Alle kinderen gedragen zich wel eens agressief. Dit is volkomen normaal. Wat moeten ouders doen als ze willen dat hun kind zijn agressie constructiever uitdrukt? 1) Veroordeel het kind niet vanwege zijn woede. Dit is de eerste aanbeveling. Het is noodzakelijk dat het kind niet denkt dat hij slecht is als hij agressie uit. 2) Moedig aan wat het kind over zijn woede zegt. We zeggen tegen het kind: “ALLE MENSEN ZIJN BOOS. EN JIJ OOK. Het is goed dat je zei dat je het niet leuk vindt. Maar je moet niet over de vloer rollen, dat vind ik niet leuk, en ik vraag je dat niet nog een keer te doen. Je mag de dobbelstenen gooien, maar alleen naar de bank of de muur.” Maar al deze woorden hebben alleen zin als het kind al kalm is; tijdens een woede-uitbarsting zijn alle woorden nutteloos. 3) Gebruik actief luisteren. Dit is een weerspiegeling en acceptatie van de gevoelens van het kind. ‘IK ZIE DAT JE BOOS BENT’, IK ZIE JE van streek.’ Bovendien is het de moeite waard om niet alleen agressieve gevoelens te weerspiegelen, maar alles "je bent tevreden", "je vindt het leuk." 4) Praat over je gevoelens - "Ik ben boos", "Ik ben onaangenaam als je ..." Zo leert het kind over zijn gevoelens te praten. 5) Houd uw kind op natuurlijke wijze actief. Laat hem rennen, springen en van het leven genieten. Een van de behoeften van het kind is immers vrij en vreugdevol spelen. Speel met hem - vecht bijvoorbeeld met kussens. Moedig uw kind aan om zijn emoties duidelijk te uiten. Dit is erg handig.6) Weiger niet op onredelijke gronden. Denk er eens over na: weet je zeker dat je niet kunt geven wat hij vraagt? En als u weigert, vermeld dan altijd de REDEN. Niet alleen NEE, maar om de een of andere reden - geen geld, ik ben moe, heb je dit vandaag al gegeten, etc. 7) Stel grenzen. Duidelijk, onvoorwaardelijk. Wat kan wel en wat niet. Het kind zal een ALGORITME hebben, hij zal weten wat goed en wat slecht is. Wat desoriëntatie veroorzaakt, is dat de regels vloeiend en inconsistent zijn. Dat wil zeggen dat ouders op geen enkele manier zullen reageren op wat ze gisteren hebben gestraft. Wetten zullen kinderen geen kwaad doen. Integendeel, ze hebben het nodig. Als hij huilt als hij een tweede cartoon wil, is het niet nodig om de tweede aan te zetten. 8) Geef gewoon warmte en genegenheid. Niet over ondernemen, niet over studeren, maar zomaar. Geef meer knuffels. Klassiek - 9 knuffels per dag, zomaar. Lichaamscontact, oog in oog. Het is niet de beste optie om uw kind te adviseren ‘op het kussen te gaan liggen’ tijdens een affectieve uitbarsting. Het is gewoon beledigend, het is alsof je interactie weigert. Het kind begrijpt niet echt waarom dit zo is. Hij ziet het verband niet tussen de tekenfilms die hij kwijt is en het kussen. Het is beter om dit samen te doen. Over het algemeen is dit een channelingtechniek uit de psychotherapie voor volwassenen. Ze is niet voor kinderen. Het is gebaseerd op kwalitatief bewustzijn van gevoelens. En dit is een lange en dunne klus.