Van de auteur: Als vervolg op het onderwerp opvoeding van kinderen wil ik het hebben over hoe ouders hun kind onbewust de kindertijd ontnemen. Ouders met de beste bedoelingen zijn intensief betrokken bij de ontwikkeling van hun kinderen, en op dit moment wordt het kind beroofd van zijn kindertijd. Communicatie in ongelijke sociale groepen Is het de moeite waard om de voorkeur te geven aan een prestigieuze school? Deze vraag baart veel ouders zorgen. Het is duidelijk dat u alleen het beste voor uw kind wilt. Maar zal hij beter af zijn op een dure eliteschool? Laten we eerlijk zijn: niet iedereen kan dankzij zijn financiële situatie op prestigieuze plekken studeren. Op zulke scholen hebben kinderen en financieel veilige gezinnen de nieuwste snufjes, merkkleding, ze vliegen voortdurend op vakantie naar het buitenland en een kind dat dit niet heeft, voelt zich benadeeld. De gelaagdheid in de klas is opvallend. En een kind uit een bescheidener gezin kan zich niet aansluiten bij de groep welvarender kinderen. Dit traumatiseert de toch al kwetsbare psyche van het kind. De beste uitweg is door het kind een keuze te geven. Je moet hem vertellen dat er een geweldige school is waar ze uitstekend onderwijs geven, waarna er prachtige vooruitzichten ontstaan, maar alle studenten daar komen uit zeer rijke gezinnen en hebben dingen die we niet voor je kunnen kopen. En als het kind zegt dat hij daar echt wil studeren, een goede opleiding wil krijgen, en als je het ermee eens bent heel bescheiden over te komen in vergelijking met je klasgenoten, laat hem dan studeren. En als hij een complex heeft en zich niet wil onderscheiden van anderen, stuur hem dan naar een andere school waar gewone kinderen studeren. Het is belangrijk om het kind uit te leggen dat niet alle volwassenen hetzelfde verdienen en dat hun kinderen daarom anders zijn dingen: sommigen hebben meer geld, anderen iemand goedkoper. Als een kind dit begrijpt en op een goede school wil studeren, hoeft dit niet te worden voorkomen. Bovendien heeft een dergelijke stratificatie in de klas zijn voordelen. Kinderen uit minder rijke gezinnen kijken naar anderen en voelen een gevoel van jaloezie. En dit motiveert hen om een ​​goede opleiding te volgen, een goede baan te vinden en daarvoor een aanzienlijk salaris te ontvangen. Een kind uit een eenvoudig gezin dat aan een prestigieuze school studeert, ziet van kinds af aan het voorbeeld van succesvolle mensen en streeft ernaar hetzelfde en nog beter te worden. Emoties Een ander probleem van onze tijd is de buitensporige emotionaliteit van de moeder. Ze kan ongeremd zijn in het tonen van emoties, ook negatieve. En soms reageert ze het af op het kind. Vooral als hij haar ergens mee pijn deed of een uitbarsting van irritatie veroorzaakte. Dan wordt de moeder gekweld door schuldgevoelens en houdt ze ijverig van haar kind. En dergelijk gedrag verstikt het kind figuurlijk. Daarom moet je allereerst je problemen oplossen en omgaan met je innerlijke wereld. Maar we zijn allemaal mensen, we zijn allemaal onderhevig aan passies en soms kunnen we onze emoties niet bedwingen. Wat moet je eraan doen? Een klein kind zal nooit iets met opzet of uit wrok doen. Hij hoeft mama en papa niet van streek te maken, zodat ze gaan schreeuwen en schelden. Een kind is een indicator van de interne sfeer in het gezin. Geen extern beeld, maar een intern beeld. Wanneer ouders woede, irritatie en andere sterke emoties in bedwang houden en onderdrukken, terwijl ze uiterlijk kalm en welwillend blijven, voelt het kind precies de innerlijke toestand. Hij kijkt niet naar het masker dat op zijn gezicht zit. Het kind kijkt veel dieper. En daarom, als je gelukkige ouders ziet met een nerveus en hysterisch kind, begrijp je dat niet alles in dit gezin zo soepel verloopt als het lijkt. Wat ouders onaanvaardbaar vinden in het gedrag van een kind, is een weerspiegeling van hun eigen interne problemen. Een moeder is bijvoorbeeld geïrriteerd als het kind springt, speelt en schreeuwt. Waarom? Omdat ze het zelf niet kan. Of beter gezegd, hij staat zichzelf dat niet toe. En mijn moeder onderdrukt dit verlangen in zichzelf. En als ze ziet dat iemand anders dit ook kan, irriteert dat haar. Het is belangrijk om dit punt te begrijpen. Er zijn echter situaties waarin een kind echt boos wordt. Ik wil tegen hem schreeuwen, hem uitschelden. Het is beter om dit te doen dan je emoties te onderdrukken. Het is beter om tegen een kind te schreeuwen dan zich stilletjes om te draaien en weg te gaan. Het is beter om de negativiteit één keer weg te gooien dan deze steeds opnieuw op te stapelen/