Elke keer dat we verliefd worden, ervaren we opgetogenheid. De tijd verstrijkt echter en vaak veranderen de lieve zwakheden van onze partner in een bron van irritatie. We worden steeds intoleranter. We beginnen fouten te ontdekken, zelfs bij niet-bestaande problemen. Liefde is een groot vergrootglas of spiegel, waarin al onze moeilijkheden en complexen bijzonder duidelijk zichtbaar zijn. Heeft u het gevoel dat uw partner ongepast reageert op sommige van uw uitspraken? omdat onzin? - Heeft u van anderen gehoord dat u hun woorden en daden verkeerd interpreteert? - Komt het bij u vaak voor dat u moeite heeft met het vergeven van overtredingen, ook al is het conflict al opgelost? Laten we dan deze kwestie begrijpen. Ieder van ons draagt ​​een grote emotionele last van problemen. We hebben ze sinds onze kindertijd opgebouwd, en als we ons hier in de kindertijd niet te veel op concentreerden, komen de trauma's uit de kindertijd nu onder onze volledige aandacht door je vader omdat hij niet genoeg tijd met je doorbrengt, of door je moeder omdat hij geen nieuw speelgoed heeft gekocht, of door je broer die geen aandacht schenkt aan je probleem. Al deze emoties zijn de bouwstenen van een uniek gebouw dat jij bent, jouw individualiteit hoe dichter je bij je partner komt, hoe gemakkelijker het is dat onderdrukte gevoelens naar buiten komen. En vaker onderdrukken we moeilijke gevoelens, die gewoonlijk negatief worden genoemd. Kijk goed naar wat er precies bij je partner negatieve gevoelens bij je veroorzaakt, en dan eerlijk en openlijk naar jezelf en je gedrag. Hoogstwaarschijnlijk zul je merken dat je vooral geïrriteerd of gestrest raakt door wat je intens ontkent en niet accepteert over jezelf. Heeft iemand je geleerd lief te hebben? Natuurlijk hebben we geen speciale lessen over het opbouwen van relaties, en dat is jammer... Maar naarmate we ouder worden, leren we allemaal relaties en de kunst van het liefhebben van onze ouders. Totdat we het huis van onze ouders verlaten, absorberen we de lessen die onze ouders ons leren. Je leraren kunnen ook grootouders zijn, oudere zussen en broers, of tantes en ooms. Een kind leert onvermijdelijk relaties van zijn dierbaren, van zijn familie. Door naar je ouders te kijken, heb je jezelf geleerd geheimzinnig te zijn, of omgekeerd wees open. Als je ze tegen elkaar zag liegen, dan heb je de wetenschap van het liegen geleerd; dan leer je hetzelfde te doen. We imiteren onze ouders vanaf onze geboorte, zelfs als we dat niet willen. Onze ouders hebben ons de eerste les in relaties gegeven, de tweede les die we van de samenleving leren. Waar we eerder in de films vooral geïdealiseerde gezinnen zagen, vastbesloten een mooie toekomst op te bouwen, zijn dit nu vooral ontrouw, open relaties of enthousiaste vrijgezellen, ongehuwde vrouwen, die elk op hun eigen manier alleen voor zichzelf leven en om geld te verdienen. een onstuimige levensstijl leiden. Geluk is geassocieerd geworden met vrijheid, en vrijheid van verplichtingen. We horen vaak van jongeren dat ze een open relatie willen, zonder verplichtingen. Maar relaties zijn hard werken en niet gemakkelijk. En elke baan brengt verantwoordelijkheid met zich mee. Natuurlijk is de houding ten opzichte van het huwelijk in de loop van de evolutie veranderd. In de tijd van onze overgrootmoeders werd het huwelijk niet gezien als een romantisch avontuur, maar eerder als een economisch winstgevende transactie. Bedenk immers dat ouders van jonge mensen het vaak eens waren over de bruiloft en hoe en waar de pasgetrouwden zouden leven. Vrouwen trouwden om een ​​kostwinner te vinden (ze werkten niet), een man trouwde om troost en zorg te vinden. en kinderen. Tegelijkertijd werden liefde en geluk als speciaal geluk beschouwd. Het was toen dat de uitdrukking werd geboren: “als je het doorstaat, word je verliefd.” Een normaal seksueel en spiritueel leven werd als een excessief beschouwd. En het spirituele leven kwam vooral neer op het kijken naar films die vertelden over een mooie toekomst en hoe goed we leven. Voor de generatie van onze ouders was het al gemakkelijker, zij konden zelf beslissen met wie ze een relatie aangingen. En toch was de enige acceptabele keuze!