Vandaag is het 1 april en ik wil iets dat niet al te serieus is. Er was eens een coronavirus... Zo beginnen veel sprookjes, en de onze is daarop geen uitzondering. Er was dus sprake van een coronavirus. Hij was heel getalenteerd, ongelooflijk sterk en heel knap... Tenminste, dat dacht hij bij zichzelf, maar misschien was dat ook echt zo. Maar hij werd niet gewaardeerd! Hij herinnerde zich zijn vader en moeder niet. Misschien heeft hij zelfs nooit moederliefde ontvangen, en als er speciale, virale psychologen waren, zouden ze zeggen dat dit een sterke indruk op hem maakte, trauma, om zo te zeggen. Maar er waren geen psychologen om hem heen, of misschien wendde hij zich niet tot hen. Bovendien was zijn leven, op zijn zachtst gezegd, niet soepel. Hij woonde bij een paar vleermuismuizen. Hij at, weet je, lukraak en allerlei soorten onzin. Inclusief muizen. En tegelijkertijd woonden anderen om hem heen. Deze anderen hadden moeders. Het is waar dat moeders op de een of andere manier niet gelijk hebben. Ze gaven me niet genoeg geld voor mijn 35e verjaardag. En zelfs als kind kochten ze niet al dat speelgoed waar ze naar wezen. En ze hebben mij geen appartement cadeau gegeven, wat volkomen ongebruikelijk is! Was het moeilijk voor hen? Deze anderen aten het lekkerst. Zo erg zelfs dat velen van hen al overgewicht hadden. Maar ze klaagden ook voor altijd. Ofwel is de foie gras verbrand, ofwel zijn de garnalen verkeerd. Sterker nog, niet iedereen at foie gras, iemand klaagde dat rundvlees duur was, dat de kool in de winkel niet van dezelfde kwaliteit was. En er zijn nog veel meer problemen! Ofwel een stemming over amendementen op de grondwet, ofwel een ander probleem van de eeuw, een nieuwe regering bijvoorbeeld, vergeet de oude. Het coronavirus heeft besloten mensen een plezier te doen. Hij begon af te luisteren naar wat mensen zeiden en vroegen. En mensen vroegen. Ik wil: Zodat ik niet naar mijn werk hoef! Zodat ik meer tijd met mijn kinderen kan doorbrengen! Zodat ik nergens heen hoef, maar op de bank moet liggen, en dat niemand commentaar geeft! ervoor, en idealiter, zodat ze mij er ook voor prijzen! Zodat al deze rijke mensen die miljoenen bezitten plotseling veel geld verloren. Veel, veel meer dingen waar mensen om vroegen! Zonder serieus na te denken over uw verzoeken... Maar wees bang voor uw verlangens, ze zullen uitkomen! Hij luisterde naar het coronavirus en besloot mensen te helpen. Hij kwam naar hen toe en alles gebeurde waar ze om vroegen! Je hoeft niet te gaan werken. Je kunt veel tijd met de kinderen doorbrengen. Hier is de bank, lig zoveel je wilt, en zij zijn je ook dankbaar jij ervoor op tv! Alle rijke mensen ter wereld verloren in één keer veel geld! Degenen die een miljard hadden, hebben nu nog maar 900 miljoen over. En er zijn mensen die over het algemeen in puin liggen. Van een miljard hebben ze nog maar 800 miljoen over! En veel van waar mensen om vroegen, kwam uit. Het is waar dat elke medaille twee kanten heeft. De keerzijde van deze medaille was dat veel mensen over de hele wereld ernstig ziek werden en dat er nog veel meer stierven. Miljoenen mensen over de hele wereld zijn hun baan kwijtgeraakt en honderden miljoenen zijn tijdelijk werkloos. Wat wilde je? Heeft u al het bovenstaande gevraagd? Ontvang het en onderteken het. Maar hoeveel mensen vroegen zoiets als: “Ik wil de hele dag op de bank liggen”! Of: "Ik wil meer tijd met mijn kinderen doorbrengen!" Ze hebben duidelijk gemaakt dat ik dit allemaal wil, maar zodat mensen over de hele wereld niet sterven, zodat ze betaald kunnen worden en niet elke dag bang hoeven te zijn? Dus we hebben het begrepen... En wie kreeg de schuld? Coronavirus! Stel je voor, hij wilde het beste, hij deed alles wat ze vroegen. En toen beschuldigden ze hem? En tegelijkertijd raakte hij zelfs daarvoor gewond. Niemand hield van hem, accepteerde hem niet, hij had geen moeder. Hij at wat hij maar kon vinden... En toen werd iedereen boos op hem, ze verklaarden hem de oorlog! Hij keek en keek naar dit coronavirus en hij besefte dat je niet beroemd kunt worden vanwege goede daden. Hij werd ernstig boos en verklaarde de oorlog aan de hele mensheid! 'Hij snelde naar mijn borst: maar ik slaagde erin het in mijn keel te steken en mijn wapen twee keer te draaien... Hij huilde, snelde met al zijn kracht, en wij, verweven als een paar slangen, omhelsden elkaar steviger dan twee vrienden, vielen tegelijk, en in de duisternis ging de strijd door!