhankelijk (lees eenzaam) blijft in de moeilijkste situaties. We zullen zeggen: “hij koos ervoor om alleen te zijn”, maar ik ben bang dat hij zich niet herinnert wanneer en hoe hij deze keuze heeft gemaakt. Zodat hij nu echt een keuze heeft, hij wat werk moet doen. We doen alles goed - we kiezen het beste! We hebben toen het beste gekozen, het enige wat we nu moeten doen is nu beginnen met het kiezen van het beste. De enige vangst is dit "ALLEEN". We zijn helemaal niet zo vrij en flexibel als toen, dus we zullen werken aan een frisse blik, waarbij we het vermogen om te zien en te evalueren wat er gebeurt zoals het is (zonder sjablonen, patronen en scheve spiegels) zoveel mogelijk herstellen. Door naar het karakter van een volwassene te kijken, te begrijpen in welke ‘matrix’ hij bestaat, hoe hij deze wereld ziet, kunnen we veel over zijn jeugd zeggen. Niet alles in dit ‘wereldbeeld’ zal schadelijk en waardeloos zijn; dankzij dit alles leven we en zijn we min of meer welvarend. Maar wanneer we worden geconfronteerd met moeilijkheden die onoverkomelijk lijken, ontevredenheid en mislukking, is het nuttig om de afzonderlijke fragmenten ervan kritisch te heroverwegen..