Velen zien de tweede helft van het leven erg pessimistisch. Ze lijkt hopeloos, leeg en arm in positieve aspecten. Ik kan je van het tegendeel overtuigen! Na 45 jaar verandert het leven echt. De fysieke kracht wordt merkbaar minder, je wilt niet meer dansen en de hele nacht plezier hebben. Betekent dit dat de vreugde voorbij is? Natuurlijk niet! Als ik het onderwerp leeftijd met iemand bespreek, vooral met volwassenen, merk ik vaak een interessante trend op. Mensen gaan naar het ene uiterste en dan naar het andere. Ze beschouwen de tweede helft van het leven als overdreven actief en gedreven, of als volkomen levenloos en passief. Ieder van ons is echter individueel, wat betekent dat we ons anders zullen manifesteren. Waarom vasthouden aan gevestigde stereotypen, die je opnieuw dwingen je leven vanuit een heel kritisch perspectief te evalueren?! Ik zie de tweede helft van mijn leven als bewuster en comfortabeler. In de eerste helft leert iemand zelf de wereld om hem heen kennen (als hij tijd heeft trouwens), en in de tweede helft regelt hij alles zo dat hij een kick van het leven krijgt. De belangrijkste keuzes zijn gemaakt, de eerste helft van het leven is samengevat, het is tijd om te doen wat je leuk vindt. Ik ontmoet zelden mensen met deze functie. Maar de weinigen die op deze manier met hun leven omgaan, zijn beslist gelukkig. Het kunnen geen mensen worden genoemd voor wie het beste al is gebeurd. Ze zijn vol energie, innerlijk potentieel en klaar om nieuwe horizonten te veroveren. En geloof het of niet, deze horizonten zijn veel gemakkelijker voor hen dan in hun jeugd! Waarom denken veel mensen dat het leven na 45 jaar oud is? Omdat we omringd zijn door stereotypen en perceptiepatronen die zich naar absoluut alle gebieden van de samenleving hebben verspreid leven, inclusief leeftijd. Er wordt aangenomen dat als iemand met pensioen gaat, er niets interessants in zijn leven zal gebeuren. Maar wat moeten die mensen doen die, zelfs tijdens de periode van actieve professionele activiteit, geen levendige indrukken hebben ervaren?! Het blijkt dat hun leven over het algemeen slecht is in al het mooie. Ik raad je categorisch niet aan om vast te houden aan stereotypen. Ze wekken alleen maar de illusie van veiligheid en vernietigen jou als persoon. Jij en alleen jij bepaalt hoe je leven eruit zal zien als je 20, 30, 40, 50 jaar oud bent. In een individueel consult help ik je de verantwoordelijkheid voor je leven te nemen. Met vriendelijke groet, je psychotherapeut, Ilya Achmedov.