I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Van de auteur: Het was de tiende dag van het nieuwe jaar. Ik wil wat thee drinken en een beetje doodgaan... Vrienden, ik heb ooit een reeks artikelen geschreven over het onderwerp te veel eten, waarin ik verwees naar de fysiologische en psychologische redenen voor te veel eten. Impulsief, dwangmatig overeten enzovoort. Nu zal ik het hebben over de redenen die op het gebied van ons onbewuste liggen. Als we in het schaduwgebied de persoonlijkheidsstructuur volgens K.G. Jung. Wat is het verschil? Ik denk dat de ‘bekende’ geclassificeerde redenen voor overgewicht, zoals ‘het behoud van de maagdelijkheid’, ‘de wens om niet aantrekkelijk te zijn voor mannen’, ‘eetproblemen’ en andere, tot het gebied van het collectieve onbewuste behoren of leggen de situatie niet volledig uit. De symptomen worden beschreven, maar de onderliggende oorzaken blijven achter de schermen. Misschien is het daarom, zelfs als je je bewust bent van je eetstijl (bijvoorbeeld dwangmatig), vrij moeilijk om van deze ‘slechte’ gewoonte af te komen. Om precies te zijn, één regel. Je moet meer calorieën verbranden dan je verbruikt. Elementair. Een probleem zoals dat over twee leidingen in een zwembad. Eén ding, en een grote “MAAR”. Hoe moeilijk is het om het volume en het caloriegehalte van voedsel te verminderen! Alleen lijners zijn zich bewust van de knagende honger en ontwenningsverschijnselen als gevolg van veranderingen in de hormonale niveaus. Het is niet meer nodig om slank te zijn, laat mij eten en weggaan! Toch is het ook bekend dat dramatisch gewichtsverlies wordt bereikt door uitdroging en spierweefselverspilling. Maar de geest van een gebeiteld, slank figuur is zo aantrekkelijk dat het meisje denkt dat het gemakkelijker zal zijn om op gewicht te blijven dan om het te verliezen. Als je nu maar slank zou kunnen worden, zal het gras niet eens groeien! Door de spieren te verliezen die calorieën verbranden, zal het in de toekomst erg moeilijk worden om af te vallen. Hoe ga je, nadat je de vetverbrandingsmachine hebt geëlimineerd, ermee om? Overdreven: als je eenmaal ‘vet op de botten’ hebt, wat gebruik je dan om het te ‘verbranden’? En toch wint de snelheid van uitvoering. Het wordt gerechtvaardigd door een brandend verlangen om van het probleem af te komen, en snel. Wanneer alles terugkeert naar het gebruikelijke raamwerk van grote kleding, kijken meisjes jaloers naar slanke eenjarigen en klagen dat hun pasta waarschijnlijk in de lengte zit. hun maag, terwijl het arme ding aan de overkant is. En het bot is breed. En door 'genen' niet alleen te beschouwen in de fysiologische zin van de informatie die erin is gecodeerd, maar door in gedachten te houden dat deze informatie ook psychologisch kan zijn, kan men een aantal ontdekkingen doen over de redenen voor de eigen volledigheid spreekt over het voorouderlijke complex, wat impliceert dat het genetische geheugen van de familie in ieder van ons aanwezig is. Nu wordt dergelijk bewijs ook ontvangen door genetici die nog maar net de drempel van het mysterie van het menselijk gen hebben bereikt. De meeste geheimen worden immers bewaard door ‘slapende’, ‘stille’ genen. Het is geen feit dat ze persoonlijk met ons zullen ‘spreken’. Ik zal echter verwijzen naar R. Bach: “Denk je echt dat iemand die zich buiten je lichaam bevindt, je zal vertellen hoe je moet leven?” Het ondernemen van een bewuste onderdompeling in het gebied van je onbewuste vereist een zekere mate van moed. De prijs hiervoor kan een begrip zijn van de structuur van het voorouderlijke complex over persoonlijke relaties met voedsel. Zelfs een eenvoudig begrip en kennis van de geschiedenis van een soort kan licht werpen op de redenen voor zwaarlijvigheid. Een vrij veel voorkomende reden is de wens om in een volledig lichaam te blijven, om mannen niet tot daten uit te lokken, niet om ze te ‘verleiden’. . Persoonlijk lijkt deze reden mij vergezocht, aangezien de schoonheidsnormen aan het veranderen zijn en Twiggy-meisjes pas honderd jaar geleden populair werden. Voordien werden ronde figuren hoog gewaardeerd. Laten we ons Rubens herinneren met zijn mollige matrones, Spaanse vrouwen die kussens onder hun jurken stopten om er zwanger uit te zien, Russische overgooiers waarmee het lichaam het hele volume van een volle rok kon vullen, beginnend bij de oksels. Volle figuren werden als mooi beschouwd. Ze werden gezien als bewijs van rijkdom en gezondheid. En in onze tijd ken ik verschillende gezette, lachende vrouwen die zich niet schamen voor hun gewicht, succesvol getrouwd zijn en zo'n elegantie en zelfvertrouwen hebben dat hun tantes, die altijd afvallen, jaloers op hen zouden zijn. ‘Op de golven is het beterzwaaien in plaats van tegen rotsen te slaan”, is hun slogan, gedeeld door hun echtgenoten. Hun vetheid irriteert hen niet. Ze leven in harmonie met zichzelf en de wereld. Wat als overgewicht ‘niet bij je past’? Misschien irriteert alles je. U wordt woedend op mensen zonder pardon die uw tijd, uw zorg, enzovoort opeisen. Je bent zo moe, duizelig, je voelt je een melkkoe of een zeug dat iedereen aan alle spenen trekt. “Als je wordt getrokken, betekent dit dat er iets voor nodig is”, zei Cow in de woorden van een cabaretier. De enige uitlaatklep is om 's avonds thee en wat snoep te drinken... en niet te merken hoe de helft van de koelkast in één hap is opgegeten. Het is tijd om na te denken over je eigen persoonlijke grenzen. Je kunt het psychologisch niet volhouden, maar je lichaam zal je helpen. Het wordt steeds meer, het is het lichaam dat je omringt met een ondoordringbaar schild. Hoe meer iedereen je ‘begrijpt’, hoe breder je taille. Bescherming. Hier leest u hoe u hier kunt afvallen? Hij is nodig! Totdat de psychologische grenzen ‘op slot’ zijn. Ten eerste moet je leren 'nee' te zeggen, niet tegen snoepjes, maar tegen degenen die zonder jouw toestemming aan je leven trekken en binnendringen. Hier zijn een paar schetsen uit het persoonlijke onbewuste van mensen die deze reis durfden te ondernemen. Sommige zijn in een droom, en sommige zijn in werkelijkheid. Hun ervaring kan voor iemand nuttig zijn. Ik beschreef zo’n ervaring in het artikel ‘Vet. Een blik van binnenuit.” Er staat dat in het menselijk lichaam elke belediging 'overgroeid' is met vet, alsof het bewaard blijft. En zodra het proces van het verbranden van dit vet begon, werden de grieven 'uitgepakt' en werd de emotionele achtergrond zo diep negatief dat het gemakkelijker was om alles te laten zoals het was. Hier zijn andere verhalen voor uw aandacht: Een meisje met een streng dieet droomde van wolven. Met brandende ogen. Hun tanden ontbloten en grommen. Het meisje voelde geen enkele spirituele band met de wolven; ze rende weg. Maar niet ‘met wolven’, zoals de auteur van het beroemde boek. Ze was tot het uiterste bang. Ik werd wakker van mijn eigen schreeuw. Dieren in dromen belichamen meestal de instinctieve sfeer van de persoonlijkheid. Het is de moeite waard om te ‘luisteren’ naar wat ze ‘zeggen’ of je geven in een droom. Het meisje rende echter de hele tijd weg, met dierlijke angst. Haar bewuste conclusies waren: hongerige honger. Ze heeft altijd een hongerige honger. En ze kan alleen maar aan eten denken, zelfs in haar slaap. En in werkelijkheid herinnerde ze zich later dat haar betover-over-... nogal oude familielid, die stierf in haar kindertijd, haar geen sprookje vertelde, maar een waargebeurd verhaal. . Over honger. Over verschillende periodes van honger die ze ervoer. Over hoe ze ‘goederen’ op sleeën van de stad naar het dorp, door het bos, vervoerden om te ruilen voor voedsel. En hoe wolven hen op de terugweg door het winterbos achtervolgden. Met brandende ogen. Met hoektanden. Hoe eng was het. Het meisje herinnerde zich hoe haar betovergrootmoeder met eten omging. Met welke schroom, gezien het de belangrijkste schat is die op de wolven is buitgemaakt. Ik herinnerde me mezelf als student, toen ‘hongerige studenten’ roekeloos mascara en lippenstift kochten, zichzelf lekkernijen ontzegden en tevreden waren met brood en jam. Ik merkte dat ze zich nu niet meer zo gedraagt, integendeel, dat "bevende" gevoel is verschenen bij het eten, net zoals... nou ja, je begrijpt het wel. Het is gemakkelijker om te werken met een probleem dat op het niveau van begrip is gebracht. Factor van. Ben je het er mee eens? Een man die zijn roots ‘verloren’ heeft. Dit is hoe het gebeurt, hij kent geen enkel graf van zijn familie. Allen zijn familieleden of levend, en degenen die dat niet zijn, hebben onbekende graven. Tijdens zijn onderdompeling ziet hij fragmenten van het ritueel. Ontdek op internet hoe het eruit ziet. Hij denkt dat hij het antwoord heeft gevonden, aangezien er in India tot op de dag van vandaag een ritueel bestaat van ‘het voeden van de voorouders’. Hij is van plan daarheen te gaan. In februari. Ze begon al in januari af te vallen. Het meisje eet veel, voor toekomstig gebruik, en alleen als niemand haar ziet. Als ze alleen is. Ze kan niet aan de feesttafel eten, ze zegt dat "een stuk eten niet door mijn keel gaat, dat wil ik niet." En hij voelt de hongergevoelens niet. Ze heeft plezier, trakteert haar gasten, maar als ze ze wegstuurt... begint de gulzigheid. Als haar man of kinderen thuis zijn, geeft ze ze te eten. Maar hij kan alleen maar bij ze zitten en dan eten. Haarzelf. Een. Zodat niemand het kan zien. Er was geen sprake van dromen, geen onderdompeling. Mogelijke reden als je ernaar zoekt!

posts



89789642
75498985
4084876
89425284
32125898