Wat vertelt een symptoom als ‘verslaving’ ons? Dat de realiteit totaal ondraaglijk is geworden en dat we er dringend aan moeten ontsnappen naar een alternatief, bij voorkeur aangenamer en minder bewust. “Let op mij! Alsjeblieft!!!!” En deze methode is, helaas, een win-winsituatie. Soms vertel ik het aan de jongens in de afkickkliniek. gaat over wederzijdse afhankelijkheid, over overbescherming, en er zijn altijd meerdere mensen op wie hij niet reageert. Zij hebben een ander verhaal. Moeder werkte veel, probeerde haar leven te regelen nadat haar vader was vertrokken, of 'merkte simpelweg niet' dat ze moeder was geworden. Of papa - het verhaal is hetzelfde. De kinderen klagen dat ze natuurlijk alles voor ze hebben gekocht, maar dat er geen liefde, aandacht, genegenheid of ‘kalvertederheid’ was. De zin die ze het vaakst hoorden: "Nou, wat heb je nodig? Ik koop alles voor je!!" Later blijkt dat deze jongens in hun kindertijd veel ziek waren. Dit was de enige manier om erachter te komen dat mama/papa liefheeft en het opmerkt. We zijn anders opgegroeid en ziek geworden. En dan blijkt dat stoppen met ‘ziek zijn’ = geen uitingen van liefde ontvangen. Dit is een van de redenen voor onbewuste weerstand tegen herstel. De gruwel is dat de ouder, wanneer hij zijn kind naar een rehabilitatiecentrum stuurt, in dezelfde positie blijft: "Ik betaal voor jou!" ("Ik ben geweldig, ik doe alles voor je bestwil, maar je bent niet dankbaar!") En het veranderen van deze positie is ongelooflijk moeilijk, omdat de ouder zelf ernstig ontkent. Gelukkig zijn er voorbeelden waarbij een ouder, die veranderingen bij een kind opmerkt, zich openstelt of de moed krijgt om deze realiteit te erkennen. En dan de hulp inroepen van psychologen en scheikundespecialisten. verslavingen, zelfhulpgroepen, het proces begint en, zoals in dat lied, “het ijs smelt” tussen hen :) En het proces is lang en moeilijk - leren jezelf en anderen lief te hebben en op te merken. En traditioneel slecht advies! Neem nooit een kind in je armen, niet in. Kus of knuffel onder geen enkele omstandigheid! *Stop ook al zijn pogingen om dit jegens jou te doen. *Als je plotseling het gevoel hebt dat je iets verkeerd hebt gedaan, bied dan geen excuses aan. Vraag niet om vergeving! Koop een speeltje/smartphone/tablet en presenteer deze met een uitdrukking op je gezicht alsof er niets eerder is gebeurd. *Laat je kind met rust, hoe oud hij ook is. Je kunt het ook overlaten aan grootmoeders, vriendinnen en iedereen die geen sterke tegenzin heeft om bij hem te komen zitten. *Als een kind je zijn tekeningen/knutselwerkjes/cijfers enz. laat zien, let dan niet op. Dit is niet interessant.* Nou ja, het allerbelangrijkste! HERINNEREN!!! Breng geen tijd door met uw kind. Je hebt geen tijd, je moet werken en geld verdienen voor zijn eigen bestwil! Zodat hij niet slechter is dan alle anderen! Je doet dus alles goed, maar hij is nog maar klein en begrijpt er niets van. Hij zal het waarderen als hij groot is. Iets zoals dit. Er zijn ook gedachten over de oorzaken van verslavend gedrag. Ik zal ze zeker met je delen :) Ik kijk uit naar vragen, opmerkingen, meningen !