Hoe komen we in traumasituaties terecht? Waarom herhalen traumatische ervaringen zich? Hoe werkt dit? Laten we deze vraag proberen te beantwoorden vanuit een inzicht in hoe traumatische ervaringen werken bij Gestalttherapie. Trauma is een onvolledige gestalt, waarbij de behoefte onbevredigd is (bijvoorbeeld aan acceptatie door een ouder) en/of de emotie onbevredigd is. heeft zijn uitdrukking niet gevonden (bijvoorbeeld woede als reactie op kritiek 'blijft binnen' en 'eet' de drager zelf op - zelfkritiek). Wanneer een persoon zijn behoefte bevredigt of de emotie uitdrukt die al is ontstaan, vervaagt deze situatie de achtergrond - eindigt en laat een ervaring achter over hoe te handelen in bepaalde omgevingsomstandigheden (leren). Wanneer de behoefte NIET is bevredigd en de emotie niet is losgekomen, kan de situatie niet naar de achtergrond verdwijnen en blijft deze onvolledig. Maar aangezien de energie is vrijgegeven, zal deze zijn ontlading zoeken. En deze zelfde energie zal “opduiken” in elke vergelijkbare situatie waarin deze aanvankelijk ontstond. Wat weerhoudt u ervan de huidige omgevingsomstandigheden te zien zoals ze zijn. We kunnen zeggen dat onafgemaakte ervaringen uit het verleden nieuwe gebeurtenissen zullen beïnvloeden, zich ermee zullen vermengen en de voltooiing ervan zullen zoeken, zonder er rekening mee te houden dat de situatie al compleet anders is. Een persoon laat zijn verleden niet los omdat hij daar niet de nodige ervaring heeft ontvangen en blijft zoeken naar wat hij eerder wilde. !Hoewel de mensen om je heen niet langer degenen zijn die je kunnen geven wat je echt wilt. Wat steeds meer pijn doet. De zoon zal dus goedkeuring en acceptatie zoeken bij mannen die ouder zijn en een hogere status hebben, in een poging zijn kinderbehoeften te bevredigen. En in feite is acceptatie alleen nodig van één persoon: je eigen vader. Maar zolang deze behoefte niet wordt gerealiseerd, zal deze worden geactualiseerd in de communicatie met andere mensen, waardoor de bevrijding ervan niet wordt gevonden en nieuwe pijn wordt veroorzaakt. Als er in de kindertijd tegen een meisje werd geschreeuwd en bekritiseerd door een ouder iemand. Dit meisje voelde woede als reactie op kritiek, maar het uiten ervan was nog onveiliger. Daarom bleef de woede binnen en bekritiseerde, beschuldigde en schaamde het meisje zichzelf. En toen ze opgroeide, kon ze al antwoorden, maar volgens het gebruikelijke patroon 'liet ze de woede binnen. En energie moet worden ontladen, dus communicatiesituaties waarin er ook maar een vleugje kritiek is, zullen meer woede veroorzaken dan nodig is.' Wat zal moeilijker te houden zijn. En zo in een cirkel: kritiek - woede, woede - zelfkritiek en schaamte. En zo verder totdat de cirkel wordt doorbroken door het bewustzijn en de acceptatie van iemands woede op kritiek van buitenaf, op degene die kritiek levert. Er worden geen situaties herhaald, maar onze onvolledige gestalts (emoties en behoeften) worden vermengd met de nieuwe, waardoor ze bijna bijna hetzelfde worden. identiek in de ervaring waar het trauma plaatsvond. Wat te doen ❓✴️Zoek naar overeenkomsten tussen zich herhalende situaties;✴️Identificeer uw behoeften en emoties die niet zijn vervuld;✴️Accepteer deze energie als de uwe (ik ben het die boos is, ik ben het die wil) acceptatie van...);✴️ Maak een keuze om de behoefte te bevredigen en emoties te uiten, of blijf bij het gebruikelijke gedragspatroon;✴️✴️Probeer “hoe kan ik het anders doen.” Je kunt alleen op zoek gaan naar een nieuwe ervaring als de De behoefte wordt geaccepteerd en het gedragspatroon uit het verleden wordt verworpen. Wanneer je klaar bent voor een nieuwe ervaring. Tegelijkertijd moet deze in de veiligste omgeving worden geïmplementeerd, zonder onnodige risico's. Het is niet nodig om iedereen achter je aan te roepen je woede hebt geaccepteerd. Daar moet je geleidelijk contact maken met je agressiviteit om ermee om te kunnen gaan. Tatyana Zavatskaya, psycholoog, gestalttherapeut, biofeedbackspecialist. Meld u aan voor een telefonisch adviesgesprek in het contactgedeelte