We zijn allemaal verschillend: in ons wereldbeeld, in onze gewoonten, in onze manier van uiten van gedachten, in ons vocabulaire. Wanneer een cliënt voor een eerste afspraak bij een psycholoog komt, ontstaat er een proces van Er vindt aanpassing plaats en er ontstaat een niveau van vertrouwen in de cliënt-psycholoog-dyade. Dit zijn twee werelden die in vrij korte tijd de grens van primair vertrouwen moeten overschrijden en in principe 'aan het werk moeten gaan', waar de cliënt mee kwam werken. Laten we ons een psycholoog voorstellen met een conservatieve kijk op het leven. hij is een tegenstander van alles wat nieuw is, “zegt geen slechte woorden” en is over het algemeen een brave jongen/of meisje. En voor zo'n psycholoog komt bijvoorbeeld een cliënt: jeans in de "grunge" -stijl (met gaten), obscene taal flitst in de woordenschat voor de scherpte van gevoelens, enz. Hij kwam bij een psycholoog en hij heeft de taak om met de hulp van een specialist iets van zijn interpersoonlijke of intrapersoonlijke aard uit te werken. Hoe snel denk je dat de cliënt en de psycholoog het eerste niveau van vertrouwen zullen overschrijden? In mijn praktijk zijn er gevallen geweest waarin cliënten zeiden dat een andere psycholoog hen verbood om op zijn minst af en toe godslastering te gebruiken om de situatie scherp te beschrijven? dit is niet goed en het doet pijn aan het gehoor van die psycholoog. Of bijvoorbeeld de wens van de cliënt om zijn benen te strekken, zijn been(len) onder zich te buigen (zonder vuil te worden of het meubilair te beschadigen), zorgde voor een negatief oordeel en reactie van de psycholoog. De cliënt is geen eersteklasser de schoollijn en hij heeft niet de taak om goed te zijn - hij kwam voor iets heel anders. Deze ouderlijke/mentorpositie ontmoedigde de cliënt om met deze psycholoog te blijven werken. Ja, elke psycholoog heeft zijn eigen scenario en programma voor het uitvoeren van psychologische consulten, maar we moeten voorbereid zijn op het unieke karakter van onze cliënten. Er is één uitzondering: de cliënt moet zich zo gedragen dat er geen bedreiging is voor het leven en de gezondheid van de psycholoog of de cliënt, al het andere kan in onderling overleg gebeuren. Vaak breken cliënten door nalatigheid pennen of potloden over de vloer wanneer ze een stressvolle situatie beschrijven. Zij zullen de kosten van deze storing aan het einde van het consult met dankbaarheid compenseren, omdat... dit item gaf hen de mogelijkheid om hun agressie “weg te gooien en te materialiseren”. Er was een geval waarin een klant van mijn collega een dweil brak, de negatieve ervaring was vele jaren geleden zo sterk. Soms zijn er cliënten die intellectuelen zijn, en hier zijn er totaal verschillende woorden en associatieve voorbeelden. Tijdens het werk moet de psycholoog in de schoenen van de cliënt 'staan', net als hij denken, zijn micro-omgeving begrijpen, de ernst van zijn probleem begrijpen. . Dit is een aanpassing. De taak van de psycholoog is om op competente wijze een individuele benadering voor iedereen te vinden, zodat de cliënt zich zoveel mogelijk openstelt, dan zal het werk beter gaan en dienovereenkomstig zal de cliënt de resultaten ontvangen waarvoor hij kwam. Als een psycholoog taboe is wat godslastering betreft, heeft een monochrome kijk op het leven, volgens het principe: er is alleen zwart of wit, er is alleen goed of slecht, dan moet zo'n psycholoog een pauze nemen en door de 'kakkerlakken' in zichzelf heen werken advies heeft slechts een adviserend karakter, de rest is ieders eigen keuze. Met vriendelijke groet, Uw psycholoog Olga Fedorovna Pokormyak http://psyolia.com/https://vk.com/club59839765