Heb je ooit het gevoel gehad dat het leven voorbijgaat, maar alsof het voorbijgaat? Er gebeurt iets, maar op de een of andere manier meer automatisch? Het lijkt alsof er veel gebeurtenissen in het leven plaatsvinden, maar er is leegte in je ziel? Mensen multitasken, ze kunnen verschillende dingen automatisch doen, het is gemakkelijker op deze manier, je hebt tijd om meer dingen te doen. Maar wat is de prijs? Een man komt bijvoorbeeld terug van zijn werk, de zon gaat onder, de wolken worden goudkleurig verlicht, een van de voorbijgangers begint de lucht te fotograferen, maar daar heeft onze held geen tijd voor, denkt hij. over de laatste bijeenkomst. Er draaien gedachten in zijn hoofd over hoe hij in de ogen van anderen keek, wat zij van hem dachten. Dus keert hij terug naar huis, eet en leest het nieuws, hij voelt de smaak van eten bijna niet. Hij doet de afwas en maakt plannen voor morgen. Hij voelt bijna niet de temperatuur van het water of de aanraking ervan op zijn huid. Voordat hij naar bed gaat, zet hij een film aan, maar hij wordt gekweld door een schuldgevoel omdat hij ervoor heeft gekozen tv te kijken in plaats van professionele literatuur te lezen. De dag is voorbij, maar is hij geleefd? Hoe lang bracht de persoon door in het moment ‘hier en nu’? De avond van onze held ging gepaard met angst en spanning, hij was in het verleden of in de toekomst. Hij merkte de schoonheid van de zonsondergang niet op, kon niet genieten van de smaak van eten en het kijken naar een film. Hij ging naar bed met een gevoel van zwaarte en ontevredenheid. Al zijn aandacht was geconcentreerd in zijn hoofd, in de sfeer van de geest. Sommige dingen doen we allemaal automatisch, daar is niets mis mee als iemand niet 24 uur per dag zo leeft. Heel vaak worden cliënten tijdens sessies verward door vragen: "Wat is er nu met je aan de hand?", "Wat wel voel je je?”, “Wat is er mis met je lichaam?” Stoppen en naar jezelf luisteren is niet eenvoudig. Ik weet nog hoe moeilijk het voor mij was om deze vragen in eerste instantie te beantwoorden. Het hoofd met zijn intellectualisering kwam altijd op de eerste plaats, en ik wilde zulke vragen overslaan. Intellectualisering stelt je in staat je emoties onder controle te houden met behulp van je geest. En dit is ook niet erg totdat een persoon in een robot verandert, maar zichzelf verschillende emoties laat ervaren: blij, verdrietig, boos, verrast, etc. Je kunt een eenvoudige bewustzijnsoefening doen: het is raadzaam om de recorder aan te zetten en te schrijven Schrijf je woorden een paar minuten op, te beginnen met de zin: “Nu besef ik dat...” Naarmate de oefening vordert, zal er zeker een moment ontstaan ​​waarop je wilt stoppen. Maar als je dit opmerkt, erover praat en doorgaat met de oefening, dan is de kans groot dat er iets bijzonder interessants zal verschijnen. Iets waardoor je opgewonden raakt in afwachting van de ontdekking van iets spannends en oncontroleerbaars.