Codependency is niet minder een vreselijke aandoening dan verslaving. Familieleden vallen letterlijk in fysieke en emotionele gevangenschap. Ze hebben geen eigen leven, geen eigen tijd. Ze raken betrokken bij het afhankelijke-codependente spel, waardoor hun leven ingewikkelder wordt en de zieke persoon niet de kans krijgt om verslaving te bestrijden. Weten hoe je je grenzen moet verdedigen en niet betrokken raakt bij verslaving is belangrijk voor het behoud van de geestelijke gezondheid degenen die lijden aan verslaving, en Word je een onwetende deelnemer aan een spel waaruit praktisch geen uitweg meer bestaat? Het is noodzakelijk om eerdere gedragspatronen op te geven. U begrijpt dat uw acties uit het verleden of heden geen resultaten opleveren. De verslaafde blijft alcohol, illegale middelen drinken, gokken of andere activiteiten ondernemen. Je hebt medelijden met hem, probeert te helpen, zorgt voor hem als hij zich slecht voelt. Tegelijkertijd kun je instorten, schreeuwen, huilen, vragen om te stoppen. Het ergste is dat de kans groot is dat je zelf verslaafd raakt. Het is niet gemakkelijk om je eerdere gedrag op te geven. Je bent eraan gewend om onbewust op een bepaalde manier te handelen, misschien in de veronderstelling dat het beter en correcter zal zijn. Merk echter op dat er niets verandert. De verslaafde leeft voor zijn eigen plezier, en uw fysieke en psychologische toestand verslechtert. Dus, wat moet u doen om uw grenzen te verdedigen? Begrijp hoe u wordt gemanipuleerd. De verslaafde gebruikt verschillende manipulatievallen om u te dwingen te handelen zoals hij nodig heeft. Hij zegt bijvoorbeeld hoe slecht hij zich voelt, dat het vandaag de laatste keer is en dat hij zal stoppen, dat hij gewoon zijn gezondheid moet verbeteren, dat niemand van hem houdt en dat hij zo ongelukkig is, etc. Een verslaafde kan ook gebruik maken van de dreiging van fysiek geweld. Het zet druk op gevoelens van schuld en plicht, zodat de medeafhankelijke moeilijkheden ervaart wanneer het nodig is om de verzoeken van de eerste te weigeren in plaats van te vervullen. Twee subpersoonlijkheden van de afhankelijke Het is belangrijk om onderscheid te kunnen maken in welke staat de afhankelijke zich bevindt . Als het gezonde deel van de persoonlijkheid ernaar streeft de situatie te corrigeren, is het liefde, respect en steun waard, dan is het afhankelijke deel van de persoonlijkheid een goede houding en liefde niet waard. Codependenten richten hun aandacht vaak specifiek op het zieke deel van de persoonlijkheid, waardoor de toestand ervan behouden blijft. Ondertussen is het noodzakelijk om een ​​gezonde subpersoonlijkheid te behouden. Het gezonde deel van de persoonlijkheid is zich bewust van de aanwezigheid van verslaving en de noodzaak van behandeling. Het zieke deel van de persoonlijkheid ontkent het probleem. Om persoonlijke grenzen met de verslaafde op te bouwen, moet je alleen contact opnemen met het gezonde deel van zijn persoonlijkheid, dat wil zeggen, wanneer hij in staat is te beseffen wat er gebeurt. Stel je eigen prioriteiten Je hoeft niet het leven van een verslaafde te leiden. Je hebt je eigen prioriteiten. Wat wil je van het leven? Waar zie jij jezelf? Wat is belangrijk voor jou? Bedenk dat als het middelpunt van je leven een verslaafde is, dit een alarmerend teken is, omdat al het andere naar de achtergrond is verdwenen. Bepaal wat voor jou belangrijk is: leef uitsluitend het leven van een andere persoon, geef toe aan zijn verslaving, of scheid je van hem , het stellen van uw eigen levensprioriteiten. Geef de verantwoordelijkheid terug aan de verslaafde. Denk hier eens over na. De verslaafde heeft volledig afstand gedaan van de verantwoordelijkheid voor zijn daden. Je bent zijn voogd geworden, zijn assistent, een persoon die zijn verslaving ondersteunt. Geef de verslaafde de kans terug om verantwoordelijk te zijn voor zijn eigen leven. Je kunt en mag er geen controle over hebben. Nu beslist hij zelf hoe hij zijn leven, gezondheid en financiën wil beheren. Het gezin zal moeten stoppen met het voortdurend redden van de verslaafde, zodat hij begrijpt dat hij zelf verantwoordelijk moet zijn voor de gevolgen van zijn daden en gemaakte fouten. Om dit te doen, moet je eerst emotioneel van de persoon scheiden. Dit betekent niet dat je niet meer van hem houdt. Dit betekent dat je hem herkent als een onafhankelijk persoon, begiftigd met verantwoordelijkheid voor zijn daden, gedachten en emoties. Als u het gevoel heeft dat uw leven, werk, gezondheid of emotionele toestand lijden onder de daden van een verslaafde, geef hem dan de verantwoordelijkheid en neem de verantwoordelijkheid voor uw eigen daden. U moet ook stoppen met het verbergen ervanhandelingen van de verslaafde. Laat hem verantwoordelijk zijn voor zijn daden, schaam je voor vrienden, familieleden en collega's. Stop met het voortdurend onder controle houden van de verslaafde. Het lijkt jou dat jij de enige bent die controle heeft over de acties van de verslaafde. Dat is echter niet het geval. In feite heb je nergens controle over, maar speel je alleen een rollenspel: Redder-Slachtoffer-Agressor. Door te proberen de acties van een ander te controleren, kom je niet uit de driehoek van destructieve relaties, maar voed je deze. Hoe kun je stoppen met controleren? Begrijp dat jij en de afhankelijke twee afzonderlijke individuen zijn. Jij hebt alleen controle over jouw daden, hij heeft de zijne onder controle. Wees niet bang om de controle over de situatie los te laten - iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en betaalt daarvoor. Het is noodzakelijk om af te komen van de rol van ‘moeder’, de Redder, en je niet langer een slachtoffer te voelen. Begin na te denken over je leven, je behoeften. Stop met het voortdurend en buitensporig aandacht schenken aan het leven van de verslaafde. Denk na over wat u zou willen, wat belangrijk voor u is, wat u zou willen doen als uw gedachten en inspanningen niet op de verslaafde waren gericht. Bemoei u met uw eigen zaken, maak tijd voor wat u wilt of wat belangrijk voor u is. Geef de verslaafde de kans om te doen wat hij wil. Ja, je zult waarschijnlijk denken: ik laat de controle los, de persoon keert terug naar zijn verslaving. Maar dit is zijn recht, zijn leven, zijn verantwoordelijkheid. Houd op een Redder of Slachtoffer te zijn. Maak tijd voor jezelf. Van jezelf houdenCodependents richten hun liefde op anderen. Het is belangrijk voor hen om voor hun dierbaren te zorgen, ongeacht hoeveel pijn en lijden ze veroorzaken. En codependenten vergeten zelfliefde volledig, maar het houdt rechtstreeks verband met de geestelijke gezondheid. Leer jezelf waarderen, respecteren en liefhebben. In plaats van na te denken over hoe je troost kunt creëren voor een verslaafde, bedenk dan wat je voor jezelf zou moeten doen om de kwaliteit van je leven. Zorg voor jezelf, en niet alleen voor anderen. Zelfliefde stelt je in staat je van een ander af te scheiden en er, indien nodig, voor te kiezen om apart te leven en zelfs de contacten te beperken. Geef een voorbeeld van hoe je het moet doen. Je bent niet langer een voogd en assistent van een verslaafde. Je ontwikkelt je eigen interesses: hobby's, werk. Je leeft het leven ten volle. De verslaafde ziet hoe goed het kan zijn als je van een slechte gewoonte afkomt. Hij ziet dat er niemand is die voor hem zorgt, en zijn manipulaties werken niet. De vrouw van een alcoholist bouwt bijvoorbeeld een carrière op, doet aan sport, ontmoet vrienden en bevindt zich in creativiteit. Door een persoonlijk voorbeeld laat ze zien dat er een ander, vreugdevoller en gelukkiger leven bestaat, waarin geen sprake is van verslaving. Het is waarschijnlijk dat een geliefde, geïnspireerd door het voorbeeld, zal besluiten dat het tijd is om zijn leven ten goede te veranderen. Wanneer je je eigen leven begint te leiden, besef je misschien plotseling dat je letterlijk gemakkelijker kunt ademen. En zelfs als u besluit uit elkaar te gaan, zal het uw bewuste keuze zijn. WAT MOET U DOEN ALS U GEEN PERSOONLIJKE GRENZEN KUNT OPBOUWEN? Raadpleeg allereerst een psycholoog. Een specialist zal u helpen uw relatie van de andere kant te bekijken, te begrijpen welke rollen u speelt en hoe deze uw psychologische toestand beïnvloeden. In veel gevallen is echtscheiding de enige juiste beslissing. Weggaan is moeilijk, vooral als je emotioneel gehecht bent aan iemand. Maar denk er eens over na: is dit echt liefde of is het nog steeds een giftige emotionele afhankelijkheid? Waarom kunnen we niet weggaan? Het lijkt ons dat de persoon zonder ons verloren zal gaan, of we denken dat we echt van hem houden. Dit voegt ook een schuldgevoel toe. Dit is echter een illusie. Zelfs als iemand het pad van een verslaafde kiest, is dat niet jouw verantwoordelijkheid, maar de zijne. Het kan zijn dat u uw kinderen het contact met hun vader (of moeder) niet wilt ontnemen. Maar in dit geval kan het beperken van de communicatie de juiste beslissing zijn, omdat u kinderen tegen schadelijke invloeden beschermt en in voortdurende stress leeft. Je kunt eerst scheiding proberen. Leg aan de persoon uit waarom u deze beslissing heeft genomen en onder welke voorwaarden u bereid bent terug te keren