I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Hoe kun je een geliefde beïnvloeden - een zoon, echtgenoot, vrouw, broer - altijd met als doel hem aan het denken te zetten, iets te gaan doen, te veranderen? Ja, het lijkt erop dat 'iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen leven', maar als dit het leven is van een naaste en dierbare persoon, wat te doen dan, wordt de ziel 'in stukken gescheurd'? Natuurlijk nemen psychologen dergelijke verzoeken meestal niet in behandeling, maar hierdoor verdwijnt de behoefte om op zijn minst op de een of andere manier een ander te beïnvloeden niet alleen niet, maar kan deze zelfs toenemen als zijn gedrag verslechtert en hem nog meer begint te storen van het beïnvloeden van anderen, en dit niet van manipulatie, wanneer je, terwijl je invloed uitoefent, je doel verbergt. Dit is een uiterst eerlijk en open gedrag waarbij u niet van bedrog of onoprechtheid kunt worden verdacht. Dit is een zeer eenvoudige en begrijpelijke en tegelijkertijd moeilijk te implementeren techniek. Het heet ‘laat de ander de gevolgen van zijn daden onder ogen zien’. Laten we eens kijken hoe het werkt in de volgende voorbeelden: De zoon gaat naar het land. De ouders komen naar de auto en hij begint: “Heb je deze meegenomen? Hoe zit het met een gieter, en drinkwater, en draad voor slangen, en sproeiers voor een irrigatieslang? Bijlagen vergeten? Nou, zie je, het is goed dat we naar je toe zijn gekomen, anders hadden we moeten terugkeren. Ah, maar hoe nuttig zou het voor hem zijn om iets te vergeten en naar huis terug te keren, waarbij hij benzine, tijd en energie verspilt. De volgende keer zou hij oplettender, verantwoordelijker en meer gefocust zijn. Maar in dit geval heeft hij niet de kans om volwassener te worden, omdat er 'zorgzame' ouders zijn die iets voor je afmaken en fouten en vergissingen opruimen. Tegelijkertijd vragen dezelfde ouders tijdens een afspraak met een psycholoog: "Nou, help je zoon op te halen"... Je man verhief zijn stem tegen je. Je hebt hem gewaarschuwd dat dit voor jou onaanvaardbaar is en dat je hem de volgende keer zult verlaten. Hij verheft zijn stem opnieuw (en steekt misschien zijn hand op). Je huilt 's nachts in je kussen, maar verlaat hem niet, en vraagt ​​​​een psycholoog: "Hoe kun je je man beïnvloeden?" Wat als u probeert uw man de gevolgen van zijn gedrag te laten voelen? U wilt het kind beïnvloeden, maar om de een of andere reden maakt u veel dingen voor hem af. Doe bijvoorbeeld het badkamerlicht achter hem uit. Op weg naar huis ('s avonds) koop je brood, wetende dat het kind de hem opgedragen plicht niet zal vervullen - hij zal het brood niet kopen. En dit is in plaats van 's avonds zonder brood te zitten en het kind duidelijk te maken dat hij verantwoordelijk is voor het uitvoeren van de instructies die hem worden gegeven. En aangezien het licht niet uitgaat, betekent dit dat uw uitgaven aan nutsvoorzieningen stijgen, wat betekent dat tegelijkertijd het bedrag dat regelmatig aan hem wordt toegewezen voor zakkosten afneemt, wat logisch is: u moet voor het licht van het kind betalen kleedt zich niet voor het weer. Laat hem zich niet aankleden. Laat hem ziek worden. Alleen tijdens ziekten moet er een strikt regime zijn (geen computer, geen oplettendere houding), anders zal het winstgevender en interessanter zijn om ziek te zijn. Mijn man en zoon kunnen lange tijd geen baan krijgen. Ze stelden deadlines. Als u daar niet aan voldeed, werd uw uitkering verlaagd (zelfs voor uw man, zelfs voor uw kind – er zijn ouders die hun reeds volwassen kinderen onderhouden). Het is simpel: je werkt niet, je krijgt geen geld (noch voor sigaretten, noch voor bier, laat staan ​​voor bijeenkomsten met vrienden, noch voor nieuwe kleren). Bent u bang dat u ‘van de honger zult omkomen’? Geef sowieso geen geld; het is beter om zelf eten te kopen. De eenvoudigste en meest noodzakelijke zijn ontbijtgranen, pasta, aardappelen, brood. En als hij zijn brood wil smeren, laat hem dan gaan werken, in ieder geval tijdelijk, totdat hij zijn ‘droombaan’ vindt. Gaan ouders en kinderen gedachteloos leningen aan en gedragen ze zich onverantwoordelijk in de financiële sector? Ik ken kinderen die hun ouders keer op keer uit de schulden halen. Ik ken ouders die schulden betalen voor hun kinderen (die eigenlijk nergens werken, maar wel goed willen leven). Laat ze geconfronteerd worden met schuldeisers, incassobureaus, laat ze uit een groter appartement naar een kleiner appartement worden gezet. Anders zul je hoogstwaarschijnlijk ervoor blijven betalen, klagen (bij vrienden, een psycholoog), maar toch betalen. Als de gevolgen van mijn daden voor mij ongemakkelijk zijn, dan zal ik er iets aan doen. Als ik beschermd ben tegen deze gevolgen).

posts



69226691
18916953
1398981
68538729
46660828