Soms, zonder dat we het willen, beleven we negatieve herinneringen keer op keer opnieuw met verbazingwekkend realisme. Ze verlaten ons hoofd niet en verhinderen ons te leven. Laten we eens kijken waar dit mee te maken heeft en kort stilstaan ​​bij een van de methoden waarmee we met zulke ongenode gasten in ons geheugen kunnen omgaan. Waarom komen sommige negatieve herinneringen vaak naar voren als 'levend'? Dit gebeurt omdat psychologisch trauma en stress het psychofysiologische mechanisme blokkeren dat verantwoordelijk is voor het verwerken van informatie in de hersenen. Herinneringen lijken te ‘hangen’ tussen de werkelijkheid en de herinnering en komen steeds weer naar boven. Dit is wat zulke herinneringen zo reëel maakt dat een persoon die ze ervaart, vaak zeer reële fysieke pijn, duizeligheid, enz. ervaart. Een manier om dit probleem op te lossen is de methode van oculaire reflex psychocorrectie (ORPC). Het is gebaseerd op de EMDR-methode (Eye Movement Desensitization), ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Frances Shapiro. Die in 1987 tijdens een wandeling door het park ontdekte dat oogbewegingen stressvolle herinneringen verminderen. Vanuit deze observatie heeft zich een hele therapierichting ontwikkeld, die in onze tijd over de hele wereld op grote schaal wordt gebruikt. GRPC is op zijn beurt een ontwikkeling van EMDR, waarbij niet alleen oogbewegingen worden gebruikt, maar deze ook worden gesynchroniseerd met de ademhaling. Omdat ademhalingsmethoden ontspanning bevorderen, neemt de effectiviteit van de methode toe. Het is vermeldenswaard dat deze methode al lang vóór Shapiro bekend was. De wortels gaan terug tot het oude India, waar yogi’s ademhalingsoefeningen gebruikten in combinatie met oculomotorische oefeningen om ‘mentale wonden te genezen’. Er is hier geen sprake van magie, alleen van de fysiologie van het menselijk lichaam. Tijdens de sessie volgt de cliënt een speciale aanwijzer, waarbij hij hier ritmische ademhaling op toepast. Je eigen gevoelens worden periodiek beoordeeld. Na ongeveer 30 minuten wordt de herinnering verwerkt, vervaagt, verliest zijn negatieve emotionele connotatie en krijgt soms een positieve. De herinnering ‘vervaagt in de herinnering’. Als gevolg hiervan blijft de persoon zich herinneren wat er is gebeurd, maar dergelijke pijnlijke reacties komen niet meer voor in het lichaam. Meestal zijn 1-2 sessies voldoende voor zichtbare resultaten, maar het hangt allemaal af van het specifieke geval en hoe lang geleden de herinnering is is. Deze methode is geschikt voor zowel volwassenen als kinderen die duidelijke instructies kunnen volgen. Dmitrieva N.M., neuropsycholoog bij het Familiecentrum "1000 Steps"".