Van de auteur: Heel vaak wordt een laag of onstabiel zelfbeeld geïdentificeerd als de hoofdoorzaak van iemands psychologische problemen. Als je zo'n diagnose hebt gesteld, kun je nauwelijks een fout maken. Maar het is volkomen normaal dat de vraag rijst: “Wat kan hieraan worden gedaan?” Heel vaak wordt een laag of onstabiel zelfbeeld geïdentificeerd als de belangrijkste oorzaak van iemands psychische problemen. Als je zo'n diagnose hebt gesteld, kun je nauwelijks een fout maken. Maar het is heel normaal dat de vraag rijst: “Wat kun je hieraan doen?” Hoe kun je het respect en het vertrouwen in jezelf vergroten, hoe kun je je zelfvertrouwen terugkrijgen, hoe kun je in jezelf geloven? Een kort antwoord op deze vragen kan ongeveer zo klinken: je moet persoonlijke en sociale reflectie ontwikkelen. Later in dit artikel zullen we proberen meer gedetailleerde antwoorden te geven. Eigenwaarde is geen ziekte, het is slechts een indicator van ons welzijn. Als we merken dat we een verhoogde lichaamstemperatuur hebben, begrijpen we dat het lichaam onder invloed staat van een aantal externe factoren: virussen of ‘ziektekiemen’. Nu we hebben ontdekt dat we een laag zelfbeeld hebben, kunnen we aannemen dat er in onze psyche en bewustzijn een verstoring van sommige instellingen heeft plaatsgevonden. Sommige externe factoren zorgden ervoor dat we ons minderwaardig of onzeker over onszelf voelden. We kunnen zeggen dat een laag zelfbeeld een signaal is dat we niet de juiste relaties met anderen en met onszelf hebben opgebouwd. We doen iets verkeerd; we evalueren en begrijpen bijvoorbeeld niet wat er gebeurt als een heel mooi meisje zichzelf beschouwt lelijk, dan merkt ze niet dat sommige mensen op haar letten, ze legt zichzelf verkeerd uit over de reacties van andere mensen die ze krijgt. Eric Berna schreef: "Mooi zijn is geen kwestie van anatomie, maar van toestemming van de ouders." Als je de situatie vanuit het standpunt van Eric Berne bekijkt, kunnen we zeggen dat de ouders het meisje in haar jeugd een verkeerde houding ten opzichte van elkaar hebben opgelegd. haarzelf. Gewapend met deze manier van zelfanalyse begon ze zich tegenover anderen te gedragen alsof ze werkelijk lelijk was. Van alle reacties van de mensen om haar heen merkte ze alleen de reacties op die overeenkwamen met haar verwachtingen, dat wil zeggen, ze bevestigden haar ‘lelijkheid’. Zelfwaardering is dus, net als de lichaamstemperatuur, geen echt menselijk probleem. Een hekel aan jezelf of een gebrek aan vertrouwen in jezelf is eenvoudigweg een indicatie dat er iets mis is gegaan in de psyche van een persoon en dat er zich in zijn geest onjuiste instellingen hebben gevormd voor het waarnemen van wat er gebeurt werk met het gevoel van eigenwaarde zelf - je moet de persoon helpen het vermogen te ontwikkelen om zichzelf, zijn acties en de reacties van andere mensen beter waar te nemen. Als we wat zojuist is gezegd vertalen in de taal van menselijke capaciteiten en vaardigheden, dan kunnen we zeggen dat hij de vaardigheden van zelfbewustzijn en reflectie moet beheersen. Betrouwbare reflectie in plaats van onstabiele eigenwaarde Je zou kunnen zeggen dat eigenwaarde een ‘instrument’ is dat we gebruiken om onszelf te evalueren. En het is de moeite waard om op te merken dat dit vaak niet het meest betrouwbare apparaat is, omdat de metingen ervan sterk worden beïnvloed door de acties en oordelen van andere mensen. Stel je voor dat je autorijdt, maar wat je in de achteruitkijkspiegel ziet, is niet wat is er eigenlijk wat er gebeurt, zijn die foto's en afbeeldingen die je ooit zijn opgelegd door je ouders of andere mensen uit het verleden. En de sensoren op het dashboard tonen gegevens die, in plaats van de werkelijke snelheid of de hoeveelheid benzine in de tank, de emotionele verwachtingen van sommige vreemden over de beweging van uw auto weergeven. Hetzelfde gebeurt met ons gevoel van eigenwaarde. In plaats van te analyseren wat er om ons heen gebeurt en nuchter onze daden en toestanden te beoordelen, kijken we in die ‘vervormende spiegel’ die ons in onze vroege kinderjaren is toegeglipt, en vervolgens door andere mensen, soms niet de meest vriendelijke tegenover ons, is gemaakt aanzienlijke inspanning om deze spiegel te vervormen. Zoals reeds vermeld, stellen wij voor om deze te verplaatsenKies de kant van je onstabiele en onbetrouwbare gevoel van eigenwaarde en bewapen jezelf in plaats daarvan met een volledig geverifieerde en betrouwbare reflectie. Er kunnen verschillende soorten reflectie worden onderscheiden: persoonlijke reflectie, dat wil zeggen bewustzijn van wat er in onze psyche gebeurt, evenals begrip van. waarom we deze of gene structuurpersoonlijkheden hebben gevormd, een bepaald zwart karakter. Dit is ook een soort begrip van de ‘interne mechanica’ van onze psyche: een begrip van waarom we deze of gene beslissing nemen in een bepaalde situatie. Begrijpen hoe wat er in onze psyche gebeurt onze rationele beslissingen en acties beïnvloedt. Bijhouden welke gebeurtenissen of herinneringen veranderingen in onze stemming beïnvloeden. Op dit niveau leren we de vaardigheden om niet alleen onszelf te begrijpen, maar ook onze dierbaren, evenals de mensen met wie we bereid zijn om op “korte afstanden” te communiceren, die we dicht bij ons kunnen laten. Bij het organiseren van interpersoonlijke reflectie verschijnen er onmiddellijk minstens twee mensen in ons gezichtsveld: wijzelf en onze gesprekspartner, de persoon met wie we relaties opbouwen. Heel vaak beginnen mensen in relaties verschillende sociale en psychologische spelletjes te spelen, ze begrijpen niet altijd aan welke spelletjes ze worden blootgesteld. Ruzies en conflicten tussen mensen kunnen worden veroorzaakt door verschillen in hun karakter, sociale en familiale scenario's die hen ooit door hun ouders of sociale omgeving werden toegeschreven. Als u dit allemaal begrijpt, kunt u beter begrijpen wat er met u gebeurt in een relatie met een andere persoon. Sociale reflectie, dat wil zeggen begrijpen hoe onze woorden en daden door andere mensen worden waargenomen, begrijpen wat er gebeurt in de teams waarin we studeren. , werk, voertijd. Dit is een begrip van sociale gedrags- en statusspelletjes, openlijke en verborgen groepsdynamieken, pogingen tot intriges en regelrechte manipulatie van anderen. Sociale reflectie zorgt ervoor dat een persoon zich zelfverzekerder voelt en in een team kan handelen; het is een begrip van de geschreven en ongeschreven wetten die zich in verschillende groepen mensen ontwikkelen. Door al deze soorten reflectie te gebruiken, vormt een persoon geleidelijk een meer adequate en betekenisvolle perceptie van zichzelf, zijn capaciteiten, de middelen en hulpbronnen die hij gebruikt. Bovendien begint een persoon de reacties van andere mensen op hem op te merken en correct waar te nemen. Deze reacties kunnen adequaat en eerlijk zijn, of ontoereikend en zelfs ronduit vijandig. Bewustwording van wat er in onze psyche gebeurt. Het concept van ‘eigenwaarde’ bevat aanvankelijk enige inconsistentie. Feit is dat wij het niet zelf zijn die onszelf evalueren, en dat wij niet de criteria ontwikkelen waarmee we onszelf kunnen evalueren. In de eerste plaats beïnvloeden onze ouders de vorming van ons gevoel van eigenwaarde. Ouders en grootouders zijn erg genereus met de etiketten en scheldwoorden die ze aan hun kinderen ophangen: “Waarom ben je zo onhandig!”, “Wie zou met zo’n boef trouwen? ”! Kijk naar jezelf in de spiegel,” “Dit is de eerste keer dat ik zo’n idioot zie! Nou, hoe kun je zulke simpele dingen niet begrijpen!”, “De kinderen van iedereen zijn als kinderen, maar ik heb een soort inktvis” - dit zijn voorbeelden uit herinneringen aan iemands kindertijd die te horen zijn van mensen die lijden aan een laag zelfbeeld. Naast zulke openhartige 'vloeken' en 'ouderlijke spreuken' konden onze dierbaren in de kindertijd complexere spelletjes met ons spelen. Bij thuiskomst van hun werk kunnen zowel mama als papa bijvoorbeeld de gewoonte hebben om eerst zonder reden of om een ​​​​niet erg belangrijke reden tegen het kind te schreeuwen, en dan, nadat ze gekalmeerd zijn en tot bezinning zijn gekomen, beginnen te strelen, hun onverdiend beledigde kind troosten en verwennen. In het geval van ‘ouderlijke spreuken’ ontwikkelt het kind een laag zelfbeeld, en in het geval van ‘emotionele schommelingen’ in de vorm van agressie en geschreeuw, vervangen door hectische genegenheid en buitensporige tederheid. een onstabiel zelfbeeld wordt gevormd in alle gevallen waarin we als kind worden geconfronteerd met agressie, beledigingen ,Door angst te tonen vanwege onze eigen persoon, maar ook door afkeer en teleurstelling te tonen, vormen zich onwillekeurig psychologische verdedigingen in onze ziel, met behulp waarvan we onszelf proberen te beschermen tegen de beelden die aan ons worden opgehangen. Sommige kinderen beginnen te snauwden en reageren onbeschoft, sommigen proberen alles wat onaangenaam voor hen was te negeren en uit hun bewustzijn te verdringen, sommigen raken geïsoleerd en ‘trekken zich in zichzelf terug’, anderen proberen wraak te nemen, schadelijk te zijn en hun ouders gek te maken Veel van deze beschermende mechanismen en overlevingsmethoden worden tot automatisme gebracht en vallen op het onbewuste niveau. Als gevolg hiervan beginnen ze onvrijwillig voor ons te werken in niet de meest geschikte situaties. Maar als we ons gedragen als verliezers, als lelijke mensen of domme mensen, dan beginnen de mensen om ons heen onze gevoelens te beantwoorden, ondanks het feit dat we een aantal beschermende mechanismen hebben ontwikkeld die deze vloeken gedeeltelijk afwenden en gedeeltelijk uit het bewustzijn verdringen. Ze beginnen ons echt te behandelen als verliezers, lelijke mensen en domme mensen. Over het algemeen moeten we ons op het niveau van persoonlijke of psychologische reflectie realiseren wat voor soort verdedigingsmechanismen er in onze psyche worden geactiveerd, evenals welke andere onbewuste programma's en programma's. stereotypen beheersen ons. We identificeren de acties van “ouderlijke vloeken”, “familie- en sociale scripts”, “slechte sociale spelletjes”, “psychologische verdedigingen”. Reflectie van interpersoonlijke relaties Als psychologische reflectie ons in staat stelt om, in plaats van zelfwaardering, het juiste beeld te vormen van wat er in onze psyche gebeurt, dan beginnen we op het niveau van interpersoonlijke relaties de perceptie te corrigeren van hoe mensen die dicht bij ons staan ​​op ons reageren. en wat ze over ons zeggen. Degenen die ons nu omringen Feit is dat mensen in interpersoonlijke relaties ook vaak niet erg adequate beelden op elkaar projecteren. Een man kan zijn vrouw bijvoorbeeld de schuld geven van iets waar hij zelf erg bang voor is. Soms kunnen we sommige tekortkomingen niet aan onszelf toegeven en merken we ze vaak gewoon niet bij onszelf op, maar tegelijkertijd vinden we ze heel gemakkelijk in het gedrag van onze dierbaren als het verlangen om onze problemen op anderen te projecteren wordt gecombineerd met de bereidheid van deze mensen om de vloeken van anderen te accepteren, is het normaal dat het zelfrespect van laatstgenoemden enorm zal lijden. Naast de verkeerde perceptie van zichzelf en hun partner, kunnen mensen in hechte relaties elkaar 'besmetten' met verschillende psychologische spelletjes of '. slechte sociale games”, zoals Eric Berne ze noemde. Na de plot van deze spellen probeert een van de partners de ander meestal een bepaalde rol op te leggen. Als de een bijvoorbeeld een 'slachtoffer' wil zijn, daagt hij de ander op alle mogelijke manieren uit om de rol van een 'slachtoffer' op zich te nemen. 'manipulator' of 'aanklager', maar wat als hij zelf graag iemand de schuld geeft, dan dwingt hij zijn partner om voortdurend excuses te verzinnen. Heel vaak in relaties, vooral voor die mensen die net met elkaar beginnen te leven, hun hele jeugd problemen verergeren en hun ogenschijnlijk genivelleerde gevoel van eigenwaarde begint te fluctueren en weer te dalen. Bovendien kunnen naaste mensen elkaar met succes 'besmetten' met hun problemen of een partner uitdagen om reacties te vertonen die over het algemeen ongebruikelijk voor hem zijn. Sociale reflectie Zoals de naam al doet vermoeden, stelt sociale reflectie een persoon in staat een correctere perceptie van zichzelf en zijn gedrag te beoordelen. Het belangrijkste is dat iemand, in plaats van te ervaren dat hij niet in overeenstemming is met sociale normen of zich complex voelt over zijn sociale status, de middelen krijgt om gedrag te corrigeren en een correctere perceptie te vormen van wat er gebeurt. We kunnen zeggen dat hij zich geen zorgen begint te maken over zijn eigenwaarde, maar het beeld van zichzelf begint te creëren dat hij nodig heeft................. .. Het is duidelijk dat reflectie geen wondermiddel is voor al onze psychologische problemen en zoeken naar onze ziel. Maar door dit vermogen te ontwikkelen, samen met enkele andere intellectuele, communicatieve en organisatorische vaardigheden, kunnen we niet zo afhankelijk zijn van het gevoel van eigenwaarde dat we hebben./117384/