Van de auteur: Dit artikel komt uit een serie van mijn “naai-psychologische aantekeningen”, waarin ik psychologie (mijn hoofdberoep) vergelijk met naaien en breien (mijn hobby's, hobby). Hier heb ik het over de hulpmiddelen in het werk van een psycholoog en een naaister, vergelijk ze en trek analogieën. Het lijkt mij dat als je een 'man op straat' vraagt: 'Welke hulpmiddelen gebruikt een naaister in haar werk? ”, dan herinnert hij zich waarschijnlijk een naaimachine, een schaar, naalden. Meer “gevorderde” mensen noemen misschien een overlockmachine (een machine voor het verwerken van de randen van naden, het naaien van breiwerk). Weinig mensen weten dat er ook overlockmachines, een borduurmachine en een heleboel verschillende apparaten zijn die knopen, blokken en oogjes doorprikken. , enz. enzovoort. (Ik zal je niet meer vervelen met terminologie). Misschien is het voor iemand een ontdekking dat het strijkijzer ook een naaistergereedschap is, want... vrijwel elke naad wordt afgewisseld met strijken, strijken, strijken, strijken, etc. Ik denk dat het idee van het bekendste gereedschap - de naaimachine - ook verre van realiteit is. Moderne naaimachines zijn qua ontwerp en “vulling” heel anders dan de prehistorische Zingers die onze grootmoeders hadden of de Podolsk “Chaikas” die de trots van onze moeders waren. Auto's zijn niet langer alleen mechanisch (handmatig, voet, elektrisch). Tegenwoordig worden er hele computerprogramma's in 'genaaid', waardoor je met één druk op de knop complexe steken kunt uitvoeren (bijvoorbeeld een knoopsgat maken). Nu hebben ze 20, 50, 70 en in sommige tot 500 soorten steken (!!!), hier heb je bloemen, bloemblaadjes en zelfs alle Cyrillische en Latijnse letters, 5-20 soorten lussen. Daarom maken naaisters maatwerk professioneel moet je je ‘wagenpark’ (zoals ze zelf over hun auto’s zeggen) voortdurend bijwerken en “afstemmen” en nieuwe tools onder de knie krijgen. Ik vraag me af wat diezelfde “man op straat” zal zeggen als je hem vraagt: “Welke hulpmiddelen gebruikt een psycholoog in zijn werk?” Deze vraag zal hem waarschijnlijk diep nadenken. Ik zie zelfs deze verbijsterde blik en hoor het antwoord: “Ja, geen, hij praat alleen maar.” Misschien zal een persoon met meer kennis zeggen: "allerlei tests." Het antwoord op de vraag over de hulpmiddelen in het werk van een psycholoog ligt niet zo voor de hand. Uiterlijk lijkt ons werk op gewone communicatie tussen twee of meerdere mensen, waarbij de een meer praat (cliënt), en de ander zwijgt, soms vragen stelt, parafraseert, generaliseert, interpretaties geeft (psycholoog). in het werk van een psycholoog is hij zichzelf, zijn persoonlijkheid. In ons werk vertrouwen we op de gevoelens die de cliënt bij ons oproept (zijn uitspraken, acties), we gebruiken onze eigen kwaliteiten (bijvoorbeeld welwillendheid, vertrouwen). beroemde psychoanalyse, of minder bekende gestaltherapie, neurolinguïstisch programmeren (NLP), psychosynthese, enz. Of beter gezegd, het is niet eens één instrument, maar een hele koffer, of zelfs een karrenvracht aan instrumenten. Het volgende niveau zijn verschillende psychotechnieken, te beginnen met de meest elementaire, bijvoorbeeld passieve luistertechnieken (zoals toeteren, met het hoofd knikken, enz.). etc.), eindigend met diepere, die in bepaalde fasen worden gebruikt (bijvoorbeeld een brief aan jezelf schrijven of tegen een ‘lege’ stoel praten, of je eigen innerlijke wereld tekenen). Voor de duidelijkheid zal ik enkele analogieën geven. Het belangrijkste hulpmiddel in het werk van een naaister is dus een naaimachine, en in het werk van een psycholoog - zijn persoonlijkheid. Vaardigheid in elke richting van de psychologie (psychoanalyse, symbooldrama, kunsttherapie, lichaamstherapie). overlockmachine, een tapijtkluisje, een borduurmachine of andere complexe apparatuur. Het is niet genoeg om het te kopen, je moet het ook onder de knie krijgen, leren hoe je er verschillende steken en naden op kunt maken, apparaten gebruiken en het aan verschillende soorten stoffen kunnen aanpassen. Dus de ‘uh-huh-ja’-techniek die wordt gebruikt tijdens het luisterproces (de naam spreekt voor zich) is naar mijn mening vergelijkbaar met de aanwezigheid…